Het gaat om mijn verzorgpaard. Na een tijdje dat ze weer op stal was gezet (begin november) begon ze slechter te lopen. Zelf denk ik dat dat is omdat ze weinig uit de stal wordt gehaald door de eigenaar. Ik kan er namelijk alleen dinsdag, vrijdag en zaterdag heen.

Waarom ik denk dat dit de rede is, is omdat ze haar hele leven al los rond loopt in het weiland. Ze heeft dus nooit langer dan misschien een dag ooit eens in een stal gestaan. Dus heeft nu gebrek aan beweging.
Misschien dat het ook zou kunnen dat het te maken heeft met een stofwisseling in het voer? Zoiets heb ik tenminste eens gehoord...

Zelf denk ik dat ze hoefbevangen is/begint te worden. Als ik bij haar stal kom zou ze gewoonlijk meteen omdraaien, maar dat doet ze nu al een tijd niet meer. Ze blijft meer op 1 plek staan. Als ik met haar begin te lopen aan het halster komt ze moeilijk in beweging en loopt ze erg kreupel. Haar achterbenen tilt ze hoog op. En dat ziet er een beetje overdreven uit... Ze loopt heel moeizaam en blijkbaar doet iedere stap die ze zet pijn.

De boer heeft eergisteren een hoefsmid laten kijken. Hier heb ik weinig op in te brengen... Ze is nooit eerder op de traditionele manier bekapt. De hoeven zagen er mooi uit hoor, daar niet van, maar ze is niet bepaald mooier gaan lopen. En ik ben niet echt voor deze manier van bekappen. Natuurlijk bekappen trekt meer mijn aandacht, als ik ook zie hoe het met die pony (Robin) is opgelost.

Ik denk dat als ik een adres zou vinden vlakbij Zwolle dat het dan wel zou lukken de boer over te halen om over te gaan op Natuurlijk Bekappen.

Maar eigenlijk is mijn vraag of iemand tips heeft voor wat ik kan doen en of we er via dit forum ook achter kunnen komen of ze ook echt hoefbevangen is. Ik heb zelf weinig verstand van dit onderwerp...dus sorry als ik iemand even niet meer kan volgen.

Grtz, LeSz

Marianne schreef op woensdag, 15 december 2004, 16:06:


Ik heb het vanaf het begin in dit item al over Equi Sanum puur natuur. Jammer, als je dat gelezen had, had je niet zo naar me hoeven schreeuwen, met vetgedrukte en grote letters. Naar mijn mening is dat onnodig smijten met energie.

Ik moet ook zeggen dat ik meer van filosoferen houd, dan van discussiëren. Ik denk dat filosoferen een mens verder brengt.

Groetjes Collane

Marianne schreef op woensdag, 15 december 2004, 15:49:


Als ik er nu achter kom dat die gedroogde knoflooksnippers per kilo en meer verkocht worden als "supplement" schrik ik me dood.
1 tot 5 gr./kilo lichaamsgewicht dagelijks leidde experimenteel binnen enkele weken tot lethale bloedbeelden. Bij een ijsco van 400 kg zou dat een pond VERSGEWICHT look (ja da's veel) zijn, maar we hebben het hier over gedroogde stof dus dat zal veel minder zijn, vooropgesteld dat de werkzame stof in gelijke mate actief blijft. Daarbij zijn we niet aan het experimenteren en willen juist zoveel mogelijk negatieve gevolgen (laat staan lethale dosis!!!) vermijden; dus we hebben het dan nógmaals over véél lagere dosis!

Het mechanisme dat tot anaemie leidt is getrapt, en de drempelwaarde waarop dat N-propyl disulfide het triggert is niet precies bekend, is ook voor iedere diersoort verschillend. Paarden zijn er wel behoorlijk gevoelig voor. Die drempelwaarde waar je onder moet blijven is dus belangrijk. Cumulatief bereik je die echter ook gauw (uit onderzoek). Vandaar mijn conclusie over knoflookgebruik bij paarden.

Dat mensen knoflook goedbedoeld en onwetend iedere dag met schepjes tegelijk voeren (in geval van ijsco zal het wel omdat ze eens gehoord hebben dat look goed tegen mugjes en dus exceem is - in dat geval zou ik nog eerder het hier endemische look-zonder-look (Alliaria) aanraden trouwens - kan ik met oog op de gegevens die ik erover gelezen heb niet juist vinden.


Mee eens. Veranderen altijd geleidelijk.

Groeten, Egon

LeSz schreef op woensdag, 15 december 2004, 17:15:


Ik kan je alleen vertellen dat het met mijn paard ook zo begonnen is, dat extreem hoog optrekken van de achterbenen. Of dit een typisch signaal is van beginnende hoefbevangenheid weet ik niet, voor 2 veeartsen hier was het niet duidelijk in het begin. Eerst werd gedacht aan spierbevangenheid, en na 2 dagen kon ze niet meer lopen! Wel hoefbevangen dus.
Ik zou je dus aanraden om er ook een veearts bij te halen.
Succes!
Marina

Frans Veldman schreef op woensdag, 15 december 2004, 17:11:

KNIP

Allemaal mee eens Frans behalve dit dus:

Onze granen zijn niets anders dan gecultiveerde grassen. En wat eten paarden ook alweer?
Daarom kun je nmm met de juiste soort granen, zoals haver, ongestraft je hooi wat "verrijken".
Nogal wat andere door mensen gekweekte graangrassen - van tarwe tot rijst - zijn er minder geschikt voor. Haver toevallig wel. Is al 10-tallen eeuwen bekend.
Aan de andere kant zijn er handenvol "natuurlijke" grassen (bij tropische grassoorten soms nog veel sterker) te vinden die de zgn. slechte Ca/P-verhouding die haver wordt verweten ook hebben. Volgens recent onderzoek is de zo slechte Ca/P verhouding in haver grotendeels onschadelijk omdat de P in niet-opneembare vorm is.
Als je, voor je eigen gemoedsrust, naast het schepje haver een handvol lucerne door het hooi gooit (zodat er geen aparte "maaltijden" ontstaan!) zit je zeker aan de veilige kant van Ca-behoefte.

KNIP

Groetjes, Egon

Marina schreef op woensdag, 15 december 2004, 18:04:


Heel erg bedankt!!

LeSz schreef op woensdag, 15 december 2004, 17:15:


Dit snap ik ff niet. WEER op stal? En even verder schrijf je dat ze juist nooit eerder langer dan een dag op stal opgesloten is?!


Ik zou, als ik (ook de rest van) jouw verhaal zo lees, maar eens snel naar (vooral) de achterbenen van je paardje kijken. Het zou me niet verbazen als die dik en zacht zijn. In dat geval is de ENIGE remedie: meteen weer van stal af en de wei in.

Groeten, Egon

e m kraak schreef op woensdag, 15 december 2004, 18:11:


Jah, ok. Maar met granen denk ik aan geoogste granen, alleen maar de granen, en dus niet de complete plant. (Als dat in krachtvoer zou zitten zou ik er geen problemen mee hebben). Problemen ontstaan er altijd wanneer mensen voedsel gaan 'zuiveren', het gewenste onderdeel uit zijn context halen. Zo komen suikers van nature voor in diverse gewassen, maar geraffineerde suiker (waarbij we alle 'ongewenste' ingredienten overboord hebben gezet) is niet bepaald gezond. Ik snap dan ook niet wat mensen doet geloven dat krachtvoer (wat dus deels uit een 'zuivering'/extractie bestaat waarbij EEN voedingsdeel is overgebleven) gezonder zou zijn dan de complete plant (een grassoort dus, zoals jij al treffend opmerkte). En al helemaal niet waarom daar MEER vitaminen in zouden zitten dan in de rest van de plant.


Waarbij je dan vooral met energie (koolhydraten/vetten) 'verrijkt', en niet zozeer met vitaminen enzo. Maar aangezien we weten dat teveel concentraat tot allerlei problemen leidt kun je dit pas doen wanneer je paard/pony al aan zijn maximale opname aan hooi zit.
Maar omdat mensen denken dat krachtvoer 'gezonder' is krijgen paarden krachtvoer en worden ze gerantsoeneerd op hooi 'omdat ze te dik worden'. Dus moeten we hoognodig af van het idee dat er in krachtvoer dingen zitten die het paard nodig heeft, en dat hij bij "lichte tot matige arbeid" niet genoeg zou hebben aan hooi. Dat is waarom ik reageerde.

Voor zover ik weet zitten de vitaminen en dergelijke niet zozeer in de granen/zaden maar in de rest van de plant. Dus blijft het idee dat paarden granen nodig hebben (in geconcentreerde vorm) tamelijk merkwaardig.

Groeten,
Frans

Collane schreef op woensdag, 15 december 2004, 17:48:



Pardon? Naar je schreeuwen? Schei eens uit zeg!

Weet je wat Collane: filosofeer gerust verder - ik heb er zo langzamerhand schoon genoeg van - al die onkunde en dwaze adviezen hier - als ik ergens op in ga dan vallen van alle kanten mensen op me aan. Frans Veldman geeft me daar een staaltje 'voedingsdeskundigheid' weg waar je de haren te berge van rijzen, beweringen die niet met jullie opvattingen stroken worden afgeknald en aan het eind van de rit komt er dan nog iemand vertellen dat ik 'schreeuw' ..
Ik hou het voor gezien hier.

Marianne

Nou mij is altijd geleerd dat juist in de vrucht van de plant (en daarmee bedoel ik niet alleen de appeltjes en de peren, maar ook de zaden en pitjes) genoeg energie en voedingsstoffen als vitamines moet zitten. Waarom? Omdat uit dat deel van de plant een nieuwe plant moet groeien en dit zaadje dus voeding moet hebben om tot een plantje te groeien.

Kan het fout hebben hoor, maar het klinkt mij logisch in de oren. Hoe moet dat
plantje anders gaan groeien (buiten water en mineralen uit de bodem)??

Wat mij doet denken. Wij kiemen voor de vogels vaak zaden. "Onkruid" zaden en dingen als haver enzo. Dit omdat het kiemen processen in gang zet waardoor vitamines en mineralen beschikbaar worden. Zou zoiets niet beter zijn dan gewoon granen geven?
Let wel, de vitamines worden niet "makkelijker" beschikbaar voor zover ik weet, ze worden alleen geactiveerd. Mijn plantenkennis is zeer marginaal, maar ik hoop dat ik het juist en duidelijk uitleg.
Het lijkt mij ook dat paarden in de natuur scharrelen naar planten en zulke jonge plantjes opeten. Ze lijken mij zeer smakelijk voor ze???

Groetjes Karin

Op www.naturalhorsemanship.nl zitten bijna alleen maar parelli studenten. Is misschien wel leuk om je daar aan te melden?

Groetjes maaike