Eerste zou kunnen.
Vind het toch twijfelachtig dat daar een gedomesticeerde hond zou opduiken.

Wat die negenmaanderkes of zelfs jaarlingen betreft: heel raar dat die alleen op pad zijn
(of is de jeugd van tegenwoordig daar ook al doorgedrongen )

Doet in elk geval weeral (nog meer) nadenken over zulke filmpjes

"Maarreuh ; een volwassen blind paard dat vol vertrouwen een piste binnenstapt (met publiek)
en met oortjes vooruit, een bitloze demo geeft !!!!!!!!!! Hoe NH'er kan je nog worden
Kzie het eerlijk gezegd wel zitten Mischien in combi met THE BIG WHITE ?? "

Dit Anja, is waar ik niet blij van word. Het heeft niets meer met het paard te maken, het is zelfverheerlijking. Voor mij niet een pad om te volgen, voor jou wel. Wat het resultaat zal zijn, zullen we zonder enige twijfel wel horen.

Ilma Meijer schreef op dinsdag 9 februari 2010, 21:48:


In 1975 waren er geen gluten kinderen, de specialist heeft het er in ieder geval nooit over gehad, maar zou achteraf best kunnen...

Spirithorses schreef op dinsdag 9 februari 2010, 23:52:

Tsja, dat is dus wat Christel schreef dat een paard juist wel leuk vond.
Ik weet ook dat Opal erg graag af en toe de wei uit gaat en op stap. En dat is niet omdat ik het wil, ik heb wel wat beters te doen. Ze vraagt erom, en dat is niet te miskennen.

Anja Seijn schreef op dinsdag 9 februari 2010, 23:40:


Lees misschien je eigen berichten dan eens terug. Je draait als de wind.

Het gaat me trouwens niet eens om dat wel/niet rijden.
Voor mijn part rijd je er jumping mee. Zoals men het hier zegt, zou ik daar niet zoveel kak aan hangen, aan dat blind zijn. Niet zo uitzonderlijk dat een blind paard gereden wordt.
Maar das mijn mening. Maar soit, ik heb mijn paarden ook omwille van eigen belang en kom daar ook voor uit.

Kijk als jij een leuk weekendje wilt met vrienden in het gezelschap van je paard, dan moet je dat vooral doen en dan gun ik je dat van harte. Maar ik krijg een beetje de weubbes van hoe je dat hier voorstelt. Met een fijne samenkomst in het vooruitzicht is de nood aan routine opeens onder geschikt en geen probleem meer terwijl dat enkele berichten eerder nog een onoverkomelijk probleem was.
Snap je nu waarom ik niet snap dat jij niet snapt dat ik het niet snap?

Ans Jondral schreef op woensdag 10 februari 2010, 0:01:

ik snap :)

Isabel van der Made schreef op dinsdag 9 februari 2010, 23:55:


Zie je wel Anja .Paard heeft er geen fluit mee te maken .Als een paard vol vertrouwen een ring binnenstapt !!Heeft hij der ook geen problemen mee !Dat sommige mensen daar problemen in zien is meer hun probleem dan dat van het paard De grootste kijvers staan altijd het kortste bij de uitgang om bij het minste naar huis te vluchten en de zelfverheerlijking te camoufleren met empathie en medeleven op het internet over iets wat fout liep OF zelfs iets wat gewoon gigantisch GOED liep !!
Te dom om te poepen was toch de term die naar mij werd gebruikt ?

Het is gewoon een andere kijk.
Moet een paard een rol vervullen, prestaties verrichten, of mag een paard ook gewoon zijn, wel de nodige stimulatie krijgen dus niet verveeld zijn, maar ook niet een ornament voor de eigenaar zijn.
Anja valt, te zien uit haar berichten, enigszins in de categorie, mijn paard is mijn ornament. Ze is, niet ten onrechte, overmatig trots op het feit dat ze 2 'Spaanse' "hengsten" gered heeft van een vreselijk lot. Nu klinkt het alsof ik wat ze gedaan heeft wil degraderen. Dat wil ik niet. Ik denk wel dat ze er te trots op is. Op dit forum zijn een groot aantal mensen die niet anders doen dan paarden redden. 't Is hun dagelijkse bezigheid en ze gaan er niet prat op op dezelfde manier als Anja. Dat Anja dat doet is begrijpelijk, want ze is nieuw in de paardenwereld. De doorgewinterde mensen weten niet beter dan dat je af en toe een paard in moeilijkheden helpt. Soit.
Maar om Anja aan te moedigen haar trots te verbreiden, er een kermisattractie van te maken, geeft mij een vieze smaak in de mond. De smaak van zelfverheerlijking.

Anja, wat je hebt gedaan voor deze 2 paarden is goed, laat je niet misbruiken.

http://www.cbc.ca/documentaries/doczone/2009/wildhorseredemption/

Een docu die niet in elke toonbank ligt en op weinig eur.zenders werd getoond

Frans Veldman schreef op dinsdag 9 februari 2010, 17:08:


Jaaaaa.... zucht. Tijd.... We hebben allemaal zo onze eigen dingen he?

Ach, wie weet... ooit?

Groet,

Wil.

Anja Seijn schreef op dinsdag 9 februari 2010, 23:43:


Dus om wie gaat het?
Om 'ik' ?
Doe je het voor hem, of doe je het om te bevestigen dat jij die 'ik' bent, waar het paard houvast aan heeft?
Dat is wat ik (hahaha) mij afvraag.

Ik weet niet of ik mij hier in moet gaan moeien , maar zoals ik Anja begrijp wil ze bekijken of het leven buiten een vaste standweide waarin het paard nu al enige maanden zich bevind , een toegevoegde waarde voor dit paard zou kunnen betekenen.Zoja , Mooi! dan gaan we verder onderzoeken , en kijken wat de mogelijkheden zijn. Zonee , dan is dit zijn leven , in een vaste standweide , met vaste bekende paarden om zich heen , tot zijn dood.
Thats all.

Dat ze daarbij dankbaar ''gebruik'' maakt van de hulp die ze aangeboden krijgt van Eddy , is alleen maar fijn , want zoals er net al gemeld werd , Anja is een relatieve nieuwkomer in de paardenwereld , en kan wel wat hulp gebruiken.

Anja , als dit niet klopt , moet je het zeggen hè?!

Gr Esther

Ja, dat is een positieve kijk, wslk beter dan mijn worst case scenario beelden van een kermis attractie.
Mijn verzoek blijft echter, dat Anja zichzelf afvraagt wat haar beweegredenen zijn, als ze eerlijk in de spiegel kan kijken, dan is er geen issue.

Daarnaast , Anja is best trots op haar geredde paarden , en stop dit niet onder stoel of bank , maar dat staat volkomen los van wat ze uiteindelijk wil met deze paarden.
Daarin staat haar trots volkomen los van wat het beste zou kunnen zijn voor haar paarden.
Zo ken ik Anja , en het zou me verbazen als dit anders was....
Als ze met Ingi tot de conclusie komt dat het beste wat ze voor hem kan doen , hem gewoon lekker zijn leven laten lijden , is , dan kiest ze daar met 100 procent overtuiging voor. Maar dat weet je nooit zeker als je ooit iets niet geprobeerd hebt.
Wie weet , gaat er wel een wereld voor hun beide open?!...of niet...

Gr Esther

van lennep schreef op woensdag 10 februari 2010, 1:00:

en of het lijden of leiden is, daar ligt de crux.
't is niet dat ik het niet snap, er geen empathie voor heb, empathie komt me zolangzamerhand de strot uit, ik snap het allemaal wel, maar wie is nou belangrijker, dat is mijn vraag.
Het is hetzelfde als laat ik mijn paard afmaken, of nog niet. Het komt allemaal neer op wie is belangrijker. Als je me nog kan volgen.