Peter Donck schreef op zaterdag 11 juli 2009, 18:33:

Peter Donck schreef op maandag 13 juli 2009, 22:28:


Oh Peter ik dacht dat je nog even wilde door gokken!!!
Zal me nog niet over de kleur uitwijden maar het is een merrie die vanaf veulen in engeland in een grote kudde liep en waar ze noot binnen kwam.
De merrie is ookal 10 jaar in ons bezit, de laatste 3 jaar heeft ze deze problemen gehad.
Nu we haar bewust niet bij de groep hebben lopen, gaat het goed.

Niet bij de kudde houd bij ons in dat ze bij het bos loopt op armere zandgrond waar niet bemest wordt, ze pak niet minder zonlicht.

Ik ben ook benieuwd hoe ze eruitziet. Verhaart ze nog goed in het voorjaar?
Ziekte van Cushing komt nogal eens voor bij zulke oude paardjes.
Dan veranderd de hormoonhuishouding (verstoort..) en zie je o.a. problemen aan de vacht en de voeten. Misschien kun je eens een fotootje zetten?

Realist schreef op dinsdag 14 juli 2009, 10:02:


wat is er zo geheimzinnig aan haar kleur ?
weer bang om op genetische fouten gewezen te worden,
waar je nauwelijks zelf wat aan kan doen, en dan nog

Peter Donck schreef op dinsdag 14 juli 2009, 10:28:


Hahahaha nee Peter ik ben echt niet bang om op mijn vinger getikt te worden maar je vraagstelling leek niet echt op een vraagstelling, eerdere een sugestieve vraag en die nodigen vaak niet echt uit tot verder antwoorden.
Was me dus ook niet bewust van het feit dat je vroeg om haar kleur, dacht dat je het leuk vond om ff door te gokken.

Haar kleur, ze in homocygoot schimmel (dit heeft nu niet echt mijn voorkeur, ze komt uit een schimmelmerrie en een voshengst) met heel veel vliegjes, wittte aftekeningen hebben een roze huid, verder is haar huid compleet zwart.
Nu had deze merrie niet alleen last van mokachtige plekken op de witte huid, haar rug met zwarte huid is vorige jaar ook zwaar aangetast, vandaar ook dat we een drastische beslissing hebben genomen om de merrie toen overdag uit het zonlicht te houden.
Daarnaast heb je wel gelijk met de suggestie veel wit, al haar kinderen hebben voor aan de rij gestaan met het uitdelen van witte aftekeningen.

Britt Claeys schreef op maandag 13 juli 2009, 23:49:


Wat een goed nieuws! Gefeliciteerd!
En dat terwijl eerst niet duidelijk was of hem nog tijd gegund was...

groetjes

klaartje schreef op donderdag 9 juli 2009, 19:46:


Ik ben er net mee bezig met Pep. Ze moest naar de kliniek om een rotte kies uit te laten stempelen en toen ontdekten ze de sarcoid op haar wang. Was nog niet zo groot en ikzelf dacht dat het een rainrot plek was...

Weggeopereerd en er werd verteld dat het weggenomen weefsel aan de randen sarcoidcel vrij was, maar nog tijdens het genezen is het terug gekomen en nu inderdaad sneller groeiend.

We rijden nu elke drie weken naar de kliniek om de sarcoid te laten inspuiten met een middel dat resistentie moet aanwakkeren tegen het virus dat de veroorzaker is. Dit is nu twee keer gebeurd en moet over twee weken voor de derde keer. Pep moet een roes want die is wat dat aangaat nog steeds erg kopschuw. Ze krijgt zo'n 5 prikken IN de sarcoid, een precies werkje met een erg aggressief vaccin. Kans op succes is ongeveer 80 á 90%.

We spreken steeds samen met andere sarcoidpaarden af omdat de entstof erg duur is en het flesje na openen niet houdbaar. En er is nog erg moeilijk aan te komen ook. De eerste behandeling geeft nog geen bijwerkingen, wel voor de zekerheid de eerste dagen temperaturen.

Pep kwam er zonder problemen door maar een grote KWPN ruin kreeg toch koorts en dikke benen...

Na de tweede behandeling kunnen de bijwerkingen erger worden. Pep is er op een iets verdikte kauwspier na wederom goed doorheen gekomen. Die ruin hoor ik volgende keer wel...

De derde behandeling geeft eventueel NOG meer bijwerkingen. Dat wordt dus nog afwachten.

Nu is de sarcoid al binnen twee dagen na de laatste behandeling behoorlijk ingedroogd! Per ongeluk heeft ze gisteren het korstje eraf geschuurd en nu zie ik roze vlees... Het natte wel maar bloedde niet. Ook het weefsel van de sarcoid onder de huid lijkt af te nemen. Voordeel van de enting is dat als het 100% aanslaat ze nooit meer, waar dan ook een sarkoid zullen ontwikkelen. Ze zijn dan resistent.

Het lijkt dus aan te slaan... Maar lukt het niet dan ga ik dit proberen: http://www.sarkoid.de/behandlung.html

Anja Seijn schreef op woensdag 8 juli 2009, 16:50:


Een Quarter...

Katrien Imbrechts schreef op dinsdag 14 juli 2009, 8:30:


update : adres in Wuustwezel (Antwerpen), niet de LOER maar de H-trap
prijs incl BTW 200 euro, bij (bestelling) van 5 stuks 10% korting. Zelf afhalen na telefonisch contact.
Ik heb noch de tijd, noch het budget om 5 vallen te gaan halen en voor te schieten, maar wou het toch even 'in de groep' gooien.
Katrien

Ilma Meijer schreef op maandag 13 juli 2009, 22:33:

Vanmorgen weer even op de 'nieuwe' plek geweest om te kijken hoe daar de dazenpopulatie bezig was.
De paarden stonden lekker in de koele stal hooi te eten en er vlogen alleen wat vliegen rond. Ook kunnen er zo nu en dan wat zwaluwen naar binnen vliegen De stal is niet echt donker maar alles staat open zodat er wel een frisse luchtdoorstroom is.

Niek staat nu met deken in de volle zon te grazen, terwijl hij hier dus lekker in zijn blootje zou kunnen staan zoals het er nu uitziet.
Wanneer ze in de 'bosweide' zouden staan blijven ze de mogelijkheid houden om naar de stal te lopen omdat het hek van het bospad dan gewoon open blijft. Ze moeten ook altijd terug naar stal om te kunnen drinken.

Hmmm, de twijfel neemt verder af....

Ilma Meijer schreef op dinsdag 14 juli 2009, 11:42:


Hier staan de paarden nu ook van 9.00 tot 22.00 in de stal.
Met boett aan durven ze even naar buiten te komen , voor twee hapjes gras , en dan als de donder weer naar binnen
Niets aan te doen , of inderdaad mijn vakantiegeld opofferen aan dazenvallen , en dan nog vraag ik mij af of dat afdoende gaat helpen...

Ik zit nu ook met dit mooie weer binnen , buiten zitten met lange mouwen en lange broek is mij te warm. Ben niet allergisch of zo , maar word mij toch te vaak geprikt , zo irritant!!!

Het klinkt als zoon mooi plekje voor de paarden , ik zou het doen.
Die 2,5 maanden dazen , overleven ze wel.

Gr Esther

clarissa ruijgrok schreef op dinsdag 14 juli 2009, 11:07:


Jemig zeg , gelukkig maar!
Een felicitatie is op zijn plaats!

Gefeliciteerd!!!!

Wat een opluchting zal dit zijn zeg , pfffff

Gr Esther