Karen Koomans schreef op donderdag 21 januari 2010, 23:29:
> De reden dat ik ernaar vraag is, omdat uit vele onderzoeken
> blijkt dat dieren (en mensen) het snelste en beste iets nieuws
> aanleren als ze worden getraind met behulp van een positieve
> beloning.
Is dat zo?
Er zijn even veel onderzoeken geweest waarbij net het omgekeerde wordt besloten, of dat het geen verschil maakt.
Alle dieren (mensen inbegrepen) kunnen iets potverdorie héél rap leren als de positieve straf maar hard en duidelijk genoeg is. Ik kan honderd-tig voorbeelden aanhalen waarin mensen die positieve bekrachtiging gebruiken oneindig veel trager gaan én het dier het daarom uiteindelijk niet beter heeft geleerd dan met negatieve straf of beloning. Er zijn nogal wat andere factoren die een rol spelen nààst de vorm van beloning of straf.
1/ Het is de ontvanger die de waarde van een beloning (of straf) bepaalt.
Jij kan wel vinden dat je paard op een bepaald moment moet werken voor een wortel, maar als je hem een inspanning laat doen (zoals een jong paard doen draven onder het zadel) dan is de kans dat hij het stilstaan leuker vindt dan de wortel véél groter.
.
Omgekeerd: je kan wel ontkennen dat jouw paard niet gemotiveerd kan worden door bvb een voerbeloning, maar dan moet je gewoon maar eens om je heen kijken hoeveel mensen (met een heleboel écht "leiderschap" over hun paard) niet eens beginnen met voer uit de hand te geven "omdat hun paard daar zo opdringerig van wordt".
2/ "Pavlov is always sitting on your shoulder" (Bob Bailey)
Een paard is een dier dat miljoenen jaren-oude instincten en emoties heeft, die op elk moment, ook tijdens het leerproces, je proces van "operant conditioneren" kunnen overschrijven en tegenwerken, van sloomheid over ongenoegen tot agressie.
Het is iets waar je constant alert over moet blijven. Zelfs de beste trainer ontkomt er niet aan.
Meer nog: jouw omgang met hem (overal en altijd, je paard leert niet alleen van je als je tegen jezelf zegt: "nu is het les" - "je paard wéét niet wanneer het telt en niet telt" (Pat
Parelli)) draagt daaraan bij. Als jouw geschiedenis samen met hem er één is waarbij je paard weet dat hij op je kan rekenen en de dingen duidelijk zijn, dan zal je paard toch nog dingen voor je doen die je eigenlijk niet "hebt verdiend" op die eerder zeldzame moment dat je alles gronding verknoeit - en omgekeerd.
(Btw, als iemand anders dit al eerder zei, vergeef me, ik ben niet door alle pagina's gewaad).
mvg,
Inge