van lennep schreef op maandag 26 oktober 2009, 21:27:


Jeen is gek op merries!


Volgens mij best wel een lief paard ... met een gebruiksaanwijzing! Had vanavond hetzelfde een beetje in de wei. Ik stond tijdens het mestruimen een beetje met Jeen te kloten ... Doe mijn hand open, hij komt ... steek mijn hand op, hij blijft staan ... wijs met mijn vinger naar zijn borst, hij doet keurig een paar stapjes naar achteren ... enne eventjes vrijen (niet verder vertellen) ... Goke was nieuwsgierig geworden en wilde er gewoon eventjes bij komen staan. Jeen gaat met één voorbeen een aantal keren staan graven, met zo'n gekrulde hals. Leek wel een begin van een compliment, weet je wel? Dus ik sta er zo met mijn krui naar te kijken en ineens ... loopt hij achterste voren naar Goke ... dus met zijn kont dreigend naar haar toe. Goke zag je kijken en was foetsie ... met andere woorden: Goke moest weg, Jeen had een momentje met de vrouw! Nou ja zeg!

Moet je hem niet eerst rustig in stap leren dan?

van lennep schreef :


Soms, Esther, gaan dingen heel snel, zonder dat het belastend voor het paard hoeft te zijn. Dat is met name zo als het paard er al heel erg aan toe is. Iets rekken of ergens in blijven hangen (eindeloos herhalen) leidt dan alleen maar tot verveling dus moet je verder. Wees blij als dat zo gaat, het is een goed teken (en waarschijnlijk een compliment aan je eigen voorwerk).

Enne, wat die rukjes betreft, ik weet welhaast zeker dat ze bedoelen dat je in een pulserende beweging moet werken. Jij legt dat misschien uit als rukjes maar het is een soort van meegaande beweging met het paard waarin je lichte druk geeft wanneer je de teugel naar je toe haalt in een pulserende beweging. Da's een heel prettige manier om te werken, je hindert het paard er niet mee terwijl je toch lichte druk geeft om aan te geven wat je bedoelt.

Groetjes, Pien

Anja Seijn schreef op maandag 26 oktober 2009, 21:26:


Ik heb nog nooit een boek gelezen over paarden
De gewone klassieke ruiters geven me ook altijd op m'n donder daarvoor.
Het spijt me maar die rommel interesseert me niet.

Boekjes over dressuur, jumping en dergelijke boeien me totaal niet.

Ik werk op m'n eigen manier en volg mijn hart tussen de paarden.
Doe m'n best om goed te doen en fouten maken is normaal.
Zij zijn mijn grootste leraars en verbeteren mij.

Waarom ik m'n handen niet gebruik, omdat ik het geen zicht vind.
Kortom maak je met handen zo rap bewegingen waardoor het paard dingen gaat anders opnemen.

Een zweep gebruik ik om te spelen en vd met te doen, als ik dat alles met mijn handen moet doen en ik kom ze van de wei halen of ik borstel hen en ik maak bewegingen dan geraken ze verward en denken ze dat ze tal van oefeningen moeten doen. Dat wil ik niet.

Florrtje prikt ook niet geweldig tegen Safran, kan je heel duidelijk zien dat ze zacht is.
Dan verkies ik toch liever de sporen tegen m'n lijf dan een harde botte hiel.

Er zijn genoeg Nh forums die mens vriendelijk zijn.
Die ook vragen stellen waarom je met bit of sporen rijdt en trachten daar dan met gesprekken verandering in te brengen.
Maar niet op de manier waarop jullie bezig zijn, dan jaag je de mensen gewoon weg en bekom je niets.

En krijg je van de andere kant alleen maar te horen dat jullie dikke nekken zijn en enkel maar jullie ding goed is.

Peter Donck schreef op maandag 26 oktober 2009, 21:30:


Waarom zouden de beginselen er niet op mogen staan?
Er hoeft toch niets perfect afgewerkt te moeten zijn?