Caatje schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 20:13:


Ze zijn wat melig van smaak en heel weinig vruchtvlees met een dikke pit voor zo'n kleine vrucht. Veel ervan voeren lukt denk ik niet, of je zou je paarden in een bos meidoorns moeten laten grazen. Handjevol lijkt me prima kunnen dagelijks, voor ons en voor 't paard.

Uit het uitgebreide boek van: www.florae.nl :
Bloemen, jonge bladeren en bessen bevatten diverse geneeskrachtige stoffen die hart regulerend (stimulerend en kalmerend) werken en bevatten vit c + b. Je kan in januari nog aan appel-besjes drank maken van meidoorn, en in maart een heerlijke salade maken van het blad met roquefort en sinaasappel en in april een stampot meidoornblad.

Leuk boek voor wie onze eetbare natuur wil ontdekken!
Met deze kennis was de honger winter geen probleem meer.
Ongelooflijk wat is er veel eetbaar voor ons mensen.

Groet, Michiel

Frans Veldman schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 21:49:


Ja, weet ik Frans. Jullie zijn er lang mee bezig geweest.
Mijn ervaring met drie paarden is dat ze het idd. prettig lijken te vinden.
Ergens heb ik gelezen dat met een zwaar hoefbevangen paard de trillingen van de rasp niet prettig zijn (Egon?). Lijkt me dat een flex ook hierin vele malen prettiger is voor het dier.

Frans, over dat denaturen van eiwitten...structuurverandering dus.
Ik vroeg me af of je met een flex (of ander elektrisch gereedschap) eventueel 'schade' aan zou kunnen brengen aan het hoornmateriaal wat later misschien van invloed zou kunnen zijn op hoefgroei?

Over die hoekwisselingen: OK. Mij bevalt het prima en het derde paard ziet er echt perfect uit, stuk beter als nr. 1, m'n eigen Chaser dus )
Daar was ik denk ik nog ietwat té voorzichtig... je moet zo'n flex ook even leren kennen. Hout slijpen of metaal schuren is nog even iets anders als een levende paardenvoet.
De Bosch is trouwens eventueel traploos instelbaar.
Alhoewel ik alleen de hoogste, dus snelste, toerental heb gebruikt.

Die nalooptijd is idd. waar. De ene flex wat langer als de andere.
Bosch staat vrij snel stil, maar ik ga zeker weten nog andere merken uitproberen.
Ryobi lijkt een prima model, meer geschikt voor vrouwenhanden)

Stof: ja, gelijk!! kuch, kuch, proest..... wist niet hoe snel ik onder de douche moest komen!

Accu's zijn waardeloos. Heb je 1 paard... OK. Meerdere paarden: hmmmm... nee, zou ik toch electrisch kiezen. Ik ken mezelf.... mijn accu is altijd leeg als ik 'm nodig heb hoor! En natuurlijk weer een apart laadapparaat, die dingen zijn nooit universeel!

Een paard gaat zeker weten 'n keer op de kabel staan. En dan is 220 Volt een risico. Heb ik ook over nagedacht...
Oplossing is misschien een riem van klittenband om je middel of bovenbeen, waardoor ALTIJD de kabel gehaald wordt. Hij ligt dus dan weliswaar achter je op de grond, maar nooit voor of opzij van het paard.
Je hebt de kabel dan altijd opzij aan jezelf, ik zit dus altijd tussen de kabel en het paard zelf. Natuurlijk moet de riem wel draaibaar zijn, afhankelijk of je links of rechts van het paard werkt.

Of zo'n ingekrulde kabel, die meteen terugschiet als je de lengte niet meer nodig hebt.... nog even brainstormen hierover.

Dank voor je reactie en meedenken!

Groet,

Wil.

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 21:35:


Oeps.... shame on me!!!

Laat, maar ook van mij alsnog van harte Ilona!
Nog heel veel gelukkige Frans-, paard- en poesjaren!!

Groetjes,

Wil.

Michiel schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 22:19:


Willekeurige greep uit de recepten:

"Maak met de staafmixer een romig mengsel van olijfolie, appelciderazijn of citroen, himalayazout, wat honing en een handvol gemengde kiemen. Voeg eventueel brandnetel en duizendbladbloem aan de dressing toe. Voeg aan de salade ruimschoots zonnebloem- en pompoenpitten toe, of hennepzaad (voor de omega-vetzuren). Helemaal lekker en gezond met wilde planten erin, wat speenkruid, paardebloem, vogelmuur, akkerkool, daslook, kaasjeskruid, berenklauw, om er een paar te noemen, en gekweekte groente naar keuze. "

of:

"Gazpacho met brandnetel

1 rijpe avocado
flink wat verse lavasbladeren
2 tomaten"

Waar de brandnetel moet staat er niet bij en is me volkomen onduidelijk.

Waar ik zogauw in mijn hongerwinter himalayazout vandaan moet graaien en waarom dat himalayazout moet zijn weet ik ook niet - oja toch, dat zijn die roze zoutblokken die rijke stinkerds voor hun poonies kopen.
Kom jij met een dergelijke wereldwijde graailuxe je hongerwinter maar door hoor. Helaas is de smiley ervoor er niet meer want dit vind ik nu eens BullShit!

e m kraak schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 23:07:


De eerste reactie van wat een boer niet kent dat vreet tie niet
Overigens de grote berenklauw is zwaar giftig, ik zeg het maar even, bij het recept hoort een heel boek. Laurette van Slobbe eet rauw net als ik, leuke overeenkomst.

Groet, Michiel