Ik wou eens feedback op gedrag van mijn merrie. Als ik in weide hooi ga geven, dan verdeel ik die in kleine hapjes over gans de weide. De oudste (de baas dus) komt dan op me af, al liggen er paar hoopjes, om te happen van het hooi dat ik nog in m'n handen heb. Daar ik steeds nog maar 1 arm kan gebruiken, gebruikte ik mijn lihcaamstaal om haar van me weg te drijven, zij moet niet komen happen zomaar van wat ik in m'n handen heb vind ik.
Ik maak me groot, zet kippeborst op en ga uitdagend draven naar haar om haar uit m'n ruimte te jagen, omdat ik geen zweepje wil gebruiken..
Ik denk dat ze dit aanzien heeft als haar uitdagen, want de volgende keer kwam ze op dezelfde manier op me af, nek gekruld als een echte hengst, uitdagend draven, oortjes plat en dat voor een merrie (was wel prachtig om te zien, maar beetje scary als ik daar zo hulpeloos stond)
Ze heeft dit nog nooit eerder gedaan, meestal is ze beetje lomp, maar zeer respectvol. Normaal is 1 signaal voldoende (ze is erg gevoelig) om me met rust te laten.
Heb ik haar uitgedaagd zonder dat ik dit besefte (door m'n gevoel van zwakte over m'n schouder) en is zij nu kwaad op mij? Hoe kan ik dit goed maken? Ik dacht zelf door zeer kalm te zijn en correct, ook niet meer te spelen met de veulens in de weide. Misschien heeft ze daar ook aanstoot aan genomen?

er lopen 2 conversaties door elkaar,
1 over is het je paard wat waard om bereden te worden
1 over wat kan een blind paard.

een blind paard gaat niet met wapperende manen over boomwortels.

een blind paard is echter ook geen kermis attractie

Isabel van der Made schreef op dinsdag 9 februari 2010, 22:07:

Isabel van der Made schreef op dinsdag 9 februari 2010, 21:57:


nope ... dan zou ik de dochter van Piet moeten zijn en dat ben ik niet.