unartica... rijpaard wordt ze nooit meer. D'r rug is kapot. Grasmaaier is ze al en dan lijkt ze best tevreden. Bedankt voor je reactie. was mooi om te lezen.

Christel... ze is wel altijd bij de andere paarden, raakt in paniek als er eentje weggaat, maar kroelen met soortgenootjes en spelen doet ze niet. Ze kan wat zuur zijn tov de andere paarden (en andere dieren)
Ze heeft al div dingen gekregen tegen artrose, zonder dat het zin heeft...

Over rechtrichten... gezien het doen van oefeningen geen optie is met haar, is rechtrichten ook niet mogelijk.

Jammer dat ze er niet bij hebben staan of 'patser' alleen in de wei stond. Ik kan me voorstellen dat een solitair gehuisvest paard inderdaad de oortjes naar voren doet als er eindelijk eens ergens wat gebeurt.

Zo triest dat mensen dan dit soort spoken gaan zien. "Oh, de oortjes gingen naar voren toen de vrachtwagen kwam! Hij dacht vast aan lekker een wedstrijd met mij rijden!"

Volgens mij waren de oortjes ook naar voren gegaan als je met een set slagersmessen het erf op was gelopen.

Aangezien een paard met een blessure volgens de 'wijze' artsen ab-so-luut niet met andere paarden mag staan, lijkt het mij waarschijnlijk dat hij alleen stond. Geen wonder dat een paard daar triest van wordt.

Dit verhaal stinkt trouwens aan alle kanten. Een pees die er door een bokkesprong zomaar hoepla af kan springen? Ik denk dat ze een 'aardige' dierenarts hebben gehad die wel een verhaaltje voor de verzekering wilde ophangen.

Ooohw oke, ja ik had het inderdaad gelezen, maar tijdens het typen niet meer bij stilgestaan, stom!

Groetjes Jolanda