Bianca_6 schreef op woensdag, 17 november 2004, 19:00:


En zie daar het missende schakeltje....
Waarom heb je hem apart gezet?
Nu heeft hij dus dat stuk opvoeding gemist dat hij waarschijnlijk van die andere had gekregen als ze hem werkelijk zat waren.
Een veulen mag over het algemeen erg veel, de een wat meer dan de ander, maar vroeg of laat wordt dit paard op een paardse manier het juiste gedrag bijgebracht...door paarden.
Als hij die paarden al niet met rust kan laten zoals je zegt waarom verwacht je dan dat hij jou wel met rust laat?
Zo weet je bij voorbaat dat dit paard jou cirkel niet aanvaard, hij heeft dat bij de anderen ook nooit geleerd.
Daar heeft hij dus de kans niet voor gehad.
Ja dan heb je nu een probleem. Jij zult hem dan die opvoeding moeten geven die hij mist.
Ik had hem er dus wel laten lopen en uiteraard wel ingegrepen als het echt uit de hand zou lopen...


Een paard dat vaak genoeg zijn neus stoot (in de figuurlijke zin) zal echt na gaan denken hoor.


Ook jou oplossing heb ik hier nog niet echt gezien Bianca?

Gr. Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Ilona Kooistra schreef op woensdag, 17 november 2004, 16:52:


Sorry, ilona, Ik had Natuurlijk me moeten herinneren dat je zulke foto's op PaardNatuurlijk kunt vinden :)
Piet

Ik had een vraag gesteld ,een uurtje geleden,en ben door gaan snuffelen op deze site.oa t verhaal van Beauty en WIJ .Terwijl ik t aan t lezen was besef ik dat ik zelf zit te schrijven, dat ik t bakrijden niet leuk vind!Hoe kan ik dan verwachten ,dat Vera t leuk vind..Nou weer een hoop geleerd..Of ik ga mezelf aanleren om t leuk te vinden ,Of ik doe t niet ..Goed he

Coralie schreef op Wed, 17 Nov 2004 11:27:18:

Passief leider...
Wat volgens mij al heel veel uitmaakt is of je ergens diep in jezelf wilt dat hij doet wat je wilt en als ie dat niet doet je wilt gaan dwingen of dat je best hem zelf wilt laten beslissen. Ik wil eigenlijk naar links maar als jij zo graag naar rechts wilt dan mag dat ook hoor, maar ik wil toch liever naar links. Volgen daarin. Ik heb het uitgeprobeert, beetje denken aan links en veder gewoon je totaal overgeven aan je paard en je totaal geen illusies maken. Zeer leuke rit gemaakt. En warempel, waar ze nooit naar links ging en ik dat toch graag wou ging ze naar links! Ik viel haast van dr af van verbazing... Uiteindelijk ging ze toch naar rechts, en daar kwamen we een stalgenoot tegen waarmee we toen veder zijn opgetrokken. Wist ze het of was het toeval?? Was een erg leuke rit met een halverwege vervelende gebeurtenis, mijn laatste echte buitenrit met Stella dan ook. Maar dat doet neits af aan het feit van het meegaan. Met Sante Fee doe ik het nu zeer regelmatig en ook dat werkt erg goed. Het zit in je denken, ik weet zeker als ik toen met Stella had gedacht, naar links en als je het niet wilt dan dwing ik het af, (nah, neit zo scherp maar dit praat wat makkenlijker, ik bedoel dus, als jij het neit doet ga ik het onprettig voor je maken zodat we uiteindelijk toch naar rechts gaan, hoeft neit eens bewust gedacht te worden maar in je onderbewuste is genoeg) dat ze naar rechts was gegaan. Zeker! Doet ze nl altijd .
groetjes Ebby

Nick Altena schreef op woensdag, 17 november 2004, 16:46:


Daar gaan we dan ...

Die toxinen in JKK kunnen tot op zekere hoogte uitspoelen... de direkte omgeving (plakken hooi) zou ik zeker vernietigen. Vanwege het lagere drogestofgehalte is uitspoeling in (voordroog)kuil veel gemakkelijker overigens en dus meer risicovol.
Naast een botanisch onderzoek kan de GvD een chemisch onderzoek doen. Die chemische bepaling kost € 138,10, ex. BTW. Kleinschalig dus niet erg praktisch...

Dan gaan we maar weer verder met logica, toch? Stel dat je een monster JKK zelf botanisch in je hooi gevonden hebt... lijkt mij de eerste stap een verdergaande contrôle d.m.v. steekproef/monsterneming want deze partij is blijkbaar niet vertrouwd. JKK groeit zelden solitair!!!
Nu is dat botanisch monsteren van hooi nog zo makkelijk niet... en een nmm voor de hand liggende proefneming, het vaststellen van een gemiddeld percentage JKK dat botanisch in hooi ontdekt wordt t.o.v. werkelijk gehalte, heb ik nog nergens kunnen vinden. Het is wijs er op te rekenen dat het werkelijk gehalte een stuk hoger is dan de gevonden resten.
Dus, uitgaande van logica, is het kwalitatief vaststellen van JKK in een partij hooi als indicator in eerste instantie belangrijker dan het kwantitatief voorkomen er van. Binnen dat gegeven is het min of meer uitspoelen van toxinen van secundair belang. Ik zou dat hooi niet meer voeren (persoonlijk, he?).

De ultieme beslissing is de gehele partij niet te gebruiken natuurlijk. Maar waar leg je die grens?
Blijkbaar heeft de GvD als advies naar beherende instanties (bijv. http://www.vlagtwedde.nl/index.asp?lnk=tmp&url=%2Fjacobskruiskruid%2Easp%3F e.a.) een "1% norm" verspreid: " Het geven van hooi met meer dan 1% Jakobskruiskruid per dag, wordt door de Gezondheidsdienst voor dieren afgeraden."
De wijsheid waarop deze normering gebaseerd is kan ik echter niet ontdekken en lijkt mij gezien de comulatieve giftigheid discutabel... het zou me echter niet verbazen als dit gebaseerd is op de gedachte dat het vee toch niet ouder dan een jaar of 6, 7 hoeft te worden. Zou er nog ergens een ambtenaar bestaan die kan bedenken dat 1% HEEL VEEL is (op ieder partijtje van 100 balen 1 baal puur JKK)?! Ik heb de indruk dat er een bureaubioloog op LNV statistisch in de weer is geweest en er een gebruikelijke "uitzonderingscategorie" aan geplakt heeft, die nmm kant noch wal raakt.
Dan nog echter bevreemd het mij dat het VROM niet aan de rem hangt, gezien de gevaren voor de volksgezondheid.
Aangezien ik graag samen met mijn ponies in vrede oud word, kan ik niet anders dan een "theoretische 0% norm" nastreven.

Groeten, Egon

Trudy schreef op woensdag, 17 november 2004, 20:07:


Goed zo Trudy! Ik bedacht me hetzelfde Leuk dat je dat zelf ook al hebt gedaan. Zijn er geen dingen die je kunt doen als je weinig tijd hebt die je wél leuk en nuttig vindt? Rijden in het donker is trouwens ook leuk. Volle galop op een bospad terwijl je echt NIETS ziet vreselijk scary want je weet niet of de takken je zullen raken, geeft zo'n gaaf verbonden gevoel, je vertrouwt 100% op je paard. Ik dwaal af, ging dr om dat t leuk is dat je je eigen antwoord hebt gevonden.

Ilona
--
let's keep on moving

e m kraak schreef op woensdag, 17 november 2004, 20:09:

en gelijk heb je. De 1% norm slaat nergens op

bureaubioloog

Ilona
--
let's keep on moving

Thanks,leuke reactie ilona,dat vind ik ook t leukst.Het avontuur,maar door mijn werk(mantelzorger)is er af en toe te weinig tyd om dit soort avonturen te beleven,maar I keep up the good work.Ik zit ook te vaak te ""denken"".Ik ben er nu wel uit ,dat ik beter lekker een half uur met haar ga dollen en rennen in de bak.(dat vind ze geweldig,tikkertje spelen en dan zij weer achter mij en ik weer achter haar aan)Groet trudy

Piet schreef op woensdag, 17 november 2004, 20:03:


IK ook Piet....en ik maar zoeken in al mijn favo´s...

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Hallo,
Weer eens een theorietje van mij... Ik heb t net bedacht en misschien hebben jullie er wat aan of comentaar op, ik heb het nog neit echt (bewust...) toegepast in de praktijk en dan bestaat mijn praktijk maar uit 2 pony's...
Het ging over druk, ik weet niet meer precies hoe het ging maar ik las het geloof ik vandaag, en Nick haalde het verhaal van Piet en Shiny aan, dat hij geen druk gewend is en dat hij toen het toch gebruikt werd vrij heftig reageerde.
Naar aanleiding hiervan ben ik gaan nadenken.
IK neem nu mezelf eens als voorbeeld, ik maak vaak linken naar mensen, dat vind ik het begrijpenlijkst voor mezelf en ik verwacht ook voor anderen.
Ik ben erg veel vrijheid gewent. OP een begeven ogenblik werd die vrijheid aan banden gelecht door mijn ouders. Ik verontwaardigd (laat leeftijd ff buiten beschouwing) want het ging goed zo. Waarom beperkende regels? Waarom druk? Alleen omdat de opvoedende taak ook nog bestaat? Ja dahaag! Alleen op school zijn die regels er wel en dan accepteer ik ze wel. Waarom? OMdat ik dan weet waneer er gecontroleerd word op te laat komen en als ze streng zijn op te laat komen je ongehindert kan spijbelen. EN andersom. Duidelijkheid dus en consequentie (tot op bepaalde hoogte).
Nu naar paarden. Als paarden druk gewent zijn, het kennen en er consequent mee om is gegaan is er niet veel mis mee. Consequentie en duidelijkheid. Alleen als een paard druk niet is gewent niet opeens druk gaan toevoegen.
Tsja, iedereen kent het wel, consequent zijn. Maar in hoeverre voer je het echt door? IN hoeverre ben je echt duidelijk? Natuurlijk, iedereen heeft zijn don'ts die nooit getolereerd worden. Hoe dat niet tolereren tot uiting komt is per persoon verschillend. Wat zit er in je grijze gebied? Wat sta je dan weer wel toe en dan maak je het ongemakkenlijk?
Iedereen weet het, maar ik denk dat het toch goed is om er eens heel goed over na te denken. Goed bij jezelf te raden te gaan. Tot hoever voer ik mijn normen door naar waarden? Voor mijzelf heeft het wel wat opgebracht. Met nieuwe ogen naar je werkzijze kijken is nooit verkeerd.
Jeetje, ik slinger een beetje, maar hopenlijk is het duidelijk wat ik wil zeggen.
groetjes, de theoreticus Ebby

ebby schreef op woensdag, 17 november 2004, 20:08:


Juist Ebby, jij snapt nu een van de dingen waar ik me mee bezig hou...
Niet het dwingen maar het vragen aan je paard vind ik zeer belangrijk !

Groeten Nick Altena

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Peet schreef op Wed, 17 Nov 2004 18:26:15:

Jep, ik heb het vandaag ook ontvangen.
groeten,
Marina