Katja Goovaerts schreef op maandag 12 oktober 2009, 17:24:


Geweldig!
Fijn dat het zo goed ging en hij kon ontspannen, geniet er maar van!

Sandra van Bommel schreef op maandag 12 oktober 2009, 15:17:

Haha, daar had ik nog niet aan gedacht... Werkt denk ik een beetje slecht op asfalt.. wel een leuk geluidseffect Maar inderdaad; een goede vraag. Ik dacht dat ik ergens gelezen had dat Parelli met een programma ging komen voor mennen...? Ik ben benieuwd of hij hier een duidelijk antwoord op kan formuleren.
Aangezien je alleen aan je leidsel dat door de lichtogen gaat kan trekken als je ment is een een 1-reign stop niet te doen. Hoe weet je paard of ie af moet slaan of dat ie moet stoppen tussen het lamoen (waar je 'm klem in zet)...?

Het is mij ook nog nooit gebeurd dat een paard aan de kletter gaat, noch voor de kar noch onder het zadel. Ik denk juist dat dit komt vanwege het bitloze. Je houdt de rust en concentratie erin. Misschien even een stukje een wat hoger tempo maar een kleine (serie) ophouding(kjes) en weer los is voldoende (geweest) om weer rustig aan te doen.

Heb je ook nix aan een bit
Ik las op bitloos.nl onder "veel gestelde vragen":
"Als een paard voor de wagen schrikt en wegsprint, zit je dan bitloos niet meer in de problemen dan met een bit?
Hier een ervaring van een doorgewinterde bitloze menner: Ik reed een keer (bitloos dus) op een karrenspoor. Opeens vlogen er twee eenden op uit de sloot. We zaten net in een verrukkelijk handgalopje voor de wagen richting huis. Wham, daar schoot mijn paard er tussenuit. We vlogen op een kruispunt af waarbij rechtsaf de richting huis zou zijn. Dankzij de koordjes van het hoofdstel kon ik hem gewoon rechtdoor sturen, anders was de wagen zeker gekanteld in de bocht. Daarna zette ik me met mijn voeten schrap en trok de leidsels aan. Omdat mijn paard geen bit in had, kon hij zich daar niet op vastzetten. Door de koordjes trok ik zijn hoofd juist naar beneden. Niet echt paardvriendelijk, maar ik stond wel binnen de 30 meter helemaal stil! Mijn paard stond driftig te snuiven. Daarna draaiden we om en gingen rustig stappend richting huis. Niks aan de hand!"
en grote kans dat die mensen met dat mega bit al eens 'in de sloot hebben gelegen; . Als ie gaat dan gaat ie (is het meest positieve commentaar dat ik ooit van iemand kreeg die naar mijn bitloze optoming keek)! Je kan er de eifeltoren aan vastknopen. Met een bit hou je geen paard tegen als ie voorwaarts wil. Bewijzen genoeg van de bit-menners zelf hahahaha.

Martina schreef op maandag 12 oktober 2009, 18:00:


Grappig dat dit onderwerp er net is.
Vorige week was ik met iemand op buitenrit. Hij met bit, ik bitloos.
Het andere paard was normaal gezien het betrouwbaarst. Maar hij schrok van een stel marathonlopers. Beide paarden totaal aan de kletter geraakt.
Mijn paardje in zijn snelste rengalop de terugweg op. Geen stuur of rem meer op. Hij reageerd heel goed op stemhulpen. Dus daarmee hem binnen enkele meters toch weer in stap gekregen.
Het "bitpaard" had minder geluk en is over kop gegaan. Nu druf ik niet te zeggen dat het door het bit komt. Maar toch, ik voelde me zonder bit een heel stuk veiliger dan wanneer er een bit had in gehangen.
Raar dat ik een jaar geleden voor het eerst op spirithorses kwam en nog nooit van bitloos had gehoord....

Danielle

Koen Theys schreef op zondag 11 oktober 2009, 20:30:


ja, en als je het nèt niet "goed" doet (goed niet voor niks tussen aanhalingstekens, vind er niks goeds aan) dan kàn de hoef in mekaar klappen, ipv open gaan bij de hielen.Het gaat om de hoek die je aanbrengt. Heb het dus ook meerdere keren zien doen, en één keer zelf gedaan, met zweet op handen en voorhoofd, mij tè ingrijpend.........en of het nou echt werkt, beter dan stug hielen zo laag mogelijk en véél over gevarieerd terrein laten lopen, ik betwijfel 't.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 12 oktober 2009, 15:40:


Je leunde iets achteruit, kantelde je bekken, benen iets naar voren en nam daarbij ook iets teugel op. Hoe doe je nu een ophouding? Bedoelt om te verzamelen ... Al je vertráág hulpen zijn hetzelfde toch, allen met: bekken kantelen, benen iets naar voren en iets naar achteren leunen waardoor de teugel meekomt.

Groet, Michiel

Katrien Imbrechts schreef op maandag 12 oktober 2009, 16:59:


Waarom wil je graag (en snel) enten tegen tetanus?

In enten tegen Tetanus kan zinvol zijn als er gevaar op letsel is en je vaker op vreemde weiden komt. Is dit niet of zelden het geval, zie ik niet de zin er van in.
Influenza? idem dito! Kom je weinig in aanraking met andere paarden en sta je niet op een manege gestald, heeft het weinig zin. Influenza "veranderd" voortdurend, een gezond "PN" paard heeft voldoende weerstand om er niet ziek van te worden.

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef :> In enten tegen Tetanus kan zinvol zijn als er gevaar op letsel

Hoezo "vaker op vreemde weiden"?
De Tetanus bacil zit overal hoor. Je paard hoeft maar een flinke (diepe) wond te krijgen en het kan al mis zijn. Ben je niet in de war met Rhino?

Groetjes, Pien

Spirithorses schreef op maandag 12 oktober 2009, 20:32:


Maar influenza enting werkt toch uitsluitend tegen de mildere vormen van griep, waarbij er geen garantie is en dus afhankelijk van de algehele weerstand van het paard?
Is het dan niet verstandiger een paard tegen tetanus te laten enten als hij een flinke verwonding op loopt? Het komt mij logischer over en wordt ook bij ons mensen gedaan, toch?

Martina schreef op maandag 12 oktober 2009, 18:00:


En rijd je op een lang pad (zonder zijwegen) dan kan je het toch proberen in de struiken te manouvreren of zigzaggen. Bij het dubbel span neem je beide binnen leidsels en stuurt de hoofden tegen elkaar. NOOIT konstante druk, maar steeds even lossen!

Ennehh, dat rustig stappen kán nog wel eens tegenvallen


Nils en Olly

Anja Seijn schreef :

Bij Tetanus heb je twee soorten entstof: De stof met verzwakte ziektekiemen waarbij het paard zelf zijn afweerstoffen gaan maken en die de langdurigste bescherming biedt (2 á 3 jaar of langer). Nadeel is dat het ca twee weken duurt eer het paard volledig beschermt is, hij moet zelf antristofen gaan aanmaken en in geval van een acute wond is dat teveel risico.

Indien een paard niet goed geënt is spuit de DA in geval van een wond rechtstreeks de antistoffen dmv een serum in. Die bescherming houdt minder lang stand, ik dacht maar 21 dagen, deze wordt vanzelf afgebroken in het bloed.

Daarom begin je je veulen vanaf 6 maanden te vaccineren: 3 keer met tussen de eerste en de tweede 6 weken tussenpoze en tussen de tweede en de derde een half jaar tussenpoze. Het veulen heeft dan de basisbescherming die je eens in de 2 á 3 jaar (of langer) moet herhalen.

Dus alleen enten als er een wonde is geeft te weinig bescherming.

Groet, Pien