Natasja Cornelissen schreef op dinsdag 16 november 2004 13:52

laatste paar dagen echt vervelend aan het doen. Hij heeft geen zin meer om
braaf aan het halster mee te lopen, bijten vind hij echt te gek en zo nu en
dan eens gezellig naast me de lucht in springen vind ook wel cool.
schreeuwen, maar dat heeft natuurlijk niet veel effect, slaan doe ik
absoluut niet en hem in zijn lip knijpen werkt niet, want dan maakt hij
gewoon het spelletje van: als ik nu hap, ben ik dan snel genoeg met mijn
snoetje weg? Negeren zoals moederlijf dat doet helpt ook niet.
hengst te laten, dus consequent zijn is toch zeer noodzakelijk.

Hallo Natasja,
Belangrijkste is m.i. om je eigen ruimte te bewaren, ik bedoel dat het
veulen niet te dicht bij je mag komen als jij dat niet wil. Kan je doen door
een touw in je hand rondjes te laten draaien (omhoog en dan naar voren en
vervolgens naarbeneden en weer naar achteren, een soort verticale cirkel.
Snap je?)
Paard leert al gauw dat ze een tik van het touw krijgt als ze binnen die
cirkel stapt. Soms helpt de eerste tik niet eens direkt, maar omdat je
doorgaat met draaien krijgt het paard tik na tik na tik. En dat werkt (bij
mij tot nu toe) altijd.
Deze methode heb ik geleerd bij Pieter Baalbergen op cursus.

Iets anders wat ik al lang toepas, is zorgen dat het paard achter je blijft
lopen. Ook met het zwaaien van een touw doe ik dat. Paard mag zo wild doen
als ie wil, zolang ie maar achter blijft en met hoofd niet dichter bij dan
een armlengte afstand.
Ik heb meerdere veulens gehad, en er mee over de weg moeten lopen. Werkte
altijd.
Het leuke is dat je het paard wel veel bewegingsvrijheid kan laten: kan alle
kanten uit kijken, sprongetjes maken, what ever. Als ie maar achter blijft.
Hoop dat je er wat aan hebt.
Groet,
Coralie

Ik heb in mijn leven 3 hengsten gehad.De eerste 2 waren ronduit volgzaam en bijzonder lief..Deze dieren had ik gekocht dat ze een maand of vijf waren..Het laatste hengstje was geboren uit de merrie die ik nu heb,en vanaf dat hij op zn zwiebelbenen stond ,begon hij zn moeder al te trappen, als ze niet snel genoeg klaarstond voor meneer..Ikzelf was er altyd tegen ,om op wat voor manier dan ook ,Geweld te gebruiken...Sidi had tegenover ons(merrie en ik)daar totaal geen problemen mee..Op een dag(nadat mijn arm al eens uit de kom had gelegen,omdat hij op geen enkele manier accepteerde,dat er een halster om ging,was hij weer zn moeder aan het trappen(en BIJTEN dat ie kon!!!)gaf zn moeder hem zzzzzzzzzzzzo,n ongelovelijke hengst ,dat ik dacht ,ze trapt hem zo doormidden..Hij was maar even geschrokken ,en toen zag ik ,dat t persoonlijke ,waar ik altyd """geweld aan verbond"zo helemaal niet zo hoefde te zijn..Vanaf die dag ,heb ik geen "geweld" gebruikt,maar als hij weer eens zijn tanden in mij wilde zetten ,sloeg ik hem niet ,,maar,waar hij in wilde bijten(meestal mijn bovenarm)kreeg hij van diezelfde ,een flinke okkernoot.Ik heb hem ook wel eens teruggeschopt(met rubberlaarzen) en verdomd,ik ontdekte dat "geweld ïets heel anders is als "zonder agressie ,Pas op de plaats..Hij is nu 3 jr oud en t blijft een mannetje ,maar supergehoorzaam en erg lief..Zal jullie wel vertellen ,dat ik veel moeite heb gehad om zo öp te treden,maar ik ben nooit agressief geweest en t heeft mij ook weer geleerd..Trudy

Frans, wat maakt het uit wat Yola/Richard/Super Woman - super muts - op een
ander forum kletst? Moet je kijken wat een stroom van "onnatuurlijke"
berichten de gevolgen zijn van je Yola mail! Wat mij betreft, laat maar Bokt
bokken, en Paard Natuurlijk "natuurlijk" blijven, en, voor de zo veelste
keer, over de welzijn van paarden gaan in plaats van roddelen.

Met vriendelijke groeten,
Böske