Frans Veldman schreef op vrijdag 8 januari 2010, 12:30:


Alhoewel ik heen en weer wordt geslingerd - gevoelsmatig tussen mijn gevoel (koud) en hetgeen ik zie (paarden die zich opperbest voelen)
ga ik maar af op hetgeen ik zie.
Ook bij mij speelt het deken al of niet opleggen door mijn hoofd, heb al jaren geen deken meer gebruikt en daarvoor alleen bij riltoestanden -die ik nu niet meer tegenkom.
Player duikelt met haar staart rechtomhoog heel de wei door, zo zot en vrolijk als een deur. Ze staat megahengstig met volle overgave de ruinen van de wei naast haar te verleiden. En als ze wil soezen staat ze uit de wind, naast de stal.
Mensen om me heen zeggen dat ik ze moet binnenzetten of toch dikke dekens moet opleggen....zo zielig, het wordt zo koud.
Zo lang ze mij een fitte, blije indruk geven, niet opgetrokken in elkaar staan te staan...laat ik het zo.
Ook Carmen staat met ijspegels in haar vacht. Super, teken dat ze haar warmte goed isoleert. bereke dat ze is, kan overal tegen.
Player als Engels Volbloed met weinig wintervacht ivm Carmen, zoekt eerder beschutting maar geeft zeker geen koude indruk, integendeel, ze is in haar element.
Ze haat wel alles dat uit de lucht komt vallen, regen of sneeuw, dat is allemaal één doffe ellende in haar ogen

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 8 januari 2010, 13:31:


Nee.... geen knuffelbare vacht, geen staart. Beetje mislukt ontwerp


Denk nog eens na - mensen zijn ook maar gewoon zoogdieren hoor dus ook puur natuur.
De eerste empathische, altruïstische pony moet ik nog ontmoeten en misschien juist dat ik daarom zoveel beter met ponies kan opschieten dan met medemensen (kijk, jullie op PN kan ik uitzetten en dat is wel weer een groot voordeel).