Frans Veldman schreef op donderdag 18 februari 2010, 11:33:


Onzin Frans ,je hebt wel degelijk paarden die bevriezen als ze vast zitten of erge pijn hebben OA Jur is er zo eentje .Aram zat dag twee nadat hij toekwam uit Spanje in een naburig bos vast in een oude rol prikkeldraad !Het was pas NADAT Ilias op hem riep en hij terug riep dat we twee blinkende bolletjes in het bos zagen !! Toen ik zijn halster aandeed en hij me moest volgen was er geen beweging in te krijgen .Pas toen zag k de prikeldraad rond zijn achterbeen !Nadat hij vrij was heeft het nog ettelijke minuten geduurt voor hij drufde bewegen

Het is ook geen echte trec , georganiseerd voor wedstrijdrijders door een ''echte'' organisatie , met echt meetellende punten , maar als je wilt kun je er vast wel een wedstrijdje van maken.De punten die je scoort op dag 2 worden wel voor je opgeteld , als ze genoeg vrijwilligers kunnen krijgen.... Ik wil dat helemaal niet , en dat is ook prima!
Het zijn 2 dagen lol met je knol , met allerlei hindernissen die ik in het dagelijks leven niet zomaar hebt staan hier in mijn omgeving.
Of je doet alleen maar de eerste dag mee , en das met je paard aan de hand de trec aflopen.
Het is geen duur cursus weekend waarbij je les hebt , maar er zijn wel heel veel mensen die je ergens mee kunnen helpen als dat nodig mocht zijn.[althans daar ga ik wel van uit...]
En er doen allemaal leuke mensen mee die ik ken , dus onbeheerst een weekend lullen over paarden , Heerlijk!!!!!!
...zit je misschien er aan te denken om?

Gr Esther

Frans Veldman schreef op donderdag 18 februari 2010, 12:02:



3u /dag soms 3u voormiddag en als er niet voldoende paarden zijn nog eens 3U namiddag op hetzelfde paard.


3 v/d zes


3 V/D zes

Een "dikke ton met water en

Drinken kunnen ze onderweg meer dan genoeg uit vijvers ,beken en waterwinningsgebieden .De voedingswaarde van pulp is nihil ,gewoon vulling en ja hoor ook suikers

Ik kijk er echt van op dat er mensen zijn die een praam ok vinden. Ik vind het afschuwelijk om te zien. Ik ben het eens met Pien die schrijft dat de paarden met hun bovenlip klem en gedraaid geen kant opkunnen. Met zoveel pijn kijk je wel uit om rare dingen te doen.
Ik vind het barbaars en het zoveelste van vroeger wat hoognodig moet verdwijnen.
groeten Jean

Ik heb een kort filmpje gemaakt.
Hij was vandaag vrij rustig buiten is hij heviger.
Als ik merzelf wat bekijk merk ik dat ik precies vrij vroeg hem waarschuw om dichter te komen. Vandaag is hij hierdoor niet omhoog gegaan wat ik heel goed vond want het is wel eng als hij dat doet.
Misschien weet er iemand wat ik fout doe?
Ook wanneer ik galop vraag durft hij zijn gat eens omhoog heffen en schudt hij met zijn hoofd. Hij maakt zich ook vaker bol.
Misschien zien jullie wat er fout gaat? Alle opmerkingen zijn welkom zo kan ik altijd iets leren.

http://s226.photobucket.com/albums/dd206/carlien_album/?action=view¤t=CLIP5254.flv

Groetjes

Paarden reageren instinctief op angst of pijn:
1/ Vluchten
--> indien dit niet mogelijk is (hetgeen ze vrij vlug doorhebben) :
2/ Verstijven of zelfs flauwvallen. Denk maar aan een paard waarmee je op straat wandelt, en ineens verschrikt van iets. eerste reactie gaat vluchtreactie zijn ( dit kan heel miniem zijn, soms zelfs onvoelbaar voor de ruiter/ begeleider) maar wij beperken hem hier in onbewust. Wat doet het paard dan? verstijven. Dus eigenlijk heeft iedereen die hier op iedereen zit te schieten gelijk. Beide reacties zijn mogelijk, en het verstijven is een reactie op het niet kunnen vluchten. Als men kijkt naar prooidieren die worden gevangen door een roofdier, krijgt met hetzelfde: eerst gespartel en vluchtgedrag, maar dit gaat snel over in verstijving, hoewel het dier nog wel degelijk leeft. Hoe lang iedere fase duurt, is karakterieel gebonden. Je hebt nu eenmaal koppigaards die het niet snel afgeven .
Tijdens de opvoeding van het paard maken wij hier ook wel gebruik van. Denk maar aan druk geven-druk lossen. de eerste reactie van een paard tijdens zijn eerste kennismaking met druk gaat zijn: tegendruk geven; Al snel heeft het dier door dat dit niet het gewenste effect geeft (namelijk de druk die ophoudt als zijn beloning), dus gaat het zich neerleggen (figuurlijk hè) met deze druk, en zich niet meer verzetten. Dit draagt ook bij dat gedomesticeerde paarden die dit kennen, zich minder snel gaan verzetten als ze vast te komen zitten, wat enkel positief is natuurlijk.
Bij het gebruik van de praam worden er endorfines aangemaakt, om de pijn te verzachten. maar om te zeggen dat de pijn volledig weg is, dat zou ik toch niet beweren. Het is wel een feit dat 90% van de paarden zich neerlegt bij het feit dat het onderdanig moet zijn aan deze stok. Maar ik heb toch al paarden gezien die zich bleven verzetten, tot bloedens toe. is het in deze gevallen dan niet beter om direct te sederen, ipv ze eerst deze pijn te laten doorstaan? Soms is het beter van je eigen principes aan de kant te schuiven, verder te kijken dan je eigen kennis, en open te staan voor oplossingen en mogelijkheden, en dit bij te voegen bij je eigen kennis en zo te groeien als persoon.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 18 februari 2010, 13:41:


Precies. Je voert ze dus niet bij omdat ze zo hard moeten werken, want ze staan te niksen en krijgen nog bijgevoerd.


Dat is NIET hetzelfde. Om opgenomen te kunnen worden moet aan het water eerst voldoende zout worden toegevoegd. (Vandaar dat er isotone drankjes in de handel zijn, daar zit precies zoveel zout in dat het onmiddellijk kan worden opgenomen).
Het water in de darmen IS al precies op sterkte, en kan onmiddellijk worden opgenomen, en werkt daardoor als een fantastische buffer. En vult ook steeds de electrolieten aan die verloren zijn geraakt door het zweten, en dat doet "water onderweg" niet. Dat KOST alleen maar electrolieten.


Ook niet waar; het is cellulose, en kan bij paarden met een functionele darmflora als energievoorraad dienen, want de cellulose wordt omgezet in vluchtige vetzuren. Urenlang. En zo kan het motortje blijven lopen.

Aan krachtvoer heb je niets, want dat kan geen urenlang energie blijven leveren. KAN NIET.

Maar ok, jij bent stronteigenwijs, luistert niet naar rede, het is bij voorbaat onzin en er over na willen denken WIL je niet eens. Ik ga er geen energie meer instoppen. Ik kan net zo goed gaan proberen Anky te vertellen dat je zonder bit ook kunt paardrijden.

Frans

equicani schreef op donderdag 18 februari 2010, 13:51:


Je schrijft het allemaal precies goed. De eerste reactie is altijd vluchten, of in ieder geval een ontwijkinsreactie. En dat is bij de praam niet zo. Wat zegt dat?


Ok, dus volgens jou kunnen we een paard net zo goed met het halster kort ergens aan vastbinden, dan verstijft hij ook en kan de dierenarts zijn werk doen?
Mijn ervaring is toch dat een praam substantieel anders werkt dan "vluchten onmogelijk maken".


Precies: EERST gespartel.


Wie zegt dat de endorfines worden aangemaakt "om de pijn te verzachten"? Er zijn sterke aanwijzingen dat die endorfines worden aangemaakt ZONDER pijn. Anders zouden paarden ook niet vrijwillig de praam opzoeken als ze deze al gewend zijn.


Tuurlijk is het in DIE gevallen beter.
Maar daar hadden we het niet over. Het gaat erom wat je doet als de dierenarts wat bloed wil aftappen, en het paard laat dat niet toe. Ga je dan het hele paard hiervoor onder narcose brengen, of doe je even een paar seconden een praam op als hij dat verdraagt?




Frans