joop schreef op maandag 22 februari 2010, 10:25:


Tijd moet je gewoon maken voor zulke dingen. Mijn paarden zijn de enige ontspanning die ik heb. Zou maar erger zijn, dat ik geen tijd voor hen zou vrijmaken. Een mensenleven is al zo kort. Zo erg zijn moest je er zelf niets aan gehad hebben.

Spirithorses schreef op maandag 22 februari 2010, 8:10:


Niet alleen dat. Het zijn niet altijd persé de voeten zelf die het probleem zijn.
Wij hebben hier 3 paarden die soms wel eens problemen willen geven bij de smid.
Maw, alleen mijn Tempête vindt dat geklooi aan haar voeten helemaal ok. (Tenzij dat ze een hoefzweer heeft of mok ofzo, want dan hangt ze ook in zijn nek.)

Puzzle bijvoorbeeld is eigenlijk wel braaf. Maar die houdt niet van vreemde mensen. Ikzelf kan perfect alle vier zijn hoeven vragen terwijl hij gewoon los staat. Dat vindt hij allemaal best. En of ik dat nu nog extra oefen of niet, dat maakt niet uit. De reden waarom hij in de stress schiet, zijn niet zijn voeten maar wel die vreemde kerel die aan zijn lijf zit. Puzzle staat al te snurken en te snuiven wanneer iemand hem benadert met te intentie om hem te strelen. Hij is nogal eenkennig. Dat begint nu wel te beteren en hij begint de smid ondertussen wel te herkennen. (daar zullen die wortels die ik meneer smid in zijn handen prop als hij aankomt wel voor iets tussen zitten ) En die eenkennigheid is ook minder geworden maar dat heeft toch heel lang geduurd.
Eens hij heeft besloten om de smid te vertrouwen, is het bekappen op zich ook een fluitje van een cent. Maar ik moet toegeven dat we de eerste 3 keer ofzo toch ook een praam hebben gebruikt omdat de smid zelfs niet in zijn buurt mocht komen. (En dan is lieve Puzzletje behoorlijk gevaarlijk.)
Charly, daar zit al jaren helemaal geen verbetering in. Ook weer hetzelfde verhaal dat mijn zus en ik er wel redelijk veel van gedaan krijgen. Hoefjes krabben etc... allemaal geen probleem. Voorvoetjes bekappen, laat ze braaf toe. En haar linker achterbeen is meestal ook geen probleem. Maar dat rechter achtervoetje, daar moet ze toch altijd een drama van maken. Ze probeert dan zelfs te sjotten om haar voet los te krijgen. De smid zei laatst nog dat hij er zo van stond te kijken. Hij bekapt die pony al 8 jaar en nog altijd is het een probleem. Ze is altijd wel een beetje zeikerig over haar achterkant. Maar hij zei nu dat hij dacht dat het haar ergens pijn deed om die voet zo hoog te houden. Als hij het minder hoog optilt, gaat het ook wat beter.
En bij Mandy, kan je 1 voet gewoon niet bekappen. Ze kan hem enkele seconden optillen. Maar begint dan ze te trillen van de pijn en dreigt om te vallen. En ze kan die voet ook niet naar achter toe optillen. De smid bekapt dus alleen de 3 andere voeten.
Ik heb Mandy nu bijna een jaar maar voet nr 4 heb ik nog nooit serieus kunnen uitkrabben of bijvijlen ofzo. Misschien maar goed dat ze daar wat mee sleept zodat het extra slijt.

Zou ik mij dan schuldig moeten voelen tov de smid, dat ik hem vraag om deze 3 ponies te komen bekappen? Ik zou niet weten hoe ik ze extra zou moeten trainen.
Mandy kan gewoon niet en de andere 2 geven bij onszelf sowieso weinig problemen.

Cindy Helms schreef op maandag 22 februari 2010, 10:50:

Cindy Helms schreef op maandag 22 februari 2010, 10:51:


Forumspoken?

Verbeter ik mijn Erger naar ERG en mijn Zo naar Zou ... doet ie het niet

Geweldig Cindy! Je bent heel terecht trots op je paardjes en mbt de opmerkingen die Piet Bakker maakte. TOP!

grt,
Karen

Karen Koomans schreef op zondag 21 februari 2010, 21:01:


Het heet Pre Alpin Aspero.

Jacqueline v d Berg schreef op maandag 22 februari 2010, 8:56:


Voor mijn gevoel niet!

Een praam gebruik je niet voor je eigen plezier. Ik zie het als een noodmiddel dat je kunt gebruiken als je bloed moet tappen, en voor die paar seconden niet het complete paard onder narcose wil brengen. Je gaat niet stelselmatig iedere dag een uur de praam gebruiken.

Een bit gebruik je niet omdat dit nodig is voor het paard. En je gebruikt zoiets niet sporadisch, in weloverwogen situaties.


Ook niet waar. Endorfines komen niet alleen bij pijn vrij, en evenmin komen endorfines bij alle soorten pijn vrij.
Endorfines komen vrij bij mond- en neusmassage bij paarden, ZONDER dat er pijn aan te pas komt. Er zijn bepaalde drukpunten op de neus waar je, zonder pijn, kunt zorgen dat er endorfines vrijkomen.

Frans

Frans Veldman schreef op maandag 22 februari 2010, 10:59:

Het knevelen door een touw en een stok strak om de bovenlip van een paard te draaien valt dus onder 'neusmassage'?

e m kraak schreef op zondag 21 februari 2010, 10:16:


Zelfs een kantoormens die, die dag verder niets anders doet dan aankleden en naar zijn auto gaan, loopt al 1 a 2 km op een dag. Wil hij of zij daarbij genoeg gezonde beweging hebben, dan lukt dat met 8 km wandelen erbij, dus 1 1/2 uur. Dat laatste is een cijfer die wetenschappers gedestilleerd hebben uit het bestuderen van gezonde 100 jarigen, wat die aan lichaamsbeweging gehad hebben in hun leven. Dus zelfs een mens beweegt pas optimaal met 10 km per dag (of vergelijkbare inspanningen met trap lopen, fysiek werk, etc), dus een paard zal aan 10 km niet genoeg hebben.

Een klein diep wondje... je moet je lichaam niet onderschatten denk ik.
Ook tetanus is een gewone bacterie die bij een klein wondje in een verder gezond lichaam , geen kwaad kan.
Als ik naar mezelf kijk , ja ik ben een vies wief , maar graai geregeld in de paardenmest en urine en vieze drap , met wondjes aan mijn hand.
Vaak genoeg redenen gehad voor fikse ontstekingen , maar nooit gekregen.
Wondje genezen bij mij snel.

Als het normale afweermechanisme van je lichaam normaal werkt , dan zijn enkele tetanus bacterien geen probleem.
Is de kans groot dat het een pussende wond gaat worden , door bv de grote , rafelige huid , diepte , verminderde weerstand , dan wordt het een ander verhaal.

Gr Esther

Spirithorses schreef op maandag 22 februari 2010, 8:26:


Je hóeft het ook helemaal niet met me eens te zijn hoor,maar ik vind wel dat je nu wat veel uitgaat van je eigen situatie.
Over heel Nederland en Belgie wonen mensen met problemen en te weinig kennis. Heel vaak hebben mensen helemaal geen trailer, of is ook dat laden een proleem, dus is verplaatsen al heel lastig.
Tuurlijk weet ik dat ze dat allemaal zelf op zouden moeten lossen, maar intussen zit je wel met een klant die een of meerdere paarden heeft die jij niet en de klant niet zelf kan bekappen omdat ze je het licht uit je ogen dreigen te slaan.

Ik denk dat het geen verrassing voor je is als ik zeg dat ik geen rondje paardenhoeven doe.
Problemen ok, daar wil ik bij helpen en als het nodig is
bij het van start gaan, als niemand anders dat kan doen.
Ik ga ervan uit dat ik mensen leer om het zelf te doen en dat ze alleen iemand nodig hebben die op verzoek ter controle komt of als ze lichamelijk niet in staat zijn om hun eigen paard te bekappen of bij calamiteiten.
Ik sta geen mensen op te leiden om "het tussendoor een beetje zelf bij te houden en een bekapper het grove werk te laten doen" Grotere onzin kan ik niet bedenken, want als iemand het zelf bijhoudt IS er geen grof werk.

Maar áls ik een dagelijks rondje voeten moest doen zou ik het alleen al in mijn eigen belang vinden dat ik zeker wist dat ik betrouwbare paarden in mijn klantenkring had en óók de lastigere kalm zou kunnen krijgen door daar wat betaalde tijd aan te spenderen.
Dat niet kunnen plannen is natuurlijk onzin. Da's gewoon tegen je klant zeggen volgende week om die tijd kom ik terug en gaan we een uur werken met dat paard.

Het laatste wat je schrijft daar ben ik het helemaal mee eens. Ik propageer helemaal niet om een bekapper de rol van een veearts over te laten nemen, maar wel genoeg kennis in huis hebben om te kunnen zien/voelen waar in een lichaam problemen kunnen zitten en mensen te adviseren een vakmens er bij te halen. Dat zou iedere bekapper die daar zijn brood mee verdient moeten hebben.

Ik ben de afgelopen dagen aardig adhd... beetje te , want slaap moeilijk...
Karen , wil je mij je veranderingen mailen , vind ik leuk om te weten!
En misschien zit er nog iets van herkenning bij...

Gr Esther