Frans Veldman schreef op maandag 1 februari 2010, 22:17:


Pffjew - mijn hersenen kraken

Ik heb het artikel waarnaar ik eerder verwees nog eens herlezen, plus andere artikelen van dezelfde auteur. Ik vind het erg ingewikkeld, maar begin 't wel steeds beter te begrijpen (euh - geloof ik ).

Zij (de auteur) definieert (conform het onderzoeksinstituut dat de gras- en hooianalyses heeft uitgevoerd):
% sugar (Ethanol Soluble Carbs, ESC) = glucose, fructose, sucrose, lactose and FOS, fructo-oligosaccharides (the very short chain fructans)
% sugar (NonStructural Carbohydrates, NSC) = ESC + starch (zetmeel).

Van deze laatste defintie ben ik niet helemaal zeker:
% sugar (Water Solutable Carbohydrates, WSC) = alle in water oplosbare koolhydraten; dat zijn alle "very short chain fructans" plus enkele iets langere koolhydraten.

Hierbij tekent zij aan:
"As per the Dairy One Database, grass hay averages about 8 % ESC(dm) (from a limited database) and 2% starch, for a total of average 10%dm glycemic carbohydrates. Less than 10%dm NSC (WSC + starch) for hay or feeds has proven over the years to be a good target for a horse in trouble."
( http://www.safergrass.org/articles/testing.html )

oftewel: voor een paard met suiker-gerelateerde problemen adviseert de auteur om te streven naar hooi/voeders met een NSC percentage van ten hoogste 10% (van de droge massa) .

De suiker % in de tabel waarnaar ik eerder verwees zijn gedefinieerd als NSC, dus alle zeer korte (snelle) koolhydraten plus zetmeel.
Dan zijn die percentages toch 1 op 1 te vergelijken met een percentage suikers/zetmeel, zoals gegeven door (bijvoorbeeld) Pavo?
Indien niet, wat voor type koolhydraten zie ik dan over 't hoofd waardoor de vergelijking mank loopt ?
Ik "vergeet" express even de andere nadelen van krachtvoer; ik probeer slechts de vergelijking in % snelle koolhydraten (NSC) te begrijpen. Op basis van een vergelijk in % vd droge massa, dus ik reken dan niet mee hoe snel een paard 1 kilo brok versus circa 2,5 kilo hooi naar binnenwerkt (en natuurlijk maakt dat iets uit)

Nog een vraag, in die tabel #2 - http://www.safergrass.org/pdf/SoakReport.pdf - staat ook de afkorting sd. Weet iemand waar dat voor staat?

Overigens blijkt uit dit artikel/onderzoek, dat het *weken van hooi* de hoeveelheid suikers (NSC) behoorlijk goed vermindert. Hoeveel dan, dat verschilt nogal per "sample" (elk "sample" was van een ander type gras en/of alfafa, zie tabel #1 en de informatie daaronder).

Gemiddeld resultaat (met dus flinke verschillen tussen de individuele samples!):
na 30 minuten weken in water van circa 27 graden Celcius: -19%
na 60 minuten weken in water van circa 27 graden Celcius: -31%
na 30 minuten weken in heet water, circa 50 graden Celcius : -29%

Hooi weken in heel koud water is dan waarschijnlijk niet zo effectief. Dat staat er niet, maar het lijkt mij een logische conclusie gezien het bovenstaande. Is ook wel logisch, kijk naar het verschil (in oplossen) als je een suikerklontje in koud water gooit of in heet water...

Tot slot: de auteur attendeert erop dat paarden die veel of uitsluitend in water geweekt hooi eten, meer gevaar lopen op een vitaminen en/of mineralen tekort dan paarden die ongeweekt hooi eten. Behalve de suikers wordt ook een deel vd vitamines en mineralen uitgespoeld (een deel lost op in water). Welke precies en in welke mate ze uitspoelen, daarover is de auteur geen onderzoek bekend. Bovendien: de % vitamines en mineralen zijn ook in droog (dus niet in water geweekt) hooi heel verschillend, afhankelijk van hooisoort, de grond waarop het groeide, ...

grt,
Karen

Ilona Kooistra schreef op maandag 1 februari 2010, 22:29:


Het paard waarom ik dit topic startte [bekapper noemde het W.L.D] is niet van mij , maar een lespaard .
Namkje , mijn eigen paard , die daar inmiddels ook een paar maand staat , is door dezelfde bekapper bekapt , en die begon over de stralen van Namkje.
Die zijn haar hele leven al wat rommelig/gaterig , net als de stralen van Maike ,en Tekla begint er nu ook mee.


Mijn ervaring? , elk lab hanteert verschillende grenswaarden.
Elke dierenarts ook.
Of dit dan echt iets aan kan tonen , of uit kan sluiten , echt , dat vraag ik mij af.


Gr Esther [die uit de wacht is , en niet kan slapen]

Karen Koomans schreef op dinsdag 2 februari 2010, 1:34:


Met mijn boeren verstand zou ik zeggen dat de kans op HB het hoogst is bij paarden die 'smorgens in ongunstige omstandigheden -oplopend fructaangehalte in gras-buiten gezet worden en weer binnen gehaald voordat dat gehalte daalt om dan nog een lekker beetje brokken en een plakje hooi te krijgen terwijl ze de rest van de nacht niet meer bewegen.
Maar dat blijkt nergens uit?

Piet schreef op dinsdag 2 februari 2010, 7:34:

En toch komt hb bij zulke halve stalpaarden minder voor. Je kunt ze ook niet allemaal over één kam scheren qua tijdstip van buitenzetten e.d.

Ik heb zelf ook de indruk dat bij (halve) stalpaarden hb minder voorkomt dan bij in het weiland gehouden paarden. Niet wetenschappelijk onderbouwd hoor, maar gewoon wat ik zie. Bij maneges en ook fora waar paarden veel meer op stal gehouden worden hoor je er werkelijk nooit over tenzij er eentje cushing heeft en op dit forum is hb schering en inslag.

Is geen waardeoordeel, ik ben niet pro Pavo noch krachtvoer noch maneges noch opstallen, maar er lijkt wel een verband te liggen.
Ik vind het helemaal niet zo erg dat ik slechts een pestweitje heb maar wel een grote gevarieerde paddock.

clarissa ruijgrok schreef op maandag 1 februari 2010, 23:12:


Ze krijgen hier ook een klein beetje grasbrok, handig om Nancy haar magnesium te geven.

Ik doe een bakje in de emmer, scheut water erbij (daarna haar magnesium) in tussentijd kruiwagen vol doen met hooi en naar de wei lopen. Grasbrok is dat ietsje geweekt, nog knapperig en geen kleffe/losse substantie.. en ze hebben wel profijt van het water wat is toegevoegd.

Christel Provaas schreef op dinsdag 2 februari 2010, 8:33:


Ja maar, worden die weidepaarden dan Hb van fructaan of omdat ze gewoon veel te vet worden en daardoor IR met alle narigheid van dien.....

Merel Stoffers schreef op maandag 1 februari 2010, 21:54:


Nou, geniaal... ik voer per dag een half emmertje Pre Alpin Aspero bij wijze van krachtvoer en als tegenhanger tegen de eventuele eenzijdigheid van het hooi. PAA is gehakseld gras van verschillende soorten uit gecontroleerde teelt in zuidduitsland, zonder toevoegingen.
Luzerne zou ook kunnen, maar dat is weer moeilijker te krijgen zonder melasse.

Christel Provaas schreef op dinsdag 2 februari 2010, 8:33:


Ik kan het wel met je eens zijn, Christel. Ik beschouw "grazen" als een extra-tje en voer het jaar rondom hooi. Bij mij hebben ze geen last van HB, met uitzondering van één shetje die vorig jaar HB hier is aangekomen. Ook zij heeft door strikt hooi, geen gras, het goed doorstaan en geen ernstige gevolgen ondervonden.
Paarden 24/7 buiten houden is gecompliceerder dan het lijkt, wel beter en leuker ... maar dat gras, dat is toch een gewas wat niet echt eenvoudig is!

Karen Koomans schreef op maandag 1 februari 2010, 22:56:


Onze Puck was bij haar vorige eigenaar chronisch hoefbevangen met telkens weer overal uitbrekende hoefzweren. Daar had ze al 8 jaren geen weide meer gezien, ze stond dag en nacht op stal. Die hoefzweren waren de reden dat de toenmalige eigenaar haar aan ons gegeven heeft als Tweede Kans Paard want niemand kon nog iets met die hoefbevangenheid en geld voor speciaal beslag had zij niet

Hier loopt Puck dag en nacht op de weide/in de paddock en ze is in de drie jaar dat ze nu bij ons is vanaf dag één nooit meer bevangen geweest (afkloppen). Zo ken ik nog wel wat meer verhalen.....

Ik denk dat veel mensen die hun paard altijd op stal houden gewoon heel anders naar hun dier kijken en dingen niet willen of kunnen waarnemen. Deze week alleen al 5 (!) TweedeKans Paarden aangeboden gekregen, bijna allemaal stalpaarden met problemen.

Puck's verhaal: http://www.spirithorses.be/puck.html

Groet, Pien