stichtingPMP schreef op dinsdag 19 januari 2010, 11:39:


grotendeels zelf ineengeknutseld
ik ben een doehetzelver

SimoneS schreef op dinsdag 19 januari 2010, 11:51:


Ik ben geen Peter.
Maarre, gewoon ni opkuisen.
In het voorjaar paardjes verkassen naar de zomerweides en tegen dat de volgende winter begint, zie je het niet meer liggen.
Op die manier houd je misschien nog wat tijd over om effectief iets met je paarden te doen ipv steeds met een kruiwagen rond te hossen.

stichtingPMP schreef op dinsdag 19 januari 2010, 11:39:


Hi Trudy,

Op het moment dat ik besloot om een paard te kopen , kan ik niet meer wachten , en blijf een aantal dagen net zolang zoeken tot ik er eentje heb.
Ook bij de tweedekans paarden gekeken , maar als er op dat moment geen geschikte bij zit , kan ik niet wachten tot er eentje bij zit die wel geschikt is.
Nou ben ik ook nog een moeilijke klant wat dat betreft ; beginneling van 90 kilo , en dat kunnen veel paarden niet aan.
Ik vind bv Mercy geweldig mooi , maar ook daar ben ik niet de geschikte persoon voor , en ik ben ook niet op zoek.
Ik vind het erg jammer dat je daar de geschikte persoon niet voor kan vinden , en denk je frustratie hierin te kunnen begrijpen.

Misschien , door haar naam hier weer eens te noemen worden er zoekende mensen nieuwsgierig gemaakt...

Gr Esther

ps; al aan het poepscheppen?
Ik wou morgen even langskomen oké?!

SimoneS schreef op dinsdag 19 januari 2010, 11:51:


op karakter haha !!!!
eerst wordt ik héél kwaad op het weer, daar ga ik héél hard van zweten !
als dat bekoeld is krijg ik koud en dus ga ik aan de slag om weer op te warmen
klodder vet in de ellebogen en vegen, harken en scheppen maar
op automatische piloot, zoveel mogelijk toch alles elke dag bijhouden
zodat zo min mogelijk vast vriest en je weinig tijd verliest met inhaalbeweging
ik noem het mijn Ora et Labora, al weet ik nog altijd niet of dat strontscheppen
nu eigenlijk het ora is of het labora, dat hangt vooral af of de zon uitzit of niet
in ieder geval zie ik er door het hard labeur nog tien jaar jonger uit dan ik ben,
ik blijf gespierd als een mooie jonge oppergod en ik hoef niet naar de betalende fitnessklub.....

Piet schreef op dinsdag 19 januari 2010, 7:36:


Hey Piet, als een paard of ander dier gewend is iets te krijgen als beloning is het dan niet normaal dat hij beledigt en verbaasd is als hij dat plots niet meer krijgt? Ik denk dat wanneer je altijd "goed zo" koppelt wanneer een oefening naar verwachting op dat moment wordt uitgevoerd er eveneens verbazing is en de inspanning waardeloos wordt.Wat bedoel je met primaire beloning en secundaire? Ik denk dat wanneer de druk van de vraag wegvalt dat als primaire beloning ervaard wordt. De verbazing en de blik die op je geworpen wordt van ha was het dat met een bijna onmiddelijke uitnodiging tot gezamenlijke ontspannening van zijn mens en eventueel een Goed zo zal dan secundaire beloning zijn denk ik.
grtjes

Christel Provaas schreef op dinsdag 19 januari 2010, 9:35:


spoednikske (suppo bij onze kinderen vroeger!) !LOL

Ans Jondral schreef op dinsdag 19 januari 2010, 11:56:


Hoi Ans,
Dat doe ik in de lente/zomer/herfst wel. Dan verhuis ik ze regelmatig en ga ik met de sleep achter de trekker de boel te lijf. Ook de vogels en kippen pikken de mestballen al kapot dus in no time zie je er niks meer van. Van het pad rondom de weilanden haal ik wel dagelijks/eens in de 2 dagen de mest weg. Maarja, in de winter vind ik slepen geen optie. De mest verteert niet of nauwelijks en het wordt echt één grote mestbak - vooral op de plaatsen waar ze hooi krijgen (aan de voorkant erin, aan de achterkant eruit, haha).
Kwa tijd: daar heb je zeker een punt Ik ben meer met de verzorging bezig dan wat anders....
Simone

KDS schreef op dinsdag 19 januari 2010, 11:21:


In jouw geval is rust geven technisch gezien negatief .- Iets prettigs weghalen - één van de vier quadranten van het operant conditioneren. Waar Egon even naar verwees.
In andere eerder beschreven gevallen is rust geven positief omdat je iets vervelends weghaalt.
Moeilijker is het niet

stichtingPMP schreef op maandag 18 januari 2010, 21:37:


Door het overschot aan paarden die een baas zoeken, snap je niet dat er nog veel te dure paarden verkocht worden....
Onwetendheid, volgens mij. Mensen denken: als het duur is, zal het goed zijn. Daarbij: tweedekans paard..men heeft er te weinig verstand van om te kunnen overzien waar ze aan beginnen. Vaak zijn mensen niet zo zelfredzaam en vragen elk wissewasje aan de DA. Dat is duur, en vooral onhandig. Men wil gewoon weten dat ze altijd op kunnen stappen, en als dat niet zo is kunnen ze een 'schuldige' aanwijzen., dan kunnen ze terug naar de handelaar om een andere te halen.
Hij lijkt een erg scheef beeld te zijn, waarom worden er überhaupt nog dure paarden verkocht? Omdat mensen graag in gebakken lucht geloven.

Monique Meijer schreef op dinsdag 19 januari 2010, 11:32:


Bij Lily werkt rust als beloning absoluut niet. Ze is in het verleden nooit geprezen, alleen hard gestraft als het niet goed was en verder genegeerd.

Ze zit verschrikkelijk naar dat ene woordje te vissen. Ze wordt er gewoon boos van als ze niet een enthousiaste bevestiging krijgt (JAAAAAAA!!!!) dat ze het goed gedaan heeft. Ze blijft zoeken en de meest vreemde combinaties aanbieden tot het verlossende woordje volgt en dan zie je haar groeien, haar ogen krijgen een zachte uitdrukking, ze buigt haar hals extreem en neemt een trotse houding aan.

In het begin volgde dan ook nog vaak een onhandige kleverige graai in mijn gezicht. Dat laatste heb ik haar gevraagd niet meer te doen. Aan haar snor hangen vaak dingen die ik liever niet in mijn gezicht heb...

Monique

Peter Donck schreef op dinsdag 19 januari 2010, 11:57:


.... met aan het eind van de rit kapotte schouders zoals ik die al had en Jack nu ook aan het krijgen is

Monique Meijer schreef op dinsdag 19 januari 2010, 12:07:


dat beschrijf je weer erg ontroerend en grappig.
Ik zie Lilly helemaal voor me. Goedaardig, met lompige liefkozingen.
Hoe gaat het met je kaak? Was ook een liefkozing, hè?

Peter Donck schreef op dinsdag 19 januari 2010, 11:57:


Tis idd verstand op nul en blik op oneindig. Gaan met die banaan. Best wel Zen ook eigenlijk
Dat argument van gratis fitness en dat je niet ten prooi zult vallen aan de firma Schoemacher e.c. is ook wel een goeie....

Oké, ik houd op met zeuren, trek m'n weidepumps aan en ga gymnastiekoefeningen doen met mestschep en kruiwagen

Simone

Aafke schreef op maandag 18 januari 2010, 12:13:


Lente???
Nou, hier nog niets..
Gisteren was het zo mistig en donker, krijg eerder associaties met blair witch project, of mists of avalon ofzo....En gisteravond een soort ijsregen.
Wat een grauwigheid zeg. En overal blubber. De rijbak is veranderd in een zwembad.
Kan iemand het licht aandoen...en de verwarming aan graag...

Monique Meijer schreef op dinsdag 19 januari 2010, 12:07:


Ja Monigue, geweldig toch als je kan ontdekken waar zo een beest van opfleurt. Daar krijg je zelf een kick van. Mijn paardje haar verleden ken ik niet maar ze blijft nog steeds gedeeltelijk een studie voor mij maar wat je vertelt is eveneens een punt bij haar. GOEEED ZOOOO zingen en je ziet ze kicken. Ze is afstandelijk(is veel beter) eigenzinnig overgevoelig(dus absoluut dichtklappend bij overdruk) en is in mijn ogen ook in de kudde niet een rechtdoor paardje maar nooit gemeen. Ze is echt geen simpele om ze juist in te schatten maar ze is veilig bij mij en we zullen elkaar ooit helemaal snappen.
grtjes
Myr