Maria Delavega schreef op zondag 25 oktober 2009, 8:57:


Nu ik denk dat er een aantal van die goeroe's wel bitloos trainen. Wel eerlijk zijn. Maar ik zeg altijd het is niet omdat ik het niet kan, dat iemand anders er niet in slaagt. Nu of het dan allemaal perfect is, is natuurlijk iets anders, maar moet dat dan? En ik denk dat in het traditionele wereldje de perfectie ook vaak ver zoek is.
Maar ik denk dat deze discussie niet echt ging om wat er te zien is in het filmpje. Want het is een leuk filmpje om naar te kijken. Maar het is de manier waarop het wordt voorgesteld. En natuurlijk hoge bomen, vangen veel wind. Nu ik ben echt wel benieuwd naar meer. Hopend dat wat ik verder te zien krijg, wel indruk maakt.
Hier wil ik ook wel aan toevoegen dat ik ergens wel respect heeft voor wat Eddy doet en wil bereiken. Een betere wereld voor paarden. Maar het mag allemaal wat bescheidener.
Daarmee stel ik me dan ook de vraag wie jou grote voorbeelden zijn Eddy? Op wat baseer je je in een training? Heb je je trainingsmethode dan zelf ontwikkelt? Want ik naar wat ik begrepen heb uit jou antwoorden, ben je zelf nooit bij iemand op training geweest.

trea hoex schreef op zondag 25 oktober 2009, 10:11:


Beste Trea, ik volg helemaal niemand in deze zin, integendeel, ik reageer alleen op onderwerpen die mij interesseren en op alle mensen die hier schrijven, niet specifiek een bepaalde club. Al moet ik zeggen dat ik al wel mijn voorkeur heb voor bepaalde mensen en dat zijn er veel meer dan één persoon! Hoe zou dat komen, denk jij? Iemand verdedigen? Geloof niet dat het nodig is en het doet mij meer denken aan de clubjes op de kleuterschool of lagere school dan dat het nu een beetje bij mijn leeftijd past (almost 44 jaar). Ik hoef niet zo nodig "ergens" bij te horen, heb ik nooit gedaan overigens.
Voor jouw beeldvorming, ik ben in real geen dwerg hoor, lengte is ongeveer 1.80. Als ik dan toch moet figureren in jouw sprookje, doe mij maar de heks dan!

Goed... ik ben een nieuwkomer hier, maar zowel de site als het forum heeft veel te bieden en er zitten hier veel mensen waarvan ik nog veel kan leren.

Regelmatig worden er boeiende topics geopend, die veel ruimte laten voor een interessante discussie en waaruit je ook alweer kunt leren.

Heel erg jammer dat dergelijke topics (vaak over gelijk wat voor onderwerp dan ook) verzanden in onderling modder gooien, persoonlijke aanvallen en elkaar de grond in te timmeren op een zo spits mogelijke wijze.
Kan ook leuk zijn als je van soaps houdt, maar in de eerste instantie kom ik toch hier om ervaring en kennis uit te wisselen.

Natuurlijk verschillen mensen hier van mening en kan de een met de ander wellicht wat minder door een deur. Als we allemaal dezelfde mening waren toegedaan zou er tenslotte geen ruimte meer zijn voor discussie en om zaken ook eens met andere ogen te bekijken,

Helaas lijkt het erg moeilijk om bij een discussie puur in te gaan op de inhoud van een topic, naar elkaar te luisteren (lezen dan) en met argumenten zijn of haar eigen mening te geven.
Is dat niet het uiteindelijke doel?
Net zo goed als dat het doel met dressuur de ontwikkeling van de juiste spieren is en niet het in de krul trekken?
Om maar eens een vergelijk te gebruiken waarbij doelen totaal voorbij worden gestreefd?

Kunnen we niet een lekker reltopic openen, waarbij de kluiten modder en stront om de oren vliegen zodat ieder zijn dagelijkse stress even kan ontladen en de rest al lezend mee kan smullen en de gewone topics bewaren voor ter zake doende discussies?

Anja Seijn schreef op zondag 25 oktober 2009, 10:00:


Bouquet-reeks , Anja , echte liefde !

Anja Seijn schreef op zondag 25 oktober 2009, 10:00:


Afgewezen worden, dat is de motor. En daaraan is helaas "niets" te doen, dat is een instinctieve reactie die iedereen heeft en buiten de bewuste gedrags controle valt van ons rationele brein. Je moet je gewoon verdedigen tegen afwijzing, omdat ons reptielenbrein het opvat als een doodsbedreiging. Dat hebben we gemeen met all kuddedieren, buiten de kudde geraken betekend dood gaan. Het is een oude evolutie ervaring ingeprent in ons brein. Als je de verdediging al niet uit, dan houden de gedachtes erover ons wel bezig, afwijzing mobiliseert de meeste energie. Er is niets dat meer energie opwekt dan afwijzing, dodelijk vermoeiend dat ook natuurlijk. Het ontaard in domheid en beledigingen als het niet fysiek uitgevochten word.

Begrijpen hoe het werkt, helpt al een beetje er verstandiger mee om te gaan. Belangrijk is vervolgens, niet direct te reageren, maar eerst proberen zo neutraal mogelijk die brief met afwijzing erin te lezen. Dat eerste bericht is namelijk altijd het minst dom, en word geschreven met gemeende kritiek ... weliswaar opgemerkt door een donker gekleurde bril, dat is niet te voorkomen tussen strijdende partijen die elkaar niet hoog hebben zitten. De grote kunst is vervolgens, te ontdekken dat waarheden in die kritiek vervat zit. In elke kritiek zit altijd een kern van waarheid verborgen, echter zelden op de manier waarin het verwoord word. Als je vervolgens op dat nivo reageert, dan voldoe je volledig om binnen de kudde geaccepteerd te blijven en verdwijnen langzaam aan de afwijzingen en verdwijnen de donkere brillen om je heen. Dat is één manier, gewoon uit de kudde gaan en een andere opzoeken kan ook.

Groet, Michiel

Maria Delavega schreef op zondag 25 oktober 2009, 8:57:


Weet dan ook dat niet iedereen die shows doet of wedstrijden of weet ik veel wat doet zo is zoals jij omschrijft.

Er zijn er een heleboel mensen die wel om hun paarden geven en shows doen of op wedstrijd gaan.

Bovendien zijn er ook mensen die met bit reden omdat ze van niet beter wisten en dan zo zijn overgeschakeld naar bitloos, dan is dit ook maar nep ofzo omdat ze voordien van niet beter wisten?

Ik vind dat je moet oppassen om zulke dingen te gaan veralgemenen :)

Nils Vellinga schreef op zaterdag 24 oktober 2009, 23:15:


Gezellig ^^

Michiel schreef op zondag 25 oktober 2009, 11:06:


Mooi stukje, Michiel! Ik ben eventjes de naam vergeten van een theorie, maar zal het proberen te vatten in een voorbeeld. Degene die je het meest irriteert is ook degene met een eigenschap die je feitelijke bewondert of waar je het meest van kan leren.
Voorbeeld: je neemt één van je positieve eigenschappen, bijvoorbeeld je bent vrolijk. Door deze positieve eigenschap te vergroten, krijg je je "valkuil". Dus als je vrolijk bent en je overdrijft dat, kun je gezien worden als een flierefluiter of clown. Neem het positief tegenovergestelde van clownesk, bijvoorbeeld "serieus" als je dat dan weer gaat overdrijven krijg je je "allergie". In dit voorbeeld zou dat "saai" of "star" kunnen zijn. Héél kort door de bocht zijn vrolijke mensen dus allergisch voor starre of saaie mensen, maar die saaie mensen hebben wel een kwaliteit die ze bewonderen of waarvan ze kunnen leren, namelijk ze komen serieus over. Kortom, bij mensen die je irriteren moet je verder kijken dan de spreekwoordelijke neus lang is en dan kom je tot de conclusie dat ze eigenschappen bezitten waarvan je: 1. kan leren én 2. die je bewondert.
Zo leuk om te doen: gewoon een vel papier een quadrant opzetten en met de klok mee invullen! Alles moet óf vergroot worden én het tegenovergestelde moet positief zijn. Uitkomsten zijn verrassend!

Sandra van Bommel schreef op zondag 25 oktober 2009, 10:48:


Mijn gedachten zijn hetzelfde als jouw uitspraak ^^

Iedereen weet wel wat te vertellen waar m'n wat kan van meenemen.

Bovendien is niemand perfect en heeft de mens meer dan werk genoeg met eerst zichzelf te gaan bekritiseren ipv direct een ander de grond in te boren.

Soms is het moeilijk maar tracht het positieve ook te zeggen en dan dat met opbouwende commentaar.

Anja Seijn schreef op zondag 25 oktober 2009, 11:31:


Leuke oefening ja, het werkzame principe ... richting het contact met diegene die je irriteert, is volgens mij zo: De donkere bril waarmee je kijkt naar die ander, vervang je in die oefening voor even door een roze bril, daarna ben je een stukje brilozer geworden iets naars mengen met iets positiefs, werkt immers altijd!

Groet, Michiel

Ha Anja, je hebt het over de kernkwadrant. Menigeen zal het bij een cursus wel eens ingevuld hebben. Even googlen en je krijgt volop informatie.

Voor t eerst voer ik weer voordroog, als het goed is 2e snee. Het is niet erg nat, gewoon superlekker ruikend spul, ietwat vochtig. Maar nu, eerst krijgt Goofy na 4 dagen na de 1ste maaltijd voordroog buikpijn 's-ochtends vroeg. Dat is raar, koliek krijgen ze hier echt alleen maar in de avonduren. Ik associeer het eigenlijk toch niet met de voordroog. Dan krijgt ie volle kogels achter, niet kreupel, ik rij m gewoon vooral rechtuit buiten. Na het rijden is het voze weg. Volgende ochtend zit het er weer. Na de koliek ben ik de voordroog met grof hooi gaan mengen. Kunnen die voze benen toch van de voordroog komen? Ik ga nu een paar dagen enkel hooi geven. Hij heeft echt nooit geen aanleg voor voze benen. Ik hoop t toch niet, anders moet ik nu op zoek naar hooi, snif. Gr. Ingrid

vagebond schreef op zondag 25 oktober 2009, 12:11:


Ja hoor,
Mijn paard had dat ook wel eens van voordroog. En als het echt heel rijk was, dan kreeg ze er zelfs vochtbulten van op haar buik.
Als ze jong was stond ze op een pensionstal waar men normaal hooi voerde maar aan het einde van de winter overschakelde op voordroog. (Ivm beperkte overdekte opslagcapaciteit.) Ik kon zo altijd aan paardlief haar benen (en buik) zien wanneer er overgeschakeld werd.

groetjes
Ans

Anja Seijn schreef op zondag 25 oktober 2009, 11:31:


Yes! echte liefde dus !

Anja Seijn schreef op zondag 25 oktober 2009, 10:00:


:)* !