Sky schreef op zondag 25 oktober 2009, 9:11:


Omdat dat veel gemakkelijker is en iedereen kan het. De kop omlaag trekken met een scala aan hulpmiddelen is binnen een paar minuten gebeurt en voilá: een keurig plaatje voor de dressuurmiepen die niet verder kijken dan hun neus lang kijken en alleeeeeen dat plaatje nastreven.

Achterhand activeren vraagt meer kennis, meer tijd en meer techniek, En dan ziet het er nog niet helemaal zo uit als de plaatjes van de wedstrijden met anky bv.

Arabesk schreef op zondag 25 oktober 2009, 8:20:


Mijn man is in feite iemand zonder paardenervaring. Hij heeft vroeger met fjorden door de bossen gehobbeld en daarmee houdt het op.
Als híj dit soort foto's ziet, kan ie er met zijn kop niet bij dat dit normaal gevonden wordt.
Ik merk vaker dat paardenleken op dit gebied toch al veel meer een nuchtere kijk hebben op dit gebeuren dan de mensen die al lang in de paarden zitten en wiens beeld is vertekent door jarenlange hersenspoeling over ' hoe het hoort'.
Overigens vindt hij ijzer in de mond ook niet normaal.
Daarom komt er in de mond van zijn eigenzinnige merrie om de dooie dood geen ijzer. Dan loopt ie er liever wat langer naast totdat ze elkaar goed begrijpen.
Zijn trouwens twee handen op een buik, die twee :)

Maria Delavega schreef op zondag 25 oktober 2009, 8:57:


aha, was jij daar? leuk zeg ... jammer dat ik dat niet wist, dan had ik je wel eens willen ontmoeten

trea hoex schreef op zondag 25 oktober 2009, 9:02:


De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet! Ik zie continue dezelfde koppeltjes vreselijk veel moeite doen om te reageren. Maakt niet uit over welk onderwerp het gaat, als er één naam verschijnt volgen altijd dezelfde namen en het gaat zelden nog over het onderwerp. Er wordt een foto-album van april 2009 opgezocht om toch maar weer iets "slims" te kunnen opmerken. Het is eventjes wachten, maar dan wordt je wederom bevestigd ... nummertje 2 komt dan ook eventjes grappig doen, even laten zien dat men scherp is? Ondanks het feit dat ik keer op keer moet lezen dat men iemand helemaal niet interessant vindt en helemaal niet geweldig, wordt die persoon wel bij iedere stap gevolgd en zelfs opgezocht. Ik volg (lees: berichten lezen/foto's bekijken) als iemand mij interesseert, als zijn mening mij interesseert of de manier van aanpak mij boeit. Waarom volgen jullie de beste man als hij, volgens sommigen, toch niets kan? Vaak ontkennen is meestal bevestigen. En in dit opzicht zo voorspelbaar! Het is zo doorzichtig joh, dat zelfs een sprookjesboek meer geheimen heeft!

Anja Seijn schreef op zondag 25 oktober 2009, 10:00:

Ik zie continue

En vervolgens gebeurt aan de kant van de 'verdediging' hetzelfde....
Eerst Herman, vervolgens kom jij.. tot ze alle 7 zijn geweest.

Hoezo pot? hoezo ketel?

Spirithorses schreef op zaterdag 24 oktober 2009, 23:06:


Ik heb de les van Mark Rashid goed in mijn oren geknoopt, hij benadrukt in zijn laatste boek dat regelmaat enorm belangrijk is voor een paard. Opwindende afwisseling heb ik al genoeg tijdens onze buitenritten in de stad. Daar zet ik rust en regelmaat naast, geen ander grondwerk dan wandelen en fietsen, altijd hetzelfde poetsritueel met voeten uitkrabben op de hoefstandaard (dat wat niet gemakkelijk gaat heeft vooral behoefte aan regelmaat). Drie maal in de week gaan we op pad. De bak slaan we nog geheel over, al zal dat ook een keer aan de beurt komen. Als ik vier maal per week weg ga dan merk ik al dat dit minder goed valt.

Groet, Michiel