Maria Delavega schreef op vrijdag 30 oktober 2009, 9:41:
>> Ach, wat is lelijk... hoe het gebruikt wordt is veel
>> belangrijker. Wanneer de gewrichten sterk/groot zijn en
>> gemakkelijk en ver kunnen buigen, en de spieren errondom
> Interessant, zo had ik het nog niet bekeken... ik was gewoon
> verrast toen ik dat hoge kruis zag bij de Lippizaner, had ik
> niet verwacht. Wist ook niet dat beropwaarts gebouwde paarden
> moeite hadden met verzamelen? Hoe komt dit?
Je laatste aanname klopt niet. Bergopwaarts gebouwde paarden hebben niet standaard moeite met verzamelen; hun bouw zou het juist gemakkelijker moeten maken. Immers zij hoeven maar een klein stukje extra te 'vouwen' in de achterhand.
Er wordt veel moeite gedaan om het warmbloeddressuurpaard zodanig te fokken/bouwen dat de verzameling uiteindelijk nog maar peanuts is. Het gekke verschijnsel doet zich dan voor, dat deze paarden er uiteindelijk juist wel moeite mee hebben. Op Grandprix-niveau zie je weinig dalende achterhand in de zwaar verzamelende oefeningen, hoe hoog de cijfers ook zijn, maar even los daarvan. De fokkerij bereidt al een heel stuk voor, en toch blijft de verzamelkunst achterwege!
Ik denk dat het aan 2 dingen ligt.
Deels aan het type paard. De warmbloedfokkerij gebruikt veel engels volbloed-bloed (lekker heet, men noemt dat: expressief) en volbloeden zijn van huis uit gebouwd om hard te scheuren, de benen eruit te gooien en af en toe een sprong te maken. Het tegenovergestelde van verzameling dus. Ik vind dan ook dat het een vorm van de plank ernstig misslaan is, om zo'n paard op wedstrijdniveau bewegingen te laten maken waar het in aanleg niet voor bedoeld is. Ja, ook al fok je de kont alvast in verzamelstand.
Het 2e ding is trainingsmethode. Onder de dictatuur van de moderne dressuurleiders worden de paarden voornamelijk op de hand gereden, waardoor achterhandgebruik -dus verzamelkunst- niet correct ontwikkeld wordt. Het feit dat dit beloond wordt met punten, houdt het in stand.
En dan is er ook nog zoiets als beweeglijkheid en sterkte van de gewrichten, iets genetisch.
Mooi voorbeeld is het olympische paard Balagur, de orlov draver van de Russische Korelova. Een naar dressuurmaatstaven gemeten lelijk paard, ook overbouwd en niet dressuur gefokt. Heeft er al een carrière als circuspaard en als politiepaard op zitten en werd 6e op de OS. Weinig paarden laten zo'n correcte piaffe en passage zien als deze oude rot, dit paard gaat echt 'zitten'. Zijn bouw lijkt verzameling te bemoeilijken, maar zijn training, die klassiek is, draait dit helemaal om. Ook zitten er stevige pootjes onder, met sterke gewrichten, niet van die dunne dressuurstokkies.
http://pets.webshots.com/photo/2262438650102964020xQlfKG(De foto is al qua overbouwd-zijn wat 'gunstiger' aangesneden, kijk naar de loodlijn van de muur links).
Warboel
