Frans Veldman schreef op maandag, 22 november 2004, 15:10:


"Hoort" te weten?
Een paard doet wat z'n instinct hem ingeeft of dat wat in het verleden succesvol is gebleken.

met vriendelijke groeten,
Inge

Marianne schreef op maandag, 22 november 2004, 15:09:


Omdat ik 'm had begrepen alsof je dieren emoties zou ontzeggen. ALs je daaraan twijfelt, lees dan eens "when elephants weep" (auteur ontsnapt mij, ik heb 'm alleen in 't Engels maar denk dat hij ook in 't Nederlands is vertaald).
En omdat "belonen" per definitie "fijn" wordt gevonden - je kan niet belonen met iets dat NIET fijn wordt gevonden.
Daarom is bij het trainen met druk, niet-druk (rust) de beloning.
Daarom heb je met trainen zonder druk, iets anders nodig dat fijn wordt gevonden .

Maar ik ben het met je eens dat mensen algauw beslissen in de plaats van het paard wat hij een beloning hoort te vinden.

met vriendelijke groeten,
Inge (die nu wel weer even offline gaat, ik heb m'n afwezigheid van de laatste weken ingehaald op een uurtje tijd geloof ik )

Marianne schreef op maandag, 22 november 2004, 14:37:


Dat denk ik dus ook. Mijn paarden beleven er echt plezier aan om te 'werken' en wachten echt op het volgende dat ik ze ga vragen. Er komt geen voer aan te pas en erg lichamelijk ben ik ook niet met de paarden. Persoonlijk denk ik dat paarden klopjes haten (let maar eens op hoe ze kijken als zo'n mens weer eens klap-klap-klap op de nek slaat, soms zelfs zie je het hoofd met een ruk een stukje omhoog bewegen wat bij paarden betekent dat ze iets niet fijn vinden) en dat aaien... Jack moet er zowiezo niet veel van hebben (behalve als ie jeuk heeft) blijft het liefst bij je staan maar wandelt weg als je begint te friemelen. Harisha vindt het wel prima maar heeft er ook geen overdreven belangstelling voor.

Mijn paard komen graag naar me toe, zonder dat ik ze ooit voer geef of ze veel aai. Ze doen ook alles en lijken de interactie met mij gewoon leuk te vinden.
Is belonen vaak ook geen antropomorfisme?

Als kind vond ik het gewoon leuk om de auto te wassen. Andere kinderen (van de buren) kregen voor alles een gulden, en verrekten het na een tijdje om nog maar iets voor hun ouders te doen als er niet een gulden bijhoorde. Zou dat bij paarden ook niet zo kunnen werken? In plaats van dollartekens in de ogen worteltekens in de ogen?

Groeten,
Frans

Inge Teblick schreef op maandag, 22 november 2004, 14:42:


Dit alles staat ongeveer letterlijk in het cursusboek van Parelli.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op maandag, 22 november 2004, 15:10:


Mijn merrie die dus zo fijngevoelig is, gaat 9 van de 10 uit zichzelf opzij als ik er langs wil soms wijs ik weleens ik zie het eigenlijk als heel veel respect van haar kant, bij het hek loopt ze vanzelf achterwaarts zonder dat ik dat aan haar vraag ..... Ik vind het heerlijk een paard wat zelf kan nadenken over de situatie...hoe lichter kan je de signalen maken en waarom zou het anders moeten? Ik kan haar ook gewoon aaien en poetsen zonder dat ze wegdraait misschien is het ook alemaal wel routine gebaseert op wederzijds respect.........

groetjes Bianca

Marianne schreef op maandag, 22 november 2004, 15:09:


Ja, maar zo lus ik er nog wel een paar. Zo zouden albatrossen die ons onderzoeken precies dezelfde conclusie kunnen doen. Alles wat wij fijn vinden is uiteindelijk ook bedoeld voor het onderhouden van onze genen. Iets "fijn vinden" is de beloning die de natuur ons geeft door precies te doen wat nodig is om de genen de beste kans op overleven te bieden. Waarom vinden we eten lekker? Waarom vinden we alleen dat eten lekker dat voor ons voedzaam is en vinden we gras niet lekker? Niet "duh", maar de natuur geeft ons een beloning als wij eten wat de natuur voor ons als voedsel bedoeld heeft.

Ik denk dus dat die vogels wel degelijk een "fijn gevoel" ervaren als ze met het baltsen bezig zijn, anders zouden ze het niet doen. Net zo goed als dat het een fijn gevoel geeft om eten in die felgekleurde opengesperde bekjes te duwen, al begrijpen ze waarschijnlijk totaal niet wat ze aan het doen zijn en waarom ze het aan het doen zijn.

Groeten,
Frans

Bianca_6 schreef op maandag, 22 november 2004, 15:29:


Ik kan dat ook met mijn paarden maar dat is een ander principe. Driving game en wijken-voor-druk zijn twee totaal verschillende dingen. Als ik rij ben ik voornamelijk bezig met wijken-voor-druk en is het uidrukkelijk niet de bedoeling dat mijn paard al reageert op mijn been voordat ie hem voelt of dat hij probeert het contact te verbreken. Wijken-voor-druk is dus voor een groot deel een voorbereiding op het rijden.

Groeten,
Frans

Inge Teblick schreef op maandag, 22 november 2004, 15:21:


Néé joh dat bedoelde ik zeker niet!! (een paard emoties ontzeggen) Ik denk dat paarden een heel scala van emoties hebben, van angst tot blij en alles ertussen. Maar je laatste zin is de spijker op de kop: dat was ook wat ik bedoelde!
Ik hoor ook vaak het gegeven andersom, zoals 'hij probeert me uit' , hij doet "dit of dat" en dan meestal negatief gesteld. Meestal is dan miscommunicatie tussen paard en mens de oorzaak, en beslissen wij (mensen) wat dat paard behoort te vinden.
Daar een vraagteken bij stellen, vind ik een interessant gegeven!

Nou ja, 't was maar een 'hersengymnastiekje' van mijn kant - moet kunnen toch?

En in de lijn van druk > geen druk zijn we het denk ik eens, en ik kan mij ook wat voorstellen bij het gegeven dat als je niet met druk werkt, daar iets anders (X, yes, snoepje oid) voor in de plaats komt!

Groet,

M.

Spirithorses schreef :

.... ik knip in mijzelf, want ik wil even iets aanvullen:


MAARRRRRR, het is niet de bedoeling dat het paard uit eigen beweging gaat stappen , zo van : Ik ga alvast want ik mag toch zo stappen....
Niet dus. Als ie dat zou doen zou hij toch nog een rondje extra moeten.
Ik vind wel dat hij op mij moet wachten.........