Lettfeti schreef op maandag 25 januari 2010, 19:05:


Lijkt me heerlijk voor je paard! Ik kan me niet voorstellen dat dat ook maar enig kwaad kan doen, zo kort, in stap en op een volwassen en ervaren paard. Nu maar hopen dat 't snel wat minder koud wordt, lijkt me voor jou (en mij en de meeste mensen die met paard op pad gaan) wel zo prettig...
grt, karen

Vandaag was het mooi weer dus we gingen een wandeling maken.
Niet een belgische wandeling, een hollandse. Ik heb al minstens een maand niet gereden, en ga dan niet opeens een half uur op mijn 20 jarige merrie zitten. Dat moeten we weer langzaam opbouwen.

Nou is Opal van nature een miepje paniek, dus op zo'n wandeling kom je toch wel aardig wat mumsels tegen. De engste was een schichtende kat die ze achter zich zag.
Tot mijn verbazing, want ik heb dus echt geen flauw idee hoe en wanneer ik haar dat heb aangeleerd, ging ze meteen hoofd laag en kalm toen ik haar langzaam streelde over nek en schouder.
Was een absolute Pavlov reactie, die ze bij een volgend mumsel ook vertoonde. Ideaal!

Moet er bij zeggen dat ze vol vertrouwen was, totaal op mij gericht, en alleen bij de schichtende kat moest ze een 180 graden draai maken.

Ach ja, Parelli en de druk en de R-, 't is hard voor een paard.

Caroline Dumoulin schreef op maandag 25 januari 2010, 22:19:


Dat snap ik dus echt niet hoor.
Blijf gewoon schrijven onder je pseudoniem.
Laat je niet gek maken.

Christel Provaas schreef op maandag 25 ja
nuari 2010, 21:45:


Amaai, kar in puin.
Zoiets mag je niet te vaak tonen, Christel.
Want ik wil mijn Puzzle dit jaar nog voor de kar en als ik zo'n dingen zie, dan slaap ik nimeer.