Isabel van der Made schreef op vrijdag 29 januari 2010, 1:33:



Hoe moet het volgens jou nu volgens parelli?

Clara van der Horst schreef op vrijdag 29 januari 2010, 1:49:


Paard dat gras gaat eten, vindt jou saai. Je zal iets aan je plan en houding moeten doen. Dus niet aan het paard.

Isabel van der Made schreef op vrijdag 29 januari 2010, 1:33:


Nog niet zo lang geleden, hoogstens twee jaar. Vlak voordat de Patterns uit kwam. Ik had Level 1 (de DVD's) aangeschaft en kon alleen maar op gras oefenen. Wat heel lastig wordt als je LI paard hebt, dat alleen maar oog voor het gras had. Ik, weinig ervaring met paarden (vandaar Parelli aangeschaft) werd er gefrustreerd van. Heb toen advies gevraagd bij Eddie (niet hier van het forum!) en op verschillende sites gekeken, waaronder de Savvyclub. Zo ben ik toen geadviseerd. Het komt dus echt uit de Parelli hoek en niet alleen van beginners, zoals ik.

Ik doe nog steeds aan Parelli, maar heb intussen ook veel naar anderen gekeken en van geleerd. Wat mij betreft komt het hele NH gebeuren toch veel met elkaar overeen. Dus gebruik ik nu wat bij mij en het paard past. Flinke toeters geven hoort hier niet bij :).
Ik reageerde hiermee alleen op Frans, wat hij schreef over de CS. Ik weet dat Parelli de fase 4 zeker niet, over het algemeen, aanraadt. Maar dat het ook niet zo is dat de CS nooit gebruikt wordt voor iets anders dan alleen een aanwijsstok.

Groet,

Raymonde

Piet schreef op donderdag 28 januari 2010, 20:32:


Dan is er toch niets aan de hand? Zo gebruik ik het ook... en toch heb ik ondanks dat mijn paarden niet bang voor zweepje zijn geprobeerd te desensibiliseren voor zover ik dat mogelijk zie.
Maar waar zijn dan de Parelli-instructies gebleven om je paard met CS in de bekende 4 fasen harder te prikken totdat het de gewenste wijk-respons geeft? Ik heb de oude versie van de cursus gelezen, Frans, die jij ook gevolgd hebt en weet redelijk goed hoe 1 en ander daarin beschreven was. Kan zijn natuurlijk dat ze alles volkomen veranderd en gemoderniseerd hebben.


Tuurlijk kan dat - je kunt er ook mee prikken. Prikken is slimmer dan slaan omdat het prachtig in lijn ligt met "wijken-voor-druk". Om mee te prikken, en "aanwijzen" kán een secundaire p+ van prikken zijn (gezien bovenstaande 4-fasen-prik-instructie denk ik dat dat volgens de Parelli-methode ook zo is), is een CS zelfs veel geschikter dan het gemiddeld zweepje.


Wat moet ik doen om jou aan je verstand te krijgen dat een technisch p+ geen pak slaag hoeft te zijn?


Dat geloof ik zonder meer van je. Geen punt van discussie! Sterker nog, ik heb geen vooroordeel noch belangen "iets aan te hangen"; mijn insteek is denk ik strikt technisch.


Ben ik toch niet met je eens. Het gaat niet om de TOEPASSING maar om de manier van LEREN.


Laten we, als jullie dat ook leuk vinden, nou eens kijken wat de werkelijke mogelijkheden zijn:
1 ) paard is bang voor zweep, of CS, of voor mijn part blauwplastic weidepaaltjes, om reden van
a ) paard heeft voorgaande onaangename ervaring er mee
b ) paard kent zweep niet maar is toch bang er van zoals ieder paard bang kan zijn voor zwiepende, suizende dingen (bijv. hengels, antennes, ...).
2 ) paard is niet bang voor genoemde, om reden van
a ) paard kent werkelijk niet waar het bevreesd voor zou moeten zijn want is een dapper tiepje en zelfs niet ooit maar 1x verrot gemept. Het kan....
b ) paard is gedesensibiliseerd

K... your turns. Vertel maar wat ik in deze mogelijkheden vergeten ben als dat zo is.

Raymonde schreef op vrijdag 29 januari 2010, 1:54:

Vreemd is al dat ik kan zeggen, vooral de kusgeluiden, maar soit.
Slaan met wortelstok is echt uit den boze. Het is niet de bedoeling dat je het als een zweep gebruikt of er pijn mee doet, het is de verlenging van je lichaam. (Parelli woorden)
En ik ben het met je eens, flinke toeters horen er niet bij.
Mijn eigen paard is RBE (nou ja was ), maar de ponnie van m'n dochter is een doorgwinterde LBI. Als het maar leuk is, taalt hij niet naar gras, en wij hebben ook geen zandbak. We zijn wel begonnen op het poetsgebied, beton dus, waar niet de grasverleiding was.

Inge Teblick schreef op donderdag 28 januari 2010, 9:35:


Oké, nu kan ik je vorige bericht veel beter plaatsen Inge - dank je voor je toelichting in deze post.

Je hebt gelijk dat in de praktijk niet altijd hoeft te blijken dat positief belonen beter werkt dan negatief belonen en/of straffen, als de trainer een variabele factor is bij zo'n vergelijking. Dan is de manier van werken waar DIE trainer zich zeker bij voelt en die hij/zij effectief (goed getimed, duidelijk) kan toepassen inderdaad een zwaarwegende factor in het eindresultaat.

De vraag is wel of zo'n vergelijking dan een eerlijke (objectieve) vergelijking is. Ik denk van niet. Tegelijkertijd realiseer ik me hoe moeilijk het is een vergelijkend onderzoek op dit punt zó uit te voeren dat er wel sprake is van objectief onderzoek. Moeilijke materie, maar wel heel interessant.

grt,
karen

van lennep schreef op donderdag 28 januari 2010, 12:08:


Whahahaha .... Jeentje goes for president? Or .... the first great black?
Vertel ... Barack O?

Anja Seijn schreef op donderdag 28 januari 2010, 9:11:


Onderzoek in Amerika heeft aangetoond dat de kwaliteit van het onderliggende weefsel in de veulentijd wordt bepaald. Veulens / jaarlingen welke op een zachte ondergrond staan ( Nederlandse weiden ) zullen een zacht weefsel ontwikkelen, terwijl veulens / jaarlingen welke op een gevarieerde ondergrond staan ( dus met veel verharding etc ) zullen een weefsel ontwikkelen wat veel meer "fibers" bevat en veel steviger aanvoelt. De weefsels met de "fibers" zijn veel meer in staat om de impact bij landing te verwerken, zacht weefsel zal wijken en de impact zal doorgegeven worden naar alles wat erboven ligt.
Eindconclusie van deze studie was dat in de eerste 2-3 jaar van het paardenleven de kwaliteit van het weefsel bepaald wordt, en dit zal in de rest van zijn leven maar heel moeizaam verbeteren ( kan dus wel ).

Moeilijk om in een paar zinnen weer te geven, maar hopelijk is de strekking wel duidelijk

groeten
Hans Arendse

Karen Koomans schreef op vrijdag 29 januari 2010, 3:12:


Natuurlijk wel - de (grotere) vergelijking blijft objectief, Pavlov inclusief. Voor de trainer is het gebruiken van R-/P+ op z'n paard namelijk ook belonend: het paard doet wat hij wil -> hij geraakt z'n gevoel van onveiligheid kwijt raakt -> heeft het gevoel controle te krijgen over de omstandigheden -> gaat (opnieuw?) plezier beleven aan de omgang met z'n paard -> krijgt het gevoel dat het paard hem graag ziet.

mvg,
Inge

Hans Arendse schreef op vrijdag 29 januari 2010, 8:31:

Over welk weefsel heb je het ? En kan je me titel/auteur geven van die publicatie?

Groetjes!
Fred.

e m kraak schreef op vrijdag 29 januari 2010, 2:06:


2 a) heb ik pas nog beschreven, niet met een zweep maar met een touw.
Denk alleen niet dat het veel met een dapper tiepje te maken heeft, want mijn Shiny is de grootste schijtebroek die je je maar kunt voorstellen.

Ik weet niet of ik 'mee' ben maar ik denk aan "focus".
Uitstraling van de trainer, mogelijk dat dat ook onder desensibiliseren valt, maar dan is het wel een belangrijk aspect.
Het verhaal van de zebra's die naast een troep leeuwen staan te eten, pas nog in een wat ander verband hier beschreven, totdat de houding van de leeuwen verandert, want dan zijn ze weg.
Als een of andere idioot met een groot mes in mijn buurt zijn nagels gaat zitten schoonmaken dan mag ie dat van mij, totdat ie me daarbij woest gaat zitten aankijken..... dan ben ik ff weg.
Als ik vriendelijk een paard ga aanraken met een stick, geen enkele reden voor het paard om daarbij negatief te reageren, misschien vindt hij het wel lekker omdat ie net jeuk had op die plek. Nu verander ik mijn vriendelijke uitstraling naar een boze..... wedden dat ie het ineens niet zo leuk meer vindt?

Weer ff over mijn zorgenkind Amber.
Ze is in april vorig jaar van de ijzers gegaan en heeft een hele serie trubbel achter de rug met hoefzweer etc.
Naast haar zweer waren haar hoefjes zeer gevoelig en al snel bleek ook de witte lijn zeer zwak (goh, hoe kan het? 17 jaar op ijzers en de ijzers die ze droeg toen ze hier kwam waren veel te klein....pff) en de hoefwand liet op de plek van de voormalige zweer los.
De hoefsmid/bekapper heeft de hoef daar opengemaakt zodat er lucht bij kon, nodig om de bacterien te doden (rook naar erg oude kaas)
Daarna was het een kwestie van dagelijks schoon borstelen, in de gaten houden en regelmatig bekappen. (nee, geen ijzers uiteraard.)
Nu vriest het al maanden en het ziet er op zich goed uit. Het stinkt niet meer, de weggesneden ' hoek' van de hoefwand groeit netjes bij... goed dus.
Of toch niet?
Het valt mij namelijk op dat ze vrijwel niet meer op die voet leunt.
Ze loopt niet echt kreupel (maar wel al vanaf het begin met stijve rug ed, maar goed... ze heeft dus iig KS in de schoft en waarschijnlijk heel wat meer artrose), maar of ze nu slaapt, eet, gewoon ergens staat of wat dan ook... ze ontlast altijd die ene voet.
Ik las op deze site dat een verzwakte witte lijn voor een verzakking van het hoefbot kan zorgen, die op zijn beurt een chronische ontsteking van de zool kan veroorzaken.
Hoe herken je zoiets? Wie ernaar laten kijken? Bekapper/smid of Dierenarts?

Els Kleverlaan schreef op donderdag 28 januari 2010, 16:20:


Eens het paard geconditioneerd is, dat KLIK betekend dat hij bij Lucky Luke moet komen (oeps August)... kan de klikker voor niets anders meer gebruikt worden. terwijl als men de klikker gebruikt als positieve bekrachtiging, kan je hem voor oneindig veel zaken inzetten.
Mijn eertste gedachte.....

Katrien

Katrien Imbrechts schreef op vrijdag 29 januari 2010, 9:12:


En een góeie !!