Helms Cindy schreef op maandag 20 juli 2009, 16:13:


Zaaaaalig om jou verhaal zo te lezen !!
keep going !!
En ja die opmerkingen ... uit onwetendheid niet?
Ik wilde toch nog iets kwijt over dat SPORThaflinger gedoe!
Sinds een jaartje zijn wij ook overgestapt op haflingers (tervoren warmbloedpaarden) en het heeft me veel zoeken gekost om de mijne te vinden : een ECHTE haflinger, OUDE type zoals ze nu zeggen hehe, eentje die betrouwbaar is en rustig en struis gebouwd, eentje die tegen een stootje kan en "koel" is in zn hoofd, eentje waar je rustig mee kan wandelen en waar toch nog wat pit in zit als je wil.
Het valt me op dat ze sinds enkele jaren van de haflinger een heus RIJpaardje willen maken, zo eentje waar ook "dressuur"wedstijden mee gereden worden, eentje met pit, eentje met ALLURES en goede GANGEN
Kortom eentje die niet te betrouwen is ...
just my 2 cents !

e m kraak schreef op maandag 20 juli 2009, 20:16:

Dan had je Veldre (remember!) eens moeten meemaken.
De eerste keer dat de hoefbekapper probeerde om haar hoefjes te bekappen, heeft Veldre zich losgetrokken ... resultaat: gewone stalhalster stuk ! Ze was vastgelegd onder toezicht en met 3 personen in directe nabijheid. Toch wist Veldre hoe ze er aan moest gaan hangen om zich los te wringen. De zware treinbils die ruim 90cm in de grond stak, hebben we nadien ook weer terug in de grond moeten vastzetten. Het is dus wel dégelijk niet zo ondenkbaar als jij beschrijft.
Vergeet niet, Veldre was een kolos van ruim 750 kg zonder enig respect voorde mens.

Niet prettig om mee te maken, maar ook niet onrealistisch.
Het kàn dus wel dégelijk.
_______
Herman
"Art in Nature, Nature is Art"

Goh toch raar dat al die trekpaarden zoveel staartklachten hebben dat ze telkens toevallig moeten worden geamputeerd. KWPN-ers schijnen daar veel minder last van te hebben.

Het zou verboden moeten worden dat paarden zonder staart nog prijzen kunnen winnen. Salinero wint ook geen goud meer zonder staart vrees is.

Sandra van Bommel schreef op maandag 20 juli 2009, 14:34:


het topic is al dicht. Sommige mensen vonden het schandalig dat ik die filmpjes had gemaakt.

Hoezo denk ik dan. ík rij niet zo, ík zaag niet, dat doen toch echt die mensen op de filmpjes en als je ze staat te filmen met een camera die lijkt op een fototoestel gaan ze ook nog eens glimmen van trots omdat ze denken dat je ze fotografeert omdat ze zo goed rijden.....

eddy DRUPPEL schreef op maandag 20 juli 2009, 12:30:


Van verwarring gesproken,jij roept vanop 'een' paard naar een ander paard "neen".
Wat houdt dat in voor het paard waarop jij zit? Die denkt nl dat je tegen hem roept.
Misschien reageert het etende paard ook wel maar snapt totaal de situatie niet omdat een buitenstaander (dwz niet de ruiter) iets roept en daarbij krijgt de ruiter van desbetreffend paard ook nog ns de boodschap dat hij er niks van bakt met als gevolg nog een super spiegelend effect op zijn paard.
Wat heb je op dat moment dan bereikt?
Ok het paard eet misschien niet meer maar verwarring heb je zeker gezaaid!!

e m kraak schreef :

Hier toch al een paar notoire hangers meegemaakt. Zelfs als hun baasje er gewoon naast stond. Dan ben je blij dat er aan het halster iets kan breken zodat zo'n paard loskomt want de halsterknoop trekt zichzelf vast dan.

Groet, Pien

Verbazingwekkend hoe weinig verstandelijk vermogen er aan een paard toegeschreven word ! Ten eerst, ik roep niet, ten tweede komt de naam van het paard erbij en reageert de andere niet . Als jij dus in de weide komt en je roept één paard komen ze allemaal ? Als jij "voet "vraagt aan één paard geven ze allemaal op een rij dus hun voet ? Als je hond mee is en die wil achter een ree aan en je roept "NEEN,kom hier" gaat je paard dus denken dat dit tegen hem gericht is, en opzitten en pootje geven .De automobilist die je net bijna van je sokken reed krijgt " KLOJO" achter zijn vooruit geroepen en je paard voelt zich beledigt dus ? Enz.... diegene naar wie je je richt zal best wel weten wie bedoelt word hoor . Een naam dient niet enkel om het voor de mens herkenbaar te maken het is ook een werkinstrument

daarbij krijgt de ruiter van desbetreffend paard

Is ook logisch als beginner dat je af en toe door een slim dier als een paard word verrast , is geen schande ! Niet alleen de mens stuurt controle vragen naar zijn rijdier ,omgekeerd ook .Zijn beginnersfouten waar iedereen door moet . De ene langer dan de andere weliswaar

Spirithorses schreef op maandag 20 juli 2009, 23:45:


Hierin verschillen we ook van mening dan . In zéér véél gevallen gaat het paard er gewoon op rekenen (try and error) DAT het zowiezo loskomt .Er hoeft niets te gebeuren ,het paard schrikt namelijk niet zo echt véél . Het is een standaard gegeven bij veel warmbloepaarden die met normaal halster al een paar mooie resultaten in lostrekken hebben gehaald en dus gewoon vinden dat ze lang genoeg vast staan NU !!! Ik neem dan touwhalster en lead rope ZONDER clips ,via omslag kan ik paard vastzetten zonder knopen te maken ,tijdens het groomen wacht ik gewoon op het lostrekmoment dat zowiezo komt . Het paard KAN zich losmaken op dat moment MAAR moet er verdomd véél moeite voor doen omdat ik voorbereid ben leg ik onmiddelijk mijn hand op het gedeelte leadrope dat van de balk naar het paard loopt en op de seconde dat hij loskomt neem ik het touw ,leid het paard onmiddelijk terug naar de balk en ga verder met groomen ;Nooit méér dan drie keer en het paard trekt zich nooit meer los . Het gehéél verloopt in absolute stilte en er word geen mondeling bevel gegeven ,eigenlijk negeer ik WAT er gebeurt en ga verder met het voorgaande .Werkt altijd ,nooit een paard gewond gehad ,nooit een touw over of schuurplekken van touwhalster .Je moet gewoon een beetje weten met wat je bezig bent en de juiste techniek kennen of ontwikkelen .Een kleine bijkomtigheid is ook dat als een paard toch probeert te trekken en je komt er naast staan zoals tijdens de try and error fase hij/zij stopt met trekken ,het haalt dan toch niets meer uit

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 21 juli 2009, 0:03:


Ehm, voor de duidelijkheid: De hangers waren niet mijn paarden, noch bij mij in training. Er zijn er hier twee die er een sport van maken, toevallig ook nog net moeder en dochter
Bij paarden die onder mijn verantwoordelijkheid vallen los ik dat net zo op als jij hoor, alleen met een stalhaster. Dat gaat pas kapot na een ruk, niet door gewoon wat trekken.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op dinsdag 21 juli 2009, 0:18:


Yep ,maar als het stalhalster breekt heeft het paard net weer een bevestiging gekregen dat het werkt .Je moet er eventueel terug achteraan ,ander halster aandoen en terug vastzetten waarop de hele kermis opnieuw begint .

Spirithorses schreef op maandag 20 juli 2009, 23:45:


Hoezo?
Zijn het geen notoire hangers dan omdat ze al eerder beloond zijn door succesvolle actie en dus weten dat het stuk kan?
Vertel me de voordelen van de kapot-strategie maar hoor, want ik zie die niet en geloof dat ik toch maar liever mijn degelijke spullen blijf gebruiken, of een touwhalster