joop schreef op vrijdag 4 september 2009, 18:25:
> Niet elk dier is te redden, dat staat vast. Maar paarden die
> door hoefsmeden en hun ijzerpraktijken in de vernieling zijn
> geholpen zijn wel altijd te redden. Chronisch
hoefbevangen 
> schokbreking. Paarden die in alle 4 benen en hoeven even veel
> pijn hebben lopen niet kreupel. Waar is de grens, dat vraag ik
> me ook wel eens af, wanneer gaan mensen inzien dat ijzers onder
> dierenmishandeling vallen.
Helaas zijn die ook niet altijd te redden, van alle praktijken mogen hoefsmeden de puinhoop opruimen.
Niet alleen chronische maar ook acute
hoefbevangen paarden, zal de levensgewoonte aangepast moeten worden. Goed bekappen is de basis en fundering van hoefverzorging net als voor beslaan, maar niet alle paarden kunnen zonder hoefijzers.
Wat jij omschrijft heb ik geen last van, behalve de paarden die ik voor het eerst krijg. En ik hou daar rekening mee, zoals hoefsmeden ook geleerd hebben.
Dat beslag onder dierenmishandeling vallen is jouw mening, raar dat ik en anderen hoefsmeden juist beslaan voor de dierenbescherming. En dan er naar toe werken, dat die paarden hopelijk weer zonder ijzers kunnen.
Waarom schrijven natuurlijke bekappers de zool te volgen en niet de voetas, vijl en mesje te gebruiken en dan alleen vijl? Schrijven gebroken knie, een gebroken voetas is al pijnlijk, kun je indenken hoe pijnlijk een gebroken knie moet zijn? Dat ik schrijf dat de hoefsmeden, met de anatomie van de paarden rekening houden, daar wordt overheen gelezen. Nee als reactie krijg je gebroken knie?