Christel Provaas schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 17:47:


Zelfe idee als Christel, verlagen vd hielen is in eerste instantie het belangrijkste en zal de hoeven al goed doen. Als de zool niet aangeeft dat er ruimte is voor "boogjes" gewoon niet doen, niks forceren.

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 8:35:


marionettentheater

Renee van Winsen schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 17:11:

Wij hebben ook zo'n schijf aan laten rukken. En we gebruiken hem met z'n 2en. Een houdt voet paard vast en de ander flext. Ik vind het dood eng maar mijn man doet het met gemak. Onze jongste fries (4 jaar) hebben we er nog niet mee bewerkt. De andere 2 paarden lieten het redelijk goed toe. We deden inderdaad alleen de voorhoeven, de achter slijten door gebruik voldoende.

Oh mooi he?? Ik doe het alleen hoor. Fijn als er iemand wil helpen, maar meestal ben ik alleen.
Ik heb vanmiddag, nog steeds met dezelfde schijf, een derde paard gedaan.
Een voor mij onbekende Haflingermerrie, zwaar verwaarloosd.
De voeten waren zeker een vier, vijf centimeter te lang. Poeh... deze was al aardige pantoffels aan het kweken!

Eerst alles met de tang zoveel mogelijk verwijderd.
Daarna de flex paar maal aan en uit gezet.
De merrie verblikte of verbloosde niet.
Gewoon de flex erop gezet en ze bleef keurig netjes staan. Geen spiertrilling, geen nervositeit, helemaal NIETS.
Ze liet het gewoon gebeuren. Binnen een half uur heb ik alle vier de voeten keurig model HN gemaakt. De tijdelijke (ze is loge omdat deze mensen haar veulen hebben gekocht.... en zij kwam even mee) eigenaren stonden vol verbazing te kijken hoe ik dat deed en zijn nu zelf razend enthousiast.

Moet ik er wél bij vermelden dat dit wel zowat het braafste paardje was wat ik ooit ben tegen gekomen.... tjonge... maakt het werk wel een stuk gemakkelijker.

Ik heb er een flinke kick van gekregen hoor, zo gemakkelijk als dit ging.
En voor het paardje, ik hoop dat ik een heel klein stukje aan haar levensomstandigheden heb kunnen verbeteren. Meer kan ik helaas niet voor haar doen.

Als beloning heb ik haar een uitgebreide poetsbeurt gegeven en daarvan heeft ze genoten.

Voor de mensen die hulp vragen en die geen stroom hebben (komt hier nog veelvuldig voor) heb ik ook nog een mobiele dieselgenerator die ik daarvoor kan gebruiken.
Maakt keurig 220 Volt.

Je wordt vanzelf wel creatief in dit land.

Lena schreef op vrijdag 25 september 2009, 9:26:


Mijn reactie is laat maar dat is logisch want ik ben al oud (en Jantine is een biatch dat ze me er steeds weer aan herinnert )

Dank jullie wel allemaal!! Lief

Wil schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 0:48:


Dat is ook onze bevinding. Veel mensen zien op tegen machinaal bekappen, maar die vrees is naar onze ervaring ongegrond. Paarden vinden het na een korte gewenning erg prettig.

Even een paar kanttekeningen. Je weet wellicht dat we een heleboel van dit soort apparaatjes hebben getest. De flex was er 1 van. Misschien dat je iets kunt doen met onze bevindingen.
De flex heeft een paar problemen:
1) Warmte-ontwikkeling. Het toerental is te hoog, het slijpmateriaal te fijn, en de verhouding tussen werk- en rustoppervlak is erg ongunstig. Dit alles resulteert in overmatige warmteontwikkeling. Het paard voelt hier niets van, omdat IN de hoef geen warmtezintuigen zitten. Bij een wat hogere temperatuur denaturen eiwitten, zonder dat het paard er wat van voelt.
2) De snelheid van het schuurmateriaal is niet constant: in het midden laag, aan de rand het hoogste. Als je de flex niet strategisch verplaatst krijg je nooit een vlak schuurresultaat.
3) Een flex heeft een reactiekracht die varieert met het kwadrant waarmee je slijpt. Dat kan dus naar links, naar voren, naar achteren, etc. zijn, en wisselen tussen die richtingen als je de hoek van de flex maar een klein beetje aanpast. Niet voor iedereen is dit intuitief te gebruiken.
4) Diverse "kleine" nadelen zoals een hoop herrie, een hoop stof, een lange nalooptijd als er onverhoopt iets mis gaat, wegschieten van het apparaat als je hem laat vallen, etc.
5) Hij loopt op electriciteit. Accu's zijn snel leeg (zoals je zelf al merkte) en op 220 Volt is een risico. Het is niet de vraag OF de isolatie doorschuurt, en OF het paard op de kabel gaat staan, maar WANNEER dat gaat gebeuren.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Caatje schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 20:13:


Ze zijn wat melig van smaak en heel weinig vruchtvlees met een dikke pit voor zo'n kleine vrucht. Veel ervan voeren lukt denk ik niet, of je zou je paarden in een bos meidoorns moeten laten grazen. Handjevol lijkt me prima kunnen dagelijks, voor ons en voor 't paard.

Uit het uitgebreide boek van: www.florae.nl :
Bloemen, jonge bladeren en bessen bevatten diverse geneeskrachtige stoffen die hart regulerend (stimulerend en kalmerend) werken en bevatten vit c + b. Je kan in januari nog aan appel-besjes drank maken van meidoorn, en in maart een heerlijke salade maken van het blad met roquefort en sinaasappel en in april een stampot meidoornblad.

Leuk boek voor wie onze eetbare natuur wil ontdekken!
Met deze kennis was de honger winter geen probleem meer.
Ongelooflijk wat is er veel eetbaar voor ons mensen.

Groet, Michiel

Frans Veldman schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 21:49:


Ja, weet ik Frans. Jullie zijn er lang mee bezig geweest.
Mijn ervaring met drie paarden is dat ze het idd. prettig lijken te vinden.
Ergens heb ik gelezen dat met een zwaar hoefbevangen paard de trillingen van de rasp niet prettig zijn (Egon?). Lijkt me dat een flex ook hierin vele malen prettiger is voor het dier.

Frans, over dat denaturen van eiwitten...structuurverandering dus.
Ik vroeg me af of je met een flex (of ander elektrisch gereedschap) eventueel 'schade' aan zou kunnen brengen aan het hoornmateriaal wat later misschien van invloed zou kunnen zijn op hoefgroei?

Over die hoekwisselingen: OK. Mij bevalt het prima en het derde paard ziet er echt perfect uit, stuk beter als nr. 1, m'n eigen Chaser dus )
Daar was ik denk ik nog ietwat té voorzichtig... je moet zo'n flex ook even leren kennen. Hout slijpen of metaal schuren is nog even iets anders als een levende paardenvoet.
De Bosch is trouwens eventueel traploos instelbaar.
Alhoewel ik alleen de hoogste, dus snelste, toerental heb gebruikt.

Die nalooptijd is idd. waar. De ene flex wat langer als de andere.
Bosch staat vrij snel stil, maar ik ga zeker weten nog andere merken uitproberen.
Ryobi lijkt een prima model, meer geschikt voor vrouwenhanden)

Stof: ja, gelijk!! kuch, kuch, proest..... wist niet hoe snel ik onder de douche moest komen!

Accu's zijn waardeloos. Heb je 1 paard... OK. Meerdere paarden: hmmmm... nee, zou ik toch electrisch kiezen. Ik ken mezelf.... mijn accu is altijd leeg als ik 'm nodig heb hoor! En natuurlijk weer een apart laadapparaat, die dingen zijn nooit universeel!

Een paard gaat zeker weten 'n keer op de kabel staan. En dan is 220 Volt een risico. Heb ik ook over nagedacht...
Oplossing is misschien een riem van klittenband om je middel of bovenbeen, waardoor ALTIJD de kabel gehaald wordt. Hij ligt dus dan weliswaar achter je op de grond, maar nooit voor of opzij van het paard.
Je hebt de kabel dan altijd opzij aan jezelf, ik zit dus altijd tussen de kabel en het paard zelf. Natuurlijk moet de riem wel draaibaar zijn, afhankelijk of je links of rechts van het paard werkt.

Of zo'n ingekrulde kabel, die meteen terugschiet als je de lengte niet meer nodig hebt.... nog even brainstormen hierover.

Dank voor je reactie en meedenken!

Groet,

Wil.

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 21:35:


Oeps.... shame on me!!!

Laat, maar ook van mij alsnog van harte Ilona!
Nog heel veel gelukkige Frans-, paard- en poesjaren!!

Groetjes,

Wil.

Michiel schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 22:19:


Willekeurige greep uit de recepten:

"Maak met de staafmixer een romig mengsel van olijfolie, appelciderazijn of citroen, himalayazout, wat honing en een handvol gemengde kiemen. Voeg eventueel brandnetel en duizendbladbloem aan de dressing toe. Voeg aan de salade ruimschoots zonnebloem- en pompoenpitten toe, of hennepzaad (voor de omega-vetzuren). Helemaal lekker en gezond met wilde planten erin, wat speenkruid, paardebloem, vogelmuur, akkerkool, daslook, kaasjeskruid, berenklauw, om er een paar te noemen, en gekweekte groente naar keuze. "

of:

"Gazpacho met brandnetel

1 rijpe avocado
flink wat verse lavasbladeren
2 tomaten"

Waar de brandnetel moet staat er niet bij en is me volkomen onduidelijk.

Waar ik zogauw in mijn hongerwinter himalayazout vandaan moet graaien en waarom dat himalayazout moet zijn weet ik ook niet - oja toch, dat zijn die roze zoutblokken die rijke stinkerds voor hun poonies kopen.
Kom jij met een dergelijke wereldwijde graailuxe je hongerwinter maar door hoor. Helaas is de smiley ervoor er niet meer want dit vind ik nu eens BullShit!

e m kraak schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 23:07:


De eerste reactie van wat een boer niet kent dat vreet tie niet
Overigens de grote berenklauw is zwaar giftig, ik zeg het maar even, bij het recept hoort een heel boek. Laurette van Slobbe eet rauw net als ik, leuke overeenkomst.

Groet, Michiel