Mariss schreef op woensdag 9 september 2009, 11:48:


Woody heeft dit ook gehad en die stond al jaren zonder IJzer. Tijdens en na elke rit moesten we een grindpad uit de wittelijn peuteren. Nochthans was ze steeds bekapt door een ervaren bekapper. Helaas niet regelmatig met korte tussen pozen. (daar zit de fout volgens mij)
Toen ze hier kwam ben ik haar korter op de hoefwand gaan zetten, dus meer naar de zool toe. tot ze ook op de zool staat. De toon steeds kort en rond.
Ik heb dat steeds iedere week á 14 dagen bijgehouden. Veel gewandeld over de weg.(en weer steentjes gepeuterd)
Binnen 1 jaar was het ineens gedaan, geen steentjes meer in de witelijn, geen scheuren meer en nooit meer afgebroken stukken wand.
Ik heb de hoefwand nooit met iets ingesmeerd. De straal(groeven) wel met imaverol en de steunsels ben ik anders gaan bekappen.

Nils en Olly

Danielle Zontrop schreef op woensdag 9 september 2009, 13:33:


Wat je ook doet, stel de deken zolang mogelijk uit! Geef het dier de mogelijkheid weerstand op te bouwen (Vet laagje en vacht maken)

Nils en Olly

joop schreef op woensdag 9 september 2009, 14:48:

(zand geeft

Ja, stom, ik vond het ook al niet kloppen , maar er moest toch zeker een d op ´t eind....
Zal niet zo vaak zijn, dat je mij op zo´n suffe schrijffout betrapt !
Goed , zo blijven we scherp, eeej...

stumperd schreef op woensdag 9 september 2009, 20:37:


Waarbij óók de schuld bij de 'nieuwerds' wordt gelegd. IMO onterecht....

Marlies Sanders schreef op woensdag 9 september 2009, 12:01:


Ja leuk is anders hè. Onze andere hond, border collie: Shy, gaat elke keer mee met mijn ouders naar Frankrijk en ze gaan toch zeker elke maand over en 't weer. Ze durven de Noppes ni meenemen omdat ze bang zijn hem daar te verliezen als hij daar één of ander beest tegenkomt en achtervolgt Maar das nikske, hij is mijn hondje en dan gaat hij overal met mij mee.
Als mijn ouders en de Shy nu ni weg waren geweest, dan had ik Nopje waarschijnlijk thuis gelaten en had ik het ni geprobeerd, dus je man weet wat doen
Ik heb mss wel een beetje te vroeg gejuicht want vandaag deed ik het over en hoewel ons Nopje nog wel braaf was, kwam zijn geblaf naar boven. Maar ook ni altijd en het draagt met momenten wel bij naar een verzameld en alert paard
Ach ja, we blijven oefenen, ik ben al heel content dat ik hem nu gewoon altijd kan meenemen wetende dan alles ni meteen op ongelukken uitdraait.

Anja Seijn schreef op woensdag 9 september 2009, 18:05:


Yep, ikke :)
De vroegere doorgang van wei 1 naar wei 2 kon alleen in rengalop of met gevaar voor eigen leven genomen worden. Ik heb er wel eens met kruiwagen en al in vastgezogen gezeten en tot de knieën in de modder. Toen we op ons erf een kikkerpoel hebben laten uitgraven is er (tot 2x toe) een laag van zo'n 50 cm zand op die plek gestort. Die eerste laag was zo verdwenen (waar al dat zand blijft...geen flauw idee) en de tweede laag is wel iets ingeklonken maar er is een lekker hoog zandbed voor de schatjes overgebleven. Daar wordt gretig gebruik van gemaakt. Ik moet wel zeggen dat als het flink geplenst heeft er toch hier en daar plasjes water ontstaan maar die zijn ook zo weer weg.

Ik weet niet wat het effect van puin onder het zand zou zijn. Misschien komt dat na verloop van tijd naar boven? Als je het als verhard looppad wilt gebruiken is dat een pré, als je het als ligplaats hebt bedoeld misschien een minder plan. Je krijgt dan een soort spijkerbedidee. Kan ook lekker zijn, maar dat ligt aan je voorkeur

Groet'n uut Emst,
Simone

Vandermaesen Guy schreef op woensdag 9 september 2009, 12:21:


Oei, das ook ni plezant!
Deed je paard dit van het begin? Ook als je hond bij je staat? Mss is er jaloezie in het spel? Jeanneke heeft dit een tijd gedaan als ik met Soraya reed en zij was overduidelijk jaloers.
Loopt je border veel rond je paard? Mss dat je paard er nerveus van wordt omdat ze een groter gezichtsveld hebben?
Kschrijf maar wat er het eerst in me opkomt zenne.

Anja Seijn schreef op woensdag 9 september 2009, 18:05:


Doe jezelf een lol en vergeet geen worteldoek onder je puin.

trea hoex schreef op woensdag 9 september 2009, 19:37:


Ik heb nog nog nooit rechtrichtproblemen gehad.
Al herken ik het wel.
Wellicht het geluk gehad van van het begin af aan goede lessen te hebben genoten (waarbij goed niet hetzelfde is als exclusief of duur).
Was in een ander tijdperk.

Ik heb dan ook al meerdere keren hier op het forum getiept dat ik vind dat meneer de Bodt gewoon degelijk ouderwets les geeft. Hij moet ook maar roeien met de beschikbare riemen en de ellende van een ander opruimen. Eigenlijk heeft rechtrichten niets met het hoofd van je paard te maken, maar als er al tig stappen verkeerd zijn gedaan of overgeslagen dan... sja.