Spirithorses schreef op maandag 18 januari 2010, 0:38:


Oh, nee, ik bedoelde ook alleen als voorbeeld, ik vind ze ook nogal duur. Maar met een plaatje is het duidelijker wat de bedoeling is.

Ellen2 schreef op zondag 17 januari 2010, 18:50:


Mooi samengevat en geeft duidelijk aan waar de verschilende manieren van werken met paard of hond op gebaseerd worden. Een hond verkoopt zijn ziel voor een hapje en zal al vertrouwt hij iemand niet, pogingen ondernemen om toch aan dat hapje te geraken. Bij een paard daarentegen werkt de stimulans "hapje" pas nadat er vertrouwen is. (mijn ervaring, krijg ik gelijk van de clickeraars?) Dit is duidelijk ondervindbaar bij mijn half Arabje, is ze gespannen en dreigt er ergens onraad in haar ogen dan eet ze zelfs haar liefste hapje ongeinteresseerd en ik heb haar zelfs al geweten dat ze niets aannam. Voor haar is " rust" de grootste beloning.
grtjes

jennet schreef op zondag 17 januari 2010, 21:55:


Die dingen vind ik nu net zo ongelooflijk. Toevallige relaties tussen Verschillende diersoorten zoals ts Apach en Basan. Dat ontstaat vanzelf en kan je niet aanleren. Zo rijdt er onze kanten een man met een Quarter en een Duitse staander rond en paard drijft de hond voorwaarts wanneer die niet snel genoeg me vertrekt door met zijn snuit te duwen tegen hond zijn achterwerk. Die hond gaat altijd angelijnd mee en de communicatie ts hond en paard is ongelooflijk om te zien. De man vertelde me dat diet vanzelf tot stand gekomen was en had toen ik hem er over aansprak enkele jaren terug het paard slechts een jaar of twee en de hond kwam uit een asiel en niets speciaal aangeleerd. GEWELDIG zo"n dingen.
grtjes

marianne laenen schreef op zondag 17 januari 2010, 22:13:


Oei heb juist een verhaal over een andere Duitse staander gedaan met een paard buiten in het bos. Je ziet binnen elke rassoort heb je toch sterk af te wachten hoe hun persoonlijke karakter is hé. Ik heb een Amerikaans Stafordje van nu 5j. Opvoeding blijft duren en vraagt veel consequent gedrag waar ik niet altijd zin in heb. Gelukkig geen dominant type al weet je onder honden onderling nooit welke rangordestrijd er zich kan ontwikkelen. Dus buiten voor de veiligheid bijna altijd aangelijnd. Volgens ons ook echt een ADHDhondje en als de aandacht gefocust is op iets vergeet ze de rest en is haar energie niet te onderschatten. Bij rassen als deze waar we nu over praten, is het even belangrijk net als bij paarden om verder te gaan in het begrijpen van dit diersoort voor een goede samenleving met hen niet?
grtjes
Myr

amar schreef op maandag 18 januari 2010, 8:27:


Het is niet zozeer vertrouwen, maar meer spanning.
Duidelijk is, ook naar aanleiding van wat je schrijft, dat een gestrest paard niets leert.
Op een gegeven moment zie je ontspanning komen omdat de mond ontspant, heel vaak even likken en kauwen.
Ik noem het de stressbarometer.

Dat is de manier waarop ik mijn stresskip zadelmak heb gemaakt. Trainen in heel kleine stapjes en klikken voor goed gedrag.
Wanneer hij bij een spannend vervolgstapje de beloning niet nam vroeg ik meteen "hoofd laag" Als hij dat niet direct deed, wist ik dat ik op het randje zat van wat hij zonder te protesteren (en protesteren is bij hem niét gewoon nee zeggen) aankon.
Ik wachtte dan even tot ik het likken zag en dan ging altijd ging het hoofd naar beneden en wilde hij zijn beloning wel en bleek de oefening een stuk beter geaccepteerd.
Na een paar keer herhalen was de barometer zover gezakt dat ik weer een stapje verder kon.
Bij rust geven zou de gedachte in het paardenhoofd op kunnen komen dat wanneer hij maar gespannen genoeg doet, hij niks meer hoeft en zó zijn we niet getrouwd zunne!

Pffff , zit te lezen in de oude topics en probeer ze te categoriseren...
Kijk bv eens naar hoefbevangen , en wat er in zoon topic allemaal besproken wordt.
Het gaat over hoeven , gezondheid , training ,voeding ,huisvesting , stukje algemeen , nieuws , en kroeg.
In een topic van nog geen 80 berichtjes...
En dan ga ik alweer twijfelen of ik ze wel goed in deel....

Gr Esther

amar schreef op maandag 18 januari 2010, 9:01:


Heej Amar hoe bedoel je ongelofelijk als ik vragen mag? Ik merk wel dat sinds ie me mag naar de paarden hij erg onzeker is en steeds vraagt..en nu? Hij leert ineens ook bij ha! Of zou hij mijn onzekerheid voelen? Hij is niet bij me weg te slaan ineens(ja niet slaan he) Dus als ik zover ben dat ik het bos inga met paard zal ik hem zeker meenemen en hopelijk blijft ie er ook bij net als bij die man met zijn quarter.Ja dat zou zeker geweldig zijn.Hihi

Hier wordt het vandaag ook een gigaklus om drollen te scheppen. Ik heb vanaf eind vorig jaar niets meer kunnen doen. Tussendoor nog ziek geweest, dus dat stapelt zich wel op. Gelukkig komt er vandaag een bijrijdster, zodat we het met zijn tweetjes kunnen doen.

Ik kijk ernaar uit om weer te gaan rijden! De paarden zijn toch wel een beetje ingevallen van zo lang niks doen . Dus we pakken het maar weer voorzichtig op.

Schep ze!

Groetjes Jolanda

Arno8 schreef op zondag 17 januari 2010, 23:52:


We zijn denk ik al met onze 4e mestboy bezig Zeer herkenbaar ... Stukken plastic die uit de bak breken en tanden die los gaan. En m'n paard Jack die met de harkjes en bakken ervandoor gaat en een stuk handvat afbreekt etc hahaha... Erop staan is ook niet handig hahaha.

Ik ben ook net klaar met alle vers ont-sneeuwde mesthopen te verzamelen. En geen geglibber meer op de weg... van mij mag het zo blijven. Voor de paarden vind ik het wat minder. Die moeten nu weer door de blubber.