e m kraak schreef op vrijdag 19 februari 2010, 14:27:


Levensomstandigheden zijn daar prima hoor ,ze staan met zen tweeen op 2Hect en rondom ook nog eens paarden (ook merries) op andere weides .Is een appaloosa hengst en totnutoe doodbraaf. Leraarhengst of ruin zou inderdaad goede keuze zijn .

ge moogt op mijn tenen trappen hoor, als mijn paarden er beter van worden, zal mij dat worst wezen(zoals ze da in Belgie zeggen).
Wat bedoel je met sociaal slechte omstandigheden?
Zij hebben 24/24 weidegang, er wordt mee gewandeld in bos op straat ed, ze staan bijeen, (niet altijd)....naast hun weide staan er nog twee ruinen op de wei...ze zijn gewoon aan honden, er slaapt een kat bij hen in de winter(haha)...natuurlijk kan je dat geen kudde noemen....is het dat wat je bedoeld met sociaal slechte omstandigheden? Ik wilde er deze zomer een oudere ruin bijzetten gedurende een tweetal maanden, maar spijtig genoeg is het dier intussen overleden...

Dat was ik dus ook al een tijdje aan het denken maar (alweer) mijnen man vindt dat geen goed idee.Hij zegt dat er ongelukken van komen.Nu is het zo dat vorige zomer, Sam uitgebroken was en in de weide naast ons terecht gekomen was, met de twee ruinen.Daar heeft hij klop gekregen.Op zijn borst was er ook een heel stuk vlees uitgebeten en hij had verschillende beten ook op zijn benen.Hij deed niks terug en stond daar maar totaal verslagen te staan(ja, nu hoor ik het je al zeggen, nen echte komkommer).Ik ben hem daar rap gaan weghalen want hij had in frut vaneen gelegen.En dus zei Leo: ziede nu wel wat er gebeurd als ge d'er ene moest bijzetten.Maar, mss dacht ik, zo'n (oud) sociaal dier erbij....dat gaat toch beter verlopen niet?of kan je dat altijd voorhebben dat er wat gebeten en gestamt wordt?Nu dat is natuurlijk wat paarden wel doen, dat weet ik wel, maar als de vleesklodden eraf hangen...?

Dankjewel voor je uitgebreide toelichting, Egon.
Ik snap nu wat je bedoelt, en ik waardeer je "sorry" (ik voelde me inderdaad persoonlijk aangesproken, ook al wist ik wel dat je het niet tegen mij had. Wat je schreef kon desondanks zó op mij van toepassing zijn.)

Overigens ben ik het met je laatste bericht voor het grootste deel (95% of zo) met je eens. Over die circa 5% waar we misschien een klein beetje van mening verschillen wil ik niet mieren**ken, lijkt me niet nuttig en nergens voor nodig!
Ben niet meer boos!!


Karen

e m kraak schreef op vrijdag 19 februari 2010, 14:25:


maar dat zijn eigenlijk gewoon islam-luiers
sssst, niet verder vertellen hoor

Moeilijk besluit, vind ik. Voor alle meningen hier geschreven, valt wel iets te zeggen.

Eén ding heb ik nog niet gelezen hier. Een hengst heeft hormoongedreven behoeftes om te dekken. Hoe zielig is het, wanneer hij daartoe nooit de gelegenheid heeft?

Hoe zit dat eigenlijk in de natuur? Krijgt een "zwakke" hengst ooit of waarschijlijk nooit gelegenheid om te dekken? Of - of zeg ik nu iets heel doms - vinden die hengsten een andere manier om hun sexuele driften te vervullen? Honden bijvoorbeeld (huishonden), daarvan weet ik dat sómmige reuen vaak en graag een kussentje of ander voorwerp "verkrachten". En er zijn reuen (zeldzaam, maar toch) die samenleven en elkáár dekken. "Rijden" bij honden kan ook onderdeel zijn van het willen onderwerpen van de ander, maar dát bedoel ik hier niet. Ik bedoel reuen die om beurten elkaar "dekken" en daarbij tot een zaadlozing komen.

Natuurlijk kan iets dat in de natuur gebeurt óók zielig zijn (het paard frustreren). Dus "natuurlijk" hoeft niet altijd de maatstaf te zijn (bijv. als "zwakke" hengsten in de natuur nooit 's aan hun sexuele gerief komen).

grt,
Karen

e m kraak schreef op vrijdag 19 februari 2010, 14:26:


Kweenie, ik geloof niet dat ik daar een echt onderbouwd antwoord op kan geven.
Ik heb inmiddels natuurlijk een aantal hondjes getraind en naar mensen gekeken die net begonnen en dan zie ik dat zelfs de grootste oen met een hond dingen bereikt die als ze dat op dezelfde manier met een paard zou doen zij zelf de oefeningen zou staan te doen terwijl het paard de zak met voer zou staan op te vreten zonder een kruimel voor het baassie over te laten.
Natuurlijk is een paard veel groter (hoewel op de laatste driedaagse een shet niet meer te gebruiken was omdat ik de enthousiaste meiden bij die pony niet gecorrigeerd heb in hun gedrag- hij had precies een dag nodig om onhandelbaar te worden- ), misschien is de will to please bij een hond nóg groter dan bij een paard, misschien omdat een hond al als pup geconfronteerd wordt met mensenlijk gedrag en aanwijzingen krijgt dat hij niet mag schooien. Eigenlijk heb ik er dus geen idee van waarom....maar ik dénk het wel
Als je het weet mag je het zeggen

Arie Schenkel schreef op vrijdag 19 februari 2010, 16:33:


Ik heb geen specifieke informatie hierover mbt paarden. Maar wel algemene info (op andere dieren van toepassing - dus wellicht ook op paarden?). Bijvoorbeeld geitenbokken. Als je een bok jong castreert, groeit hij op tot een slungelig uitziend dier. Met de hoogte van een bok, maar niet de breedte en de bespiering. Qua uiterlijk lijkt hij zijn hele volwassen leven op een slungelige puber.
Als je een bok jong steriliseert (vasectomie), dan is zijn groei en zijn lichaamsverhoudingen volkomen normaal. Je kunt niet aan het dier zien dat het gesteriliseerd is (terwijl je een gecastreerde bok zó herkent).

grt,
Karen

Karen Koomans schreef op vrijdag 19 februari 2010, 17:18:


Voor zover ik hier bij onze hengsten kan zien moet die behoefte eerst getriggerd worden. Dat gebeurt door de geur en andere signalen van een hengstige merrie.
Is er geen hengstige merrie, dan lijkt het erop alsof onze hengsten ook geen enkele dekbehoefte en/of sexuele interesse hebben. Ze "doen" niks, proberen niks, gedragen zich precies zoals onze ruin. In de winterperiode duurt dit maanden lang...
Zodra er een merrie hier hengstig wordt, dan verandert dit ineens, en zijn ze duidelijk wel met sex bezig, zelfs als ze geen toegang tot die merrie hebben.

Het is denk ik ook een vorm van antropomorfisme om te denken dat mannetjesdieren altijd aan sex denken.
Bij veel dieren is de paardrang sterk seizoens- of signaalgebonden.
Ik denk dus dat een hengst niet zielig is, mits er geen hengstige merries binnen "detectie-afstand" zijn.

Frans

inderdaad Karen, dat vraag ik mij ook af...

Piet schreef op vrijdag 19 februari 2010, 17:24:


Dat wordt vaak gezegd of gedacht. Ik geloof daar helemaal niets van.


Ja, helemaal mee eens. Als mensen puppy's zouden laten opgroeien zoals dat veelal met veulens gebeurt... precies: dan zou je jong-volwassen en volwassen honden zien met precies het soort gedrag dat een niet of laat opgevoed paard vertoont.
Andersom is net zo waar: als je een veulen zou laten opgroeien zo als goede hondenfokkers en -eigenaren met puppy's doen, dan zou dat dier net zo veel "will to please" hebben en net zo weinig ongewenst schooigedrag als honden.

Nog een toevoeging: omdat een pony/paard veel groter en sterker is dan een gemiddelde hond, is de gemiddelde mens véél sneller bang om een opdringerig paard rustig maar zelfverzekerd aan de kant te zetten dan een opdringere hond. Bange/onzekere mensen gaan nóg meer trainingsfouten maken dan ze misschien toch al deden, waardoor het dier gemakkelijker nóg meer opdringerig kan worden, etc. Die twee factoren versterken elkaar.

grt,
Karen

Frans Veldman schreef op vrijdag 19 februari 2010, 17:28:


Ja, dat denk ik ook.

Bij honden: de meeste reuen zijn ook NIET bezig met sex, tótdat er een loopse teef wordt geroken. Maar, er zijn uitzonderingen (zie m'n vorige bericht).
En er zijn ook uitzonderingen naar de andere kant van het spectrum. Zo'n lullo reu (een komkommer??) heb ik zelf. Als die een loopse teef tegenkomt, zelfs als die teef uitnodigt om gedekt te worden, denkt mijn hond vaak wel aan ballen, maar dan uitsluitend in de vorm van ténnisballen. Dáár "leeft-ie voor". De kans is wel groot dat als ik mijn hond veel tijd zou geven met zo'n teef, hij op een gegeven moment wel zou ontdekken dat.... Dus die tijd geef ik hem maar niet! In zo'n situatie tover ik meteen een tennisbal te voorschijn. Kijk 's Fred (zo heet-ie), een bálletje...

grt,
Karen