joojo schreef op donderdag 17 september 2009, 12:37:


Eeven of oneven aantallen maakt niet uit, Joojo.
Het gaat om de karakters, temperament, voedingsbehoefte, ras èn verleden. Hoe het paard opgegroeid is, is ook van belang.
Sommige paarden die nooit hebben mogen socialiseren (alleen op stal) hebben dingen niet geleerd, zijn kwetsbaar, bang of juist overheersend.
Soms gaat het inderdaad nooit helemaal over.

Onze Holly (20 jarige Quarter met zwaar verleden) wil dolgraag in de groep, kan niet zonder, maar laat zich makkelijk ondersneeuwen omdat ze zo timide en bang is.
Op een grote weide gaat het prima, in de paddock delft zij echt het onderspit. Niet dat anderen tegen haar tekeer gaan, helemaal niet zelfs, maar zij is altijd wat bangig, houdt afstand, zoekt de kleintjes op (ideale oppasoma) want over hen kan ze moederen en hen durft ze wel op de plek te zetten of als eerste het hooi opeisen.

Bombita, Evy's paard, idem. Beiden zijn al jaren hier, hebben een vaste plek in de groep, worden niet achterna gezeten en toch moeten we hen af en toe echt eruit halen om ze wat rust te geven. Met name in de winter wanneer de paarden op een kleiner oppervlak staan. Holly, de muts, durft dan niet te gaan liggen om eens uit te rusten. Ze is nu 20 en wordt dan stijf, stram en ongelukkig. Bombita is al snel gejaagd en wordt stressy (terwijl niemand iets doet hoor).
Ze lopen beiden in een groep van 9 paarden. Hen samen apart zetten echter lukt niet want ze hebben dus helemaal níks met elkaar, staan ze allebei afzonderlijk te lonken naar de groep.

Dus wat doen we dan: Bombita met Izzy en Holly met de 21 jarige Stef. Stef vindt het prima zolang er maar te eten is en het niet te lang hoeft te duren. Hij en Holly kunnen goed door één deur, al wil Stef kunnen groomen en dat durft Holly niet. Dus wil Stef na een aantal dagen terug naar zijn vrienden.

Holly en Bombita kunnen echt een bron van zorg voor ons zijn hierdoor.
We hebben het in de jaren dat beiden hier zijn nooit helemaal kunnen oplossen.

groet, Pien

Anja Seijn schreef op donderdag 17 september 2009, 22:23:


Ach, er is mij nog wel eens gezegd dat de manier waarop ik over mijn dieren schrijf niet strookt met hoe ik er in realiteit tegenover sta.
Ik heb een probleem met een pony en ben op zoek naar oplossingen, dus omschrijf ik dat zo realistisch mogelijk. Ik realiseer mij dat dit koud kan overkomen als je mij niet kent.
Maar ik zie dat niet als een probleem.

Als ik schrijf dat mijn merrie fysiek een wrak is en aan vervanging toe, zou je eens moeten weten welke emotionele bagage achter die woorden zit. Maar of ik nu dat schrijf, of er de hele strijd bij vermeld om haar weer gezond te krijgen met telkens weer de hoop en teleurstellingen en de pijn om een dier wat je graag ziet te zien af takelen... Maakt dat wat uit voor het probleem wat ik nu heb?

Voor de duidelijkheid: Ik ben hem niet liever kwijt dan rijk. Maar ik twijfel wel al jaren of hij bij mij al dan niet op zijn plek staat. Ik zou erg graag 'weten' dat hij wel bij mij thuishoort. Maar ik ben heus ook niet blind, ik weet dat hij nu niet helemaal happy is.

Ans Jondral schreef op donderdag 17 september 2009, 15:14:


Onze 3 jarige Quarab Najib liet zich amper vangen, niet aanraken, niet halsteren, vervolgens het halster niet uitdoen, trapte, beet én had bij zijn vorige eigenaar de naam "de kleine terrorist". What's in a name als je er zoveel nadruk op legt
Nu is het een poepie en volgens Evy en Jack heeft hij de meeste humor van het hele stel hier, vandaar dat wij hem de naam Najib (Amhali) hebben gegeven.

Groet, Pien

Piet schreef op donderdag 17 september 2009, 21:40:


Ik verander ook niks aan de hoeven, ik was meer benieuwd hoe een ander dat wel doet. Op dit moment hoef ik alleen maar de mustangrol te maken, de hoeven slijten aan de onderzijde nu netjes af op de steunsels na, die maak ik altijd iets korter. De scheefheid in zijn lijf, waar we nog aan moeten werken zie je dus idd terug in zijn hoeven.

Hoelang kan een paard zonder blijvende schade met hoge koorts blijven lopen. Dan bedoel ik boven de 40 C.
Koorts is nuttig bij het overwinnen van virussen maar wanneer grijp je naar koortsverlagende middelen bij paarden?

Ilma Meijer schreef op donderdag 17 september 2009, 23:39:


40 graden koort is heel slecht voor een paard. Heb je dit niet aan je dierenarts gevraagd dan? Ik neem toch aan dat die bij je paard geweest is?

Groetjes, Pien