Arno8 schreef op zondag 7 februari 2010, 22:03:


klaar als een klontje
"wegens onherstelbaar letsel ter slacht aangeboden"
take the money and run .....

daar hoeft een DA zelfs geen meineed voor te plegen
is gewoon algemeen aanvaard....in die middens van gesportel

Anita Cats schreef op zondag 7 februari 2010, 8:24:


Bedankt voor de link, Anita!

Op mijn 'stal' hebben ze in de zomer ook een hoop koeien op het land. Koeien zijn geweldig! Eigenlijk lijken het precies wel paarden, zelfde manier van drijven, nieuwsgierig zijn, 'naderen en terugtrekken', enz.
Ik liep met mijn pony wel eens bij de kudde, maar ze stonden in principe apart, dus daar heb ik geen ervaring mee.

Anja Seijn schreef op zondag 7 februari 2010, 19:37:


Welk zand is het meest geschikt?

Piet schreef op zondag 7 februari 2010, 21:18:


Je hebt gelijk, Piet! Eer je een marathon kunt lopen, zul je eerst moeten leren lopen hé?
Ik moet beginnen met de eerste stappen én niet al spoken en beren gaan zien bij het mogelijke eindresultaat. Dat weerhoud je ervan om te beginnen! Kleine doelen en wie weet waar je uiteindelijk terecht gaat komen. De belangen en beperkingen van Ingenioso goed in de gaten blijven houden, maar hem niet gehandicapt behandelen of een eventuele groei ontnemen. Kijken naar zijn mogelijkheden en hem daar in stimuleren. Zeker geen kermistoestand, maar ook geen zielepiet van maken. Ik ga denken en schrijven. One of a kind? Ja zeker, ik heb hele stoere (paarden)mannen zien breken bij een ontmoeting met Ingenioso. Dit was geen toneelstuk en het waren zeker geen watjes. Deze knol heeft iets dat je niet meer loslaat.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 7 februari 2010, 21:19:


Nee, je doet niet vies ... je hebt gelijk. Vergelijking is niet correct misschien, maar blinde mensen zitten ook niet zielig thuis binnen achter de geraniums! Reuk en gehoor ontwikkelt zich sterker en wie ben ik om te bepalen hoe groot zijn wereld moet worden alleen omdat hij niet kan zien?
Weet je, dit paard zou zogenaamd niet achter stroom kunnen staan. Kon niet buiten worden gehouden. Maar ik heb het gewoon gedaan, zonder ervaring of misschien wel dankzij mijn onervarenheid ... gewoon stapje voor stapje. Hij loopt sinds juni 2009 24/7 buiten op de wei. Eerst achter een houten opheining, maar later gewoon op een stukje afgezet met prikpaaltjes. Eerst alleen met Nolasco, maar de shetjes zijn zijn vriendjes. Ze staan vaak bij elkaar te ruiken en te rommelen. Geen hysterische taferelen, maar gewoon een paard die paard is en nie kan kijken nie.
Denk alleen wel dat je bij dit paard hele hoge eisen moet stellen aan de ruiter; geen momentje van twijfel, geen momentje van angst ... want dit soort signalen zal hij nog sterker oppikken dan een paard dat wel kan zien (denk ik). Mon Dieu, moi?

Anja Seijn schreef op zondag 7 februari 2010, 22:59:

Beste bron gekend ten huize druppel ?? Peter Donck

eddy DRUPPEL schreef op zondag 7 februari 2010, 23:25:

Anja Seijn schreef op zondag 7 februari 2010, 23:23:


Als je "mon dieu" denkt ? Denk dan effe aan Wolfsdonk .En aan je eerste wandeling buiten MET HEM als er een kusje gegooid word CRISIS !!!!!

Ent jij tegen het West/Nijl virus?

Moniek

Thanks, Anja, het is fijn om van tenminste één persoon te weten dat ze gaat enten.

Moniek

Sandra van Bommel schreef op zondag 7 februari 2010, 21:47:


Hier eigenlijk hetzelfde verhaal.
Paard wat met rechtrichten misschien wel zou kunnen verbeteren , wordt al vanaf zijn 6de jaar niet meer gereden , wordt dit jaar 14.
De vraag die jij jezelf stelt , wordt hier ook geregeld gesteld.
Waneer is het genoeg , en wat moet het paard laten zien waneer je zelf het idee hebt de juiste beslissing te kunnen nemen , ten voordele , maar ook ten nadele van het paard.
Maike kan zich nog steeds vrolijk uiten , zie foto. .3 a 4 dagen na deze foto was hij strontkreupel , en hebben we het er weer over gehad ,... nu dan???

Als ik hem in alle vrijheid , dus zonder halster of touw of wat dan ook , zijn rechter achterbeen in het spoor van zijn rechter voorbeen wil krijgen , dan gromt hij , oren in de nek , bijtbewegingen naar mij , en dat zelfde paard kan een uur op mijn hand zitten sabbelen , of in mijn neus zachtjes bijten.
Rechtrichten zit er niet meer in. Zou wel kunnen hoor , maar ik doe het hem niet meer aan. Hij is te ver heen , en het kost hem teveel , en ik wil ,en Kan hem niet dwingen , want is wel duidelijk dat het hem veel pijn doet.
Maike weet niet beter , ik wel , dus dat maakt het moeilijk , niet voor Maike , maar wel voor mij........

Ik zie het wel. Heb zelf het idee dat als hij nog steeds gek kan doen , en het ook doet , dat het dan nog wel goed zit. Maar hij gaat niet meer naar de kliniek , morgen flinke koliek? dan is het gedaan. Been gebroken? dan is het gedaan. Dan geen dingen meer proberen , er is genoeg geprobeerd , zoon beetje zijn hele leven lang. Maar ook bij mij is er nog een groot onbesproken grijs gebied , maar je kan niet alles voorzien. Het hangt van zoveel factoren af , zowel emotioneel als financieel.

Toch is het per paard , maar ook per eigenaar erg verschillende waar je de grenzen legt , en dat moet je uiteindelijk zelf doen.
Sterkte!!

Gr Esther

eddy DRUPPEL schreef op zondag 7 februari 2010, 23:28:


Ja,ja,ja .... ik zag er geloof ik zo uit hé -->

Anja Seijn schreef op zondag 7 februari 2010, 23:43:


Neen ,je was gelukkig/verbaasd toen en dacht aan niets anders !!!Zo train je dus dieren ! en evengoed mensen die nog enigzins contact hebben met .................... Is gewoon ik en mijn manier van ........ Geef Igne (spreek uit injé ) een vertrouweling (zijn zoon !!) die met hem kunnen communiceren ,leer de taal, en geef hem vertrouwen !! It's okay vent ,It's okay ! en je rijd met hem naar Tokyo

Het spijt me voor jullie dat jullie dit mee moeten maken. Maar zoals ik je ken uit je berichten zou het inderdaad wel eens tot een mooie nieuwe feniks kunnen leiden.

Moniek