Ik heb heel erg zitten twijfelen over het gebruik van PZP indertijd.

Situatie:

Goedgekeurde hengst met zeldzame bloedlijn, de combinatie van een kwalitatief goed paard en minder gebruikte bloedlijnen zijn zeer belangrijk voor het ras. Ongeveer 1000 paardjes in de wereld en nog geen 40 goedgekeurde hengsten waarvan ook nog eens de kwaliteit verschilt.

Echter maar een paar kinderen van hem zijn wel genoeg anders weer te veel invloed op het ras. Situatie was samen met guste merrie en iedere paar jaar een andere merrie in de kleine kudde erbij om te laten dekken. Merrie was wel gust maar ook hengstig. Heb nooit gemerkt dat ze enige moeit had met de maandelijkse vrijpartijen ook al is het niet natuurlijk. Sinds 2003 is mevrouw al gust en nu 6 jaar later heeft mervrouw besloten om toch maar weer eens voor nageslacht te gaan zorgen. Ik ben heel blij met dit veulen dat gewoon bij ons blijft maar ik wil in principe niet verkopen dus zal een andere oplossing moeten gaan vinden voor de toekomst.

Optie: 20 merries tegelijker tijd laten dekken en daarna steriliseren.
Probleem: vindt ze maar er zijn op het vaste land van Europa nog geen 10 fokkers en die hebben allemaal ook nog eens hun eigen hengst. Daarnaast niet gefaseerd nakomelingen laten komen is niet ideaal voor bloedspreiding.

Optie: Fantoom, sperma invriezen en steriliseren
Probleem: bij rassen die nog erg dicht bij de natuur staan pakt K.I. slecht daarnaast bij klein aantal merries kosten zeer hoog.

Optie: PZP voor zijn favoriete (lees voorheen guste merrie waar hij al vanaf 6 maanden bij samen is) Probleem: ik weet niet wat de nadelen zijn voor PZP bij lang gebruik. Probleem trouwens opgelost want er is niet meer aan te komen.

Optie: Renegade een pil (hormoon) voor paarden die vnl gebruikt
wordt voor zogenaamde pismerries. Merrie wordt niet hengstig meer.
Als de merrie een hengstveulen krijgt kan deze waarschijnlijk gewoon bij de hengst blijven staan na spenen van zijn moeder.
Probleem: wat is de invloed van het hormoon bij tijdelijke gift tot spenen hengstveulen bij melkproductie en zogen. Wat zijn de risico's voor de merrie en wat als het een merrieveulen is. Nog geen oplossing.

Optie: knikker laten plaatsen in baarmoeder merrie.
Probleem: Hoor hier verschillende verhalen over, als dierenartsen al twijfelen
dan hoeft het voor mij al helemaal niet.

Optie: andere ruin of hengst als maatje kopen.
Probleem: grote kans op niet accepteren (hebben dat al eens vanaf jaarling 10 maanden geprobeerd) heb ik straks nog een aparte kudde erbij.

Iemand nog suggesties?

Sandra van Bommel schreef op zondag 19 juli 2009, 19:23:


die hack doet natuurlijk net hetzelfde als die sperriempjes
erger nog, door de hebboom wordt het een echte knijper,
de riempjes zijn alleen veel te strakke begrenzers,

het bit is nog het minst erge,
als je steeds opnieuw die armen achteruit ziet rukken
keer op keer, bij elke pas,
dat bovelichaam kontinu naar achter hellend
met alle macht tegen het paardenhoofd in.......
gewild of ongewild


van enige elastische verzameling is hier ook géén sprake
en moet je die benen eens zien
wanneer wordt er eindelijk eens met het paard als individu gereden
ipv allemaal persé aan hetzelfde stijlidioom te moeten voldoen ?????
als rijden weer werken worden, niet het rijden als werk
maar het werk al rijdend.....
.....en dan die apepakjes, wanneer wordt daar eindelijk eens vanafgestapt ?
ik wordt er steeds weer ziek van
terwijl het gewoon konservatief belachelijk is.......

Peter Donck schreef op zondag 19 juli 2009, 23:01:


Dit heeft natuurlijk niets met bitloos te maken. Dit is gewoon een stijl waar je van houdt of niet. Smaken verschillen nu eenmaal.

Bij iedere sport heb je nu eenmaal kledingvoorschriften dus waarom zo moeilijk doen over uiterlijkheden. Pure bijzaak volgens mij.

Op mijn werk moet ik ook een uniform aan net zoals velen met mij.

De één loopt graag in pak en de ander in spijkerbroek met slobbertrui....so what....

Peter Donck schreef op zondag 19 juli 2009, 23:01:


Tja het ziet er in mijn ogen ook totaal idioot uit. Waar het mij aan deed denken zeg ik maar niet hardop dat mail ik je wel.

Het is al heel wat dat je tegenwoordig niet meer in rouwkleuren hoeft te verschijnen, je mag ook in stijlvol bruin of andere kleuren. NL is het eerste land dat dat toestaat.

Jij bent al 100 stappen verder. KNHS zit pas bij stap 1, het bit eruit. Daarna hopelijk de sporen en de zwepen weg. Dáárna ....

nou ja, nog een lánge weg te gaan, ik denk niet dat we het nog gaan meemaken.
Mocht het zo zijn dat tegen de tijd dat ik in het bejaardentehuis zit de dressuursport of uberhaupt sport met dieren (én circussen, én de bioindustrie et etc) wordt afgeschaft, spring ik vanachter mijn rollator een gat in de lucht. Maar ik vrees dat het pas zover is tegen de tijd dat ik al 100 jaar tegen de onderkant van de groene zoden heb aangekeken.

Mijn moeder, die niets van paarden weet, merkte het volgende op over de filmpjes

Als je ziet hoe die paarden hun ogen dichtknijpen als er aan de mond gerukt wordt dat is dierenmishandeling.
Moet jij op straat een hond zo eens te grazen nemen dan word je opgepakt. Dit is net zo achterlijk als een volksgericht.
Komt voort uit kouwe kak en poenig doen en via paarden laten zien wie je bent.
Bah.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 19 juli 2009, 19:21:


Hier gaat ons begrip dus alweer langs elkaar heen. Ik heb nergens beweerd dat mijn paarden gaan neuzelen, grazen en vreten terwijl ik iets anders vraag. Integendeel juist.
Ik heb beweerd dat ik totaal geen kwaad zie in het bewust toestaan (en dus tevens aangeven van) wat mijn paard als logisch gedrag ervaart zodat ik dat in 1 moeite door als een grenzeloze "lawn of reinforcement" kan gebruiken. Dat kan bijvoorbeeld gecombineerd met de vele korte en langere stops tijdens het onderweg zijn. Je moest eens tellen hoevaak er ergens voor kul en nog meer kul gestopt wordt, vooral als je niet alleen rijdt! Maar ik maak dat dus uit, niet mijn paard.


Waarom mag ik dat niet vergeten? Wat vele ruiters uiterst vervelend vinden zal me cigaar zijn en doet inhoudelijk niet eens ter zake. Dat jij je als broodwinner in dienst en afhankelijk hebt gesteld van hippische nitwitten moet jij weten.
Maar nogmaals: ik heb dit "uiterst vervelende" probleem dus niet!


Lijkt mij nog steeds van wel. Het was in beginsel alleen maar een goed bedoelde opmerking van mij.
Zo als vanzelf zijn er in dit stukje discussie echter al 3 verschillende mogelijkheden van "hetzelfde" gepasseerd. Lees maar na.
Volgens mij snapte Joop wel in 1x wat ik bedoelde te schrijven. Misschien komt die ook wel van Vulcan dan...
Maar, als het nu al zo moeilijk is voor enkele mensen elkaar juist te verstaan, hoe kun jij er dan in de verste verte zeker van zijn dat een paard jouw in mensen-"afspraak" begrijpt? Ik heb geen enkele aanwijzing dat paarden enige notie van afspraken op linguistische grondslag van - of tussen mensen hebben anders dan geleerde cues en associaties.

Daarom is ook een commentaar als van Chomsky t.o.v. Skinner voor ons van geen enkel belang.

Michiel schreef op zondag 19 juli 2009, 21:04:


Ik denk dat je dit onderdeel helemaal snapt. Van de ene plezierige plek naar de andere trekken sluit volledig aan bij natuurlijk paardengedrag.
Ik denk niet dat je veel bijzonders zult zien als je mij ziet paardrijden. Ik loop echt niet met snoeppies in de rondte (maar steun wel het klikkeren als kleuterklas om de technieken aanschouwelijk in de vingers te krijgen!!). Voor het hoe en waarom had je de opleiding van mijn nieuwe hengst de afgelopen 4 jaar moeten volgen. Niet dat we zoveel doen trouwens, we hoeven geen wedstrijden te winnen.

Ik snap Eddy echt wel en het is waar dat veel mensen sukkelen met paarden die hun eigen gang gaan. Maar dat ligt nmm niet in "een simpele afspraak" in mensen-semantiek die wezensvreemd voor paarden is en technisch niet anders dan een voorwaardelijke p+ is, maar in veel grotere bogen van opleiding en belering. De eerste maanden van ritualisatie van intentiebewegingen (zie onvolprezen hr. Hempfling wat dit aangaat), die zowat iedereen (Parelli trouwens niet) veronachtzaamd, zijn denk ik het belangrijkste. Daar heb ik dan ook echt wel intensief mijn uiterste geconcentreerde best op gedaan. Dat associeer je met beloning. Verders volgt alles dan min of meer vanzelf wel.

Arabesk schreef op zondag 19 juli 2009, 23:54:


Precies. Zou mijn moeder kunnen zijn
Het wachten is dan ook tot deze hippische georganiseerde dierenkwellerij met een overvloedige lading systematisch verzameld bewijsmateriaal (jouw moeder heeft uitstekende opmerkingszin m.b.t. tot de dichtgeknepen ogen) voor de rechter komt. Dat zou nmm op de weg van bijvoorbeeld De Dierenbescherming (die bij mijn weten nog nimmer initiatief tot verbetering van dierenwelzijn genomen heeft) of Party voor de Dieren liggen ( ) liggen....
Kansloos? Ik denk van niet. Dierenkwellerij is pertinent verboden tenzij er een redelijk noodzakelijk doel kan worden aangetoond en er geen alternatieven zijn. Via deze weg zijn festiviteiten als varkentjetikken en ganzetrekken etc. reeds historie. Vreemd dat hengelen zonder enig ander doel dan "sport" dat lot tot op heden niet beschoren is?
Hypocriet? Tuurlijk, NL is minstens driedubbel hypocriet zodra "dieren" ter sprake komt - dit volgens Midas Dekkers die zijn bronnenonderzoek voor zijn publicaties zover ik weet grondig doet.
Toch zal de wet worden uitgevoerd zodra er een serieus en goed voorbereid beroep op wordt gedaan (waarna de Minister wellicht per omgaande post voor een wetswijziging zorgt - ik heb dat persoonlijk meegemaakt!).

Spirithorses schreef op zondag 19 juli 2009, 18:31:


Waarom ga je ervan uit dat een stalhalster makkelijker breekt dan een touwhalster? Als dat getest is zou ik die test graag eens zien....

Hoi Egon

Dit stukje snap ik niet.

Ik rij meestal niet zo lang per keer. Ergens tussen een half uur en anderhalf uur en dan heb je het wel gehad. Ik neem dan ook zelden of nooit rustpauzes en stilstaan doen we over het algemeen alleen als we over moeten steken.
Bedoel je nu met bovenstaand stuk dat dit heel erg onbegrijpelijk (en daardoor oneerlijk) is voor een paard?

Opvallend vind ik ook dat de merrie continu bezig is met eten onderweg. Geen takjes en blaadjes, maar de kop gaat naar beneden als ze de kans krijgt. De ruin totaal niet, enkel als we halthouden op een plek met hoger gras komt het idee wel in hem op, verder niet. Terwijl ze beide al jaren door dezelfde mensen zijn gereden, altijd samen op het gras staan, evenveel hooi krijgen en een vergelijkbare conditie hebben.

Groetjes Karin

http://www.marcalbert.be/video/s.mp4

Het duurt even paar minuutjes voordat het begint als je de link aanklikt, en je moet quicktime op je pc hebben.
Wilde even laten zien wat ik met mijn merrie doe (ik rijd haar met mijn lichaam), en zien of jullie verbeterpunten hebben voor ons.

Groetjes,

Marije

e m kraak schreef op maandag 20 juli 2009, 2:04:


Het zijn de gespen/musketons of de stiksels van een stalhalster die eerst breken. (Met een paard dat er vroeger een hobby van maakte om ze stuk te trekken, durf ik toch wel beweren dat dit bij 9 op de 10 halsters het geval is.)
Een touwhalster heeft deze niet. Er zitten nergens zwakke plekken in zo'n halster.
Ik weet niet wat voor koord jullie gebruiken voor je touwhalsters, maar als je ze gaat halen in een zeilwinkel hebben koorden van 6 à 8 mm toch al gauw 1000 kilo nodig voordat ze breken. Ik weet niet hoe zwaar jou ijsco's zijn, maar geen van mijn paarden is zo zwaar.
Ik bind dus ook geen paarden aan met een touwhalster. Meer nog, ik selecteer mijn stalhalsters specifiek zodat ze zouden breken. Liever een kapot halster dan een kapot paard. (Zo heb ik ook een mooi leren halster, wat ik eigenlijk niet goed durf gebruiken.)
Ik vind het eigenlijk gek dat mensen die beweren met zoveel (jonge) paarden te werken, een paard durven vastzetten met een touwhalster. Komen die dan nooit eentje tegen die er maar bij gaat zitten, of zich zo in de problemen werkt dat je maar wat blij bent dat het halster uiteindelijk breekt?

e m kraak schreef :

Het stalhalster breekt bij de gespen. Een touwhalster heeft die niet (tenzij je die erin knoopt). Kwestie van logisch denken....

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 20 juli 2009, 9:50:


Ow, ik zie net dat Ans dit ook al geschreven had, sorry....

verasita schreef :


Hoho, denk niet alleen aan de rondneukende hengst.
Die merries lusten er ook wel pap van, wat dacht je!?.
Het is uiteindelijk de merrie die bepaalt of er gesext gaat worden. Niet de hengst, zoals zoveel mensen wel denken....(ahum, bij paarden die gezond-in-de-kop-zijn)

Groetjes, Pien