eddy DRUPPEL schreef op woensdag 9 december 2009, 21:08:


Niettemin blijven de feiten hetzelfde. Gelukkig dat jij geen kinderen hebt, empathie 'nul'.

Lena schreef op woensdag 9 december 2009, 18:48:


absoluut waar. Hoe voller je buik, hoe breder je realistisch keuzespectrum

Merel Stoffers schreef op woensdag 9 december 2009, 20:35:


Bij onze Orun cursus leer je alleen de theorie van 'achter naar voren rijden'. Bij de praktijk zijn ze echter altijd bezig om die kop naar onderen te trekken en de rest komt later. Tijdens het examen moeten de paarden in de krul werd ons verteld, dan is het geen kwestie meer van achteren naar voren, nee HOPPA geen gelul in de krul.

Ik heb al een paar keer commentaar erop gekregen dat ik niet eerst met de aanleuning begon. Ik liet ze namelijk altijd eerst wat overgangen en tempowisselingen rijden, werken aan het recht richtten en daarbij ook niet de ruiter vergeten, het duurt dan wel wat langer, maar uiteindelijk werk je naar de verzameling toe. Volgens de Orun was dat helaas niet goed (snel) genoeg, die koppen moeten gewoon in de krul KLAAR!

Nu geef ik tijdens de Orun les zoals hún dat willen. Ik begin eerst met het hoofd 'hou je teugels kort' 'rijdt met twee teugels' 'neem de teugels nog wat korter' 'houd druk op die teugels' 'vraag het hoofd maar naar beneden' 'druk op die teugel, druk op die teugel!' laat je teugels niet los, pak ze korter' 'stelling vragen en dóórvragen als dat moet' etc. etc.
De rest kun je wel indenken, die paarden worden zo kort gehouden dat ze voor het minst geringste opschrikken en aan de andere kant zijn ze logischerwijs niet meer vooruit te brandden. Na de tweede orunles had iedereen al sporen op zak.

Dus, nee door de Orun is de sportdressuur alleen maar nog vager voor mij geworden. Daaraantegen heb ik nu wel duidelijke inzicht in de slagerscentendressuur.