Piet schreef op dinsdag 5 januari 2010, 8:35:
>
>>> >>
>>> 6) Gymnasticeer jezelf. Als JIJ de oorzaak bent dat je paard
> gaan rijden. Na enkele minuten vond ze hem zo raar lopen. Hij
> 'voelde' vreemd. Ja mevrouw dat kan kloppen, hij loopt
> namelijk niet kreupel meer......
>
Ach Piet dat is inderdaad slechts een kleine anekdote en jij en ik (en nog anderen uiteraard) zullen er zo nog zovele meer hebben. Bewijzen genoeg. Als je ze maar wil zien. Amaroc is bv vooraan linksgebogen en achteraan rechts. Heeft rechts achter verschrikkelijke hanentred. Nou hem stil zetten (lees weidegang maar niet rijden, want dat versta ik onder stilzetten) is taboe, dan schaam ik me dood en durf ik er niet meer over straat mee te gaan. Maar ook als ik enkel maar de bossen intrek en niets aandacht schenk aan gymnastische oefeningen heb ik datzelfde paard dat zo krom is als een hak en geen blijf weet met zijn achterbeen. Zelf ik krijg daar rugpijn van dan. Mijn rechterheup wordt ook overdreven ver en krachtig naar voor geduwd.
Sinds ik hem nu een dik jaar echt stelselmatig 'train' (niet altijd in de piste, ook in het bos, ook aan de hand en ook aan de lange teugel), wordt hij steeds rechter, begint hij minder last van zijn achterbeen te krijgen, draagt hij zijn staart veel rechter en knijpt hij hem niet meer tussen zijn benen, maar leker los of zelfs naar boven.
Ok dan zeggen sommigen, tja maar dat is een extreem geval. Nou, ik heb ook al andere paarden gezien en gevoeld en ook die mensen waren er ook van overtuigd dat hun paard nergens last van had. Ik snap niet wat iemand tegen gymnastische oefeningen zoals jij en ik ze bedoelen kan hebben of zelfs nog maar in twijfel gaat trekken. Arme paarden.
Dit doet me zelf onmiddelijk denken aan een zin uit Gerd Heuschmann's boek dressuur onder vuur (net gekregen): dat onze 'strekking' niet open staat voor discussies op dat gebied. We hebben ontzettend veel kennis en ervaring, maar 'we' geraken verstard in ons denkpatroon.
Een aantal leden hier zijn wel heel hard bezig om zich verder te ontwikkelen en alle bijkomende kennis zich eigen te maken en te gebruiken binnen het kader van onze denkwereld. En deze kennis ook te delen en te verspreiden. Ik denk dat dit ook zeer belangrijk is.
Warboel
