Mag ik nog een klein opmerkingetje geven...

Dat jullie hier samen zitten en dezelfde mening delen is geweldig.
Maar wat ik nu ga zeggen vind ik eigenlijk zielig om over mezelf te zeggen. maar ik ga het toch maar doen.

Ik ben 15 jaar.
En ik voel me eigenlijk afgekraakt.
Ik probeer wegen in te slaan ik probeer wegen te ontdekken. En soms moet ik weer eens achteruit rijden omdat ik de verkeerde had gekozen.

Ik vind het (niet echt tenopzicht van mezelf maar soit) een beetje jammer hoe jullie dingen formuleren. Vooral tegen mensen zoals ik. 15 jarigen of jonger.

Als je jullie groep willen uitbreiden moet je niet zo'n afkrakende berichten posten.
Met teleurstelling over hen en blabla.

Zo ga je een kind niets bijleren. ik dacht dat je een veulen ook niet opleert door van eerste keer het perfecte te tonen (perfect volgens jullie, ligt voor iedereen alles) en te willen dat ze van eerste keer alles perfect gaan doen.

Ik kan eigenlijk heel veel respect voor jullie opbrengen als ik dat wil; Maar eigenlijk niet op deze manier.
De manier waar je jezelf als het beste verklaart (zonder te vragen of te lusiteren naar meningen van anderen) en bovendien ook anderen afkraakt en hen niet eens op een deftige manier bijleert hoe jullie het zouden doen.

Over die sporen en zweep kan je uiteen liggende meningen hebben;
En ik begrijp jullie en kan jullie geen ongelijk geven.
Maar probeer eens mij te begrijpen; ik denk teneerste al niet over sporen zoals jullie erover denken...
Ik denk meer zoals dit :

Als je op de tram staan en iemand wil passeren. Maar je ziet die persoon niet. wat wil je dan. Dat die persoon met zijn vuist tegen je schouder duwt. Of dat hij vriendelijk met zijn vinger tikt en vraagt om op zij te gaan?

Ik kies voor het tweede.
thomas heeft onze sporen trouwens ook al afgeplat hoor. Heel mooi zelf, wil er nog een foto van trekken. Zodanig dat het zeker niet zou stekken in de buik maar eerder een streling is.
En de streling maakt het commando. Safran gaat niet op zij omdat hij pijn heeft. Dan zou het er althans nogal warrig uitzien. En toch niet zo gedisciplineerd denk ik. Safran gaat echt niet rond vanuit de rug blijven verder lopen als hij gestresseerd raakt. Integendeel dan zou je wat gaan zien. En daarvan is Safran een heel goed leerpaard om het de lijn te ontdekken tussen paardonwaardig en paardwaardig. Van het moment dat safran stressie wordt wil het zeggen dat er iets hem stoort. Ik zal je een voorbeeld geven. voor die wissels om de pas kan hij met mijn sporen (die wat naar binnen gaan) fel reageren... Dan stop ik het ook gewoon. Doe ik kortere aan en laat ik hem verspringen puur op het verleggen van de kuiten. Volgende keer rij ik dan ook weer met de kortjes als ik er aan denk; Maar die worden eigenlijk niet echt gebruikt voor de wissels om de pas. Enkel voor de zijwaartse gangen en de aansprong naar galop. Omdat daar je commando's zo dicht op elkaar liggen dat een onderscheid moeilijk is te maken met de gewone hieldruk. (die safran bovendien niet leuk vind ) Is gewoon om precies te zijn. maar is gewoon een commando. net zoals jij mss met je vinger knipt als je paard je moet volgen (is maar een dom voorbeeld) maar soit tis gewoon een commando.

Ik denk dat je over dergelijke dingen niet zomaar kunt oordelen voor gelijk wie. Ik denk dat je echt moet kijken van paard tot paard. En wie safran kent weet dat wanneer dat hij zenuwachtig wordt dat er iets scheef zit. En wanneer hij zenuwachtig wordt bekijk je wat je misdoet. leer je eruit en ga je het (hopelijk toch) nooit meer opnieuw doen; En dan is voor mij de streep getrokken tussen paardonwaardig en paardwaardig.

Safran mag open zijn tegen mij. En ik ben open tegen hem.
Hij weet wanneer hij mensonwaardig is tegen mij en wanneer hij menswaardig is.

En dat maakt dan voor mij eigenlijk de definitie van vrienschap. Je moet jezelf zijn tegen elkaar. safran tegen mij, maar ik ook tegen hem. En moet zeggen heb nog nooit zoiets gehad met een paard hoor. En had ook nooit gedacht dat het eigenlijk zo ver ging. Ik dacht zo'n vriendschap krijg je alleen met mensen. maar blijkbaar weten paarden ook heel goed wat je bedoelt. En respecteert safran het blijkbaar ook als ik mijn zwakke punten aan hem duidelijk maak.

Ik hoop dat jullie dit niet zomaar gaan doorlezen.
Maar dat je eens begint met jullie in mijn plaats te zetten. Eens leest hoe safran is en daar een beeld van probeert te vormen.

Weet goed dat ik me ook in jullie plaats stel. En dat ik al jullie stellingen eigenlijk niet rap ga tegenspreken. gewoon omdat jullie theorie wellicht ook wel klopt!

Alleen heb ik nu gewoon moeite met jullie manier. :)
Ik probeer te ontdekken. En ik probeer nieuwe paden aan te leggen.

Maar ik hoop dat jullie beseffen wanneer je iemand op deze manier iets gaat bijbrengen over hoe jullie denken en doen. dat die persoon eigenlijk eerder niet deze weg zal inslaan dan wel. Althans dat denk ik nu toch.

Moesten jullie me het nu eens zacht aanleren zoals jullie het met de paarden doen dan zou ik ervoor openstaan.

Echt waar.

vriendelijke groeten Florence

Gea R schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 16:35:


Dat snap ik. Ik zit nu met een soort van hetzelfde gedoe. Ik heb een instructrice die heel stellig blijft volhouden dat Jeen niet zonder bit te rijden is. Ik heb nu al een paar keer op Jeen met een sidepull gereden en dat gaat goed. Ik vind het een aardige vrouw, maar heb al wel besloten niet langer les meer te willen. Ik heb het al diverse keren aangegeven dat ik niet op deze manier wilde rijden, maar ik heb waarschijnlijk niet genoeg paardenbagage om te kunnen overtuigen (ondanks het feit dat ik het boek "Metaal in de mond" heb willen uitlenen en er naar heb verwezen). Nu rest mij de schone taak om iemand te bedanken en daar ben ik, als ik iemand aardig vind, niet zo'n ster in. Ik ben wel standvastig hoor, dus als ik iets besloten heb dan blijf ik bij mijn besluit. Maar ik blijf dit soort situaties lastig vinden ...

Anja Seijn schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 18:01:


Anja, ik heb ooit 4 western maneges gevraagd of ze mij op mijn manier les wilden geven. Omdat ik zó niet wilde rijden. De vijfde vond dat geen probleem. Gewoon nog eens vragen,.... nee zeggen.... dat je niet wilt dat Jeen met bit gereden wordt. PUNT.Dat moet duidelijk genoeg zijn, je hoeft niet in discussie en dan kun je vragen of zij je zo wil lessen, dat je graag goede vrienden wilt blijven maar dat je anders helaas een andere lesgeefster moet zoeken. Afijn je bent echt wel mondig genoeg om dat zelf te kunnen
Ik vraag me trouwens af als je van1 les bij Pien zoveel geleerd hebt, hoe goed degene is die je nu hebt?

Florrtje schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 17:38:


Florence, ik vind het een knappe en dappere post van je.
Toegegeven, met sporen heb ik ook wat moeite.

Maar wat het bit betrof vergiste ik me (dacht dat de voltige bitloos was tot iemand zei dat er een bit in zat en toen dacht ik dus dat ik mij had vergist... ja.... ik heb serieus een probleem met mijn ogen dus kan ik mij makkelijk daarin vergissen)

Daarnaast schreef ik dat ik het je niet na deed. Nu niet en nooit niet. En met mij velen anderen ook niet.
Nee, je bent vast niet perfect en dat hoeft ook niet. Openstaan om bij te leren is veel belangrijker en dat doe je.
Als ik je vergelijk met vele andere leeftijdsgenoten (en oudere) van bokt, denk ik echter dat heel erg veel mensen van jou kunnen leren.
Mensen die heel wat ijzerwerk nodig hebben om hun paard in toom te houden en altijd bezig zijn met het plaatje van de dressuur.
Getuigd ook opmerkingen in het topic op bokt 'hier draait mijn maag van om' waar ook weer een filmpje van jou als voorbeeld opduikt over hoe het ook kan.

En wat het filmpje toch mooi maakt is de lol die je hebt met het paard. Ook dat vergeten veel mensen op vandaag.
We nemen onszelf gewoon te serieus,

Meid... ga lekker door met de paardjes, blijf open en onbevangen ertegenover staan en uiteindelijk denk ik dat veel mensen iets van je kunnen opsteken.

Sky schreef op vrijdag 23 oktober 2009, 20:23:


Hmz, hoe zeggen de mensen het dan, het zijn moment opnames
Toch raar dat bij hen een moment opname dan soms tien min aan een stuk duurt en langer...

Piet schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 18:16:


Ik herken heel erg de "druk" van mensen die vinden dat je er een bit moet inhangen. Van hier lezen en helpen bij Pien ben ik ervan overtuigd geraakt dat een bit niet noodzakelijk is, zelfs juist negatief. Maar dan nog in tradio omgeving is het weer even balen.
Zelf zou ik ook graag les krijgen bitloos. Maar de paarden waar ik werk wonen te ver en heb geen eigen vervoer. Dus dat is balen...want een goede instructeur is eigenlijk een groot pluspunt!

Danielle

Gea R schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 16:35:


Oh ja, dat stadium dat is de fase dat je liever zwijgt over je eigen kunnen en kennen op dat gebied. Die herken ik. Ik heb natuurlijk wel een beetje het voordeel van mijn job, maar onder vrienden kan dat wel eens moeizaam verlopen zulke gesprekken. Dan haak je weleens af.

Florrtje schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 17:07:


Wat ben jij nou over mij aan het vertellen, meid? Ik heb hem enkel voor dat ie aan het werk moest op zondag die wonde schoongezet, ontsmet, dood weefsel eraf geknipt en er een verband opgezet omdat hij ging rondsjokkelen in de piste. Ik heb helemaal niets zafkes, en nog andere verbandjes daarop gesmeerd noch gezet. Doe eens even normaal zeg, en vraag aan Koert wat hij er allemaal mee gedaan heeft. Jodi was niet mijn verantwoordelijkheid. Ik sta echt niet te popelen hoor om tijdens mijn verlof wondjes te verzorgen als de mensen mij niets vragen. Kunnen ze zelf toch? Eerst alles met eigen ogen waarnemen, en dan meningen vertellen. Van horen zeggen of denken ... dat volstaat niet. Niet in de echte wereld.

Cindy Helms schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 18:51:


Zoals ik in begin probeerde uit te leggen...
Sorry als mijn post verkeerd is... (want ben hier echt nog niet mee)
Ik hoopte ook dat je je niet aangevallen ging voelen als ik verkeerd zat.
Wat ik dus ook zit.

Ja dan heb jij goed werk gedaan.
Maar er zijn er andere beginnen op brielen met zalfjes...
Hoop dat je me niet kwalijk neemt heb het in begin nog proberen uit te leggen dak niet zeker van mijn stuk was of ik de juiste persoon wel had getagd of hoe je dat hier ook noemt.

Maar soit was eigenlijk meer als aantoning dat die persoon die dat gedaan heeft naar mijn weten (horen zeggen van thomas) ook zo natuurlijk natuurlijk is zoals de rest van AMAZON maar dat deze dus daarmee ook wel een beetje verkeerd zaten.

Lees aub nog eens het begin door,
zul je merken dat ik sowieso al niet zeker was van mijn stuk maar eigenlijk gewoon meer een aantoning was,
voel je niet aangevallen,

Liefs Florrtje

Anja Seijn schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 18:01:


Herken het helemaal. Ben op dat gebied ook helemaal geen held. Ik heb zo ooit ook les gehad van iemand (dit was helemaal in het begin van mijn zoektocht) en die vond dat bitloos enkel kon als je paard heel goed aan de hulpen stond en dat was met bit. Zij was een hele toffe madam, maar dit werkte niet. Ik voelde me er niet goed bij en dan is het beter dat je verder gaat.
Ik heb heel lang traditioneel gereden. Van mijn 8 tot nu ongeveer 1,5 jaar geleden. Nu ik ben nooit voorstander geweest van zware bitten, stangen en weet ik veel wat voor snufjes waar je je paard mee kan decoreren. Mijn paarden hebben altijd veel op de weide gelopen en onbeperkt ruwvoer gekregen. Ik heb zelfs een aantal jaar als groom in de paardensport gewerkt en heb veel gezien en veel geleerd. Om uiteindelijk tot het besluit te komen dat dit niet was wat ik wilde. Nu heel de dag tussen de paarden is fantastisch, maar dan niet op deze manier.
Mijn paardenbagage is best wel ok wat het traditionele betreft en ik kan heel goed motiveren waarom ik deze stap gezet hen en welk effect dit heeft gehad op mijn paard, maar veel mensen geloven me gewoon niet. Nu ik afstand heb genomen van het traditionele ben ik plots niet langer geloofwaardig, ik sta aan de andere kant van de lijn. Ik ben nu de vrouw die heel de dag haar paarden knuffelt en kusjes geeft en als een idioot rondhuppelt met haar paarden door de wei. (Niet echt hoor). Want wat doe je anders met je paard als je geen 6X/week traint.

Cindy Helms schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 18:44:


Inderdaad. Dan zijn de paardengesprekken snel afgelopen.

Cindy Helms schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 18:51:


Cindy ,ze is 15 !!!!! Toen was ik nog echt ....een knulletje effe laten uitrazen binnen tien jaar nog eens gesprek aanknopen , nu niet .

Piet schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 18:16:


Nee, natuurlijk heb ik aan één goede les bij Pien niet genoeg, helemaal niet ... maar heb zoveel dingen meegekregen dat ik dat eerst goed voor elkaar wil hebben. Bijvoorbeeld: dat stomme geklik met mijn tong de godganse tijd ... dat is er in geslopen en het ergste is, ik kan helemaal niet klikken, lijkt bij mij eerder op Donald Duck. Cue's verzinnen en bevestigen "stappppppennnnnn" "draffffff" en dat soort dingen. Drrrrrrafffff en Gaaaaaaaaaalop dat doet hij al wel bij grondwerk, moet het nu ook op die manier onder het zadel doen in plaats van op de mij aangeleerde manier aanleggen, klikken en gaan met die banaan. Ik moet van mijn juf op mijn muts gaan zitten en handjes hoog ... ik heb nu gevoeld dat je veel meer beweging van het paard voelt als je dat dus niet doet. Ik kan haar nu wel vragen of ze me anders les wilt geven, maar wat voor les gaat ze dan geven? Ik ga binnenkort ook naar Eddy en, ik wil niet op de zaken vooruit lopen, maar ik heb het er graag voor over om wekelijks naar België af te reizen om goed te leren rijden op een paardvriendelijke manier. Ben al best een tijd bezig om een goede instructeur/instructrice te vinden, heb in het begin les gehad van een echte dressuurmevrouw, ben naar Mansour gegaan, heb een week op het Balingehof gezeten, thuis een tweetal dames gehad ... mijn kop zit dus in een klein jaartje vol met allerlei dingen, handjes hoog, handjes laag, handjes weet ik veel waar, hakken naar beneden, vanuit je bekken, vanuit je bovenbenen, op je zitbeenknobbels, niet alleen van achteren, je hebt ze ook van voren, achter je zitbeenknobbels, ga zo maar door ... En dan zal ik je de opmerkingen over mijn paard besparen, van lui tot sportpaard en alles wat er tussen zit. Ik ben vast van plan volgend jaar met mijn Jeen over de Veluwe te trekken en ik blijf nu net zo lang zoeken naar iemand die mij daar bij kan helpen, al moet ik er voor naar de andere kant van de wereld!

Anja Seijn schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 19:23:


al moet ik er

Moette Jeen wel zwembandjes aandoen dan hé