Voor Piet, omdat ik vermoed dat de rest niet in gedragsmodellen geinteresseerd is. Tegen de tijd dat het klaar is en ik jullie in Jip en Janneke taal kan vertellen wat je doen en laten moet zien we wel weer....
Piet schreef op dinsdag 14 juli 2009, 16:51:
> Zó een mooi verhaal! En dan heb ik het natuurlijk vooral
> over het beloon aspect ervan. Nu hoeft het helemaal
> niet "het hogere clickeren" te zijn. Maar het is
> onvoorstelbaar dat mensen- óók moeders met kinderen- niet
> begrijpen dat dit zo ongelooflijk goed werkt, terwijl ze
> hun eigen kind, wat qua gevoeligheid volgens mij te
> vergelijken is met hun paard, bij elk gestotterd nieuw
> woordje de hemel in prijzen.
Ik vind dat zo onvoorstelbaar niet. Er zijn modelmatige verschillen tussen omgang met kind of paard; allereerst is kind een kind, onvolwassen, kleuter, whatever terwijl paard meestal redelijk volwassen is, tweedens is omgang met kind species intrinsiek, omgang met paard is dat niet.
Wat er gebeurt is dat kind (zie research o.a. Lorentz) terugkoppelingen geeft, of als zodanig (onbewust automatisch instinctmatig) herkend worden. Als paard al die terugkoppeling aanbiedt is het nog maar de vraag of die (onbewust automatisch instinctmatig) wordt opgepakt.
Minder verwonderlijk is dan ook dat shetten, die pakken beter aan een kleuterschema voldoen, ander gedrag bij hun mensen veroorzaken dan een volwassen hannoveraner. Die hannoveraner wordt heel wat minder schattig gevonden.
> Ik geef les aan een vreselijk aardige mevrouw, een
> instructrice, die dus andere mensen leert rijden. Zonder
> bit rijden, zonder ijzers was eigenlijk geen probleem, maar
> om enthousiast haar paarden bij elke vordering te
> belonen, vindt ze nog steeds een beetje genant. Als ik
> niet scherp oplet blijft het bij 2 klapjes in de hals,
> terwijl ze heel goed het verschil ziet....
> Wat is dat joh, komt dat door de manegeopleiding dat we
> niet wat uitbundiger, wat motiverender mogen zijn tegen
> een paard?
> Is het zó moeilijk te beseffen dat ook een paard een
> meter groter wordt als je hem beloont?
Ja. Is het dan soms niet moeilijk voor jou te beseffen dat ook gedrag van mensen voor een flink percentage door instincten, onbewust, gedreven wordt? Pas bewustwording van wat nu precies de sleutelprikkels zijn welke gedrag x veroorzaken, of juist blokkeren, maakt moduleren daarvan mogelijk.
Ik denk nog steeds dat gedrag beter voorspelbaar, berekenbaar en bewijsbaar, kan worden. Een model hiertoe heeft echter minstens 2 lagen, zeer bekend als "nature and nurture". Beide moet je dus in kaart brengen.
Die twee zijn interactief, maar de koppelingen zijn gelukkig vaak nogal simpel en werken min of meer "digitaal" als ja-of-nee-splitsingen; min of meer omdat de drempelwaarden kan verschillen (het zijn dus voorwaardelijke vergelijkingen, zoals x > y wanneer a < b).
Hieruit volgt dat nurture soortspecifiek moet zijn zelfs als de Skinner-bewuste nurture een algemeen geldende werking heeft en dat is al in praktijk gebleken: operante training van bijvoorbeeld varkens heeft andere bottlenecks dan bij paarden. Het wordt door de amygdala chemisch veroorzaakt (bij varkens is drempelwaarde van stress veel lager).
Speciaal voorbeeld voor jou: klikkeren van gedrag zal niet werken wanneer dat gedrag door bijvoorbeeld een sterke imprint geblokkeerd wordt. Het lijkt me mogelijk dat zo een gedrag weer wél via een andere weg, zoals inspelen op intentiebewegingen, gemoduleerd kan worden.
Ik denk, en correct me if I'm very wrong, dat iemand als Eddy dat ook bedoelt (maar we spreken totaal andere talen) in een andere recente draad.
Warboel
