Moniek schreef op donderdag 25 juni 2009, 14:00:


Geluk gehad denk ik. Mijn moeder zegt altijd: dat wat ik in mijn kop heb, niet in mijn kont zit en dat is wel een beetje waar .
Maar vergis je niet hoor. Het is ook niet altijd ideaal. Ze verhuizen minimaal 2 keer per jaar van plek en daar heb ik niets over te zeggen behalve dan: "ik stop er mee", ze staan vaak achter prikkeldraad, rijden/trainen is gewoon een heel gedoe en doe ik gemiddeld eens in de 2 maanden, teken, naar 100 hectare lopen duurt +/- 30 minuten (vouwfietsje aanschaffen voor in de auto?), bijvoeren met hooi mag niet, aan het eind van de winter vind ik ze vaak net te schraal worden en aan het einde van de zomer een beetje te dik. Geen verharding in de wei waardoor hun hoeven getraint worden.

Maar als ik het vergelijk met +/- 4 jaar geleden (pensionstal, weidegang alleen in de zomer een paar uurtjes) is dit echt tegek!
Als ik vroeger opstal kwam in de winter dan voelde ik me altijd zo schuldig, te weten dat zij de hele dag op stal hadden gestaan. Nu als ik bij ze kom is het altijd fijn. Ik doe nu haast nooit meer datgene waar ik ze ooit voor gekocht heb maar ze lijken gelukkig.
Soms ben ik wel een klein beetje jaloers op alle leuke avonturen die iedereen hier met hun paarden beleven. Maar ja, je kan niet alles hebben toch .

Groetjes Deborah

clarissa ruijgrok schreef op donderdag 25 juni 2009, 13:26:


Vind het allemaal erg pijnlijk, vind jullie reacties super.
Voel me niet alleen staan, en dat is toch wel een supergevoel...
En nee, niemand meer op mijn wei.
Zeker geen pensionklanten, geen pennymeisjes meer (spaar me) en andere tradi personen standaard uitgerust met megaoogkleppen.

@ Eddy: je zegt alleen nog adoptie wanneer paard van jou wordt. In het geval van Carmen zou ze van mij kunnen worden (moest ze inderdaad bij ons komen) na een bepaalde tijd als alles ok blijkt te zijn en ook te blijven.
heb je slechte ervaringen?
Waar moet ik voor oppassen misschien? alles gaat onder contact gebeuren.

update: Sioux is weg.
Zonder even te melden.
Ik was op de wei met mijn man , nog laatste werk aan het dak van de stal aan het doen, dat is vervangen nu - was kapot van de hagelstorm-.
En daar waren ze, in groten getale (met 4 of 5).
Heb de eer aan mezelf gehouden en succes gewenst.
Player heeft ook de eer aan zichzelf gehouden en het hele gebeuren genegeerd. Superpaard die Player
Op naar haar maatje dat zal blijven till death do them part

Katrien Imbrechts schreef op donderdag 25 juni 2009, 14:42:


Gelukkig ligt er een soort pad voor de beheerder dus mijn vouwfietsje mee het veld in...

amar schreef op woensdag 24 juni 2009, 22:46:


Je hier ook 5 totaal verschillende karakters van paarden: hypo-, hypersensiebel, extravert, introvert. Heb het ooit eens bekeken en ik dacht dat wij 2 vuur paarden hadden, 1 water, 1 hout en 1 aarde paard
Amaroc is altijd in omgang een beetje zoals Liske geweest. Wel-niet-ik wil-neen toch maar niet- kom eens hier-neen dat is te dicht .... Misschien draait ook zij ooit wel om

Debbie schreef op donderdag 25 juni 2009, 14:58:


ja nu lees ik je hele verhaal. wauw ! al vind ik het persoonlijk (en jij ook ?) een beetje dubbel. Jij hebt je eigen belangen om paarden te houden in mijn opzicht helemaal weggecijferd. Ik denk niet dat ik dat kan. Ik zorg zo goed ik kan voor al mijn dieren, maar ik heb ze in de eerste plaats uit 'eigenbelang', omdat ik het leuk vind met dieren bezig te zijn, of te observeren.... voor de buitenritten en de wandelingen in het bos met de honden....enzomeer. Jouw optie 24/7/365 zou ik dus daarom niet zien zitten, maar miss een gulden middenweg?
zoals je zelf zegt, je kan niet àlles hebben he?
succes met de rit..... kan je later eens wat foto's posten ? ben benieuwd.

Julia el Mecky schreef op donderdag 25 juni 2009, 0:15:


Guy Blom en Solange Schrijers ... beiden noorderburen die bij ons op de cursus Massagetechnieken-stretching en revalidatie hebben gegeven;

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 25 juni 2009, 0:15:


Dacht ook dat het een groter aantal km was dat gereden zou moeten worden. 18km is zeker haalbaar.

marjolijn schreef op donderdag 25 juni 2009, 11:31:


Naja, het dochtertje van mijn eigen zus (die iets anders in mekaar steekt dan ik) had laatst eieren geraapt in het kippenhok en zonder dat wij het wisten had ze eieren onder een broedende kip geraapt. Het werd iets minder fris toen ze de zachtgekookte eitjes gingen openen

Dus nu kopen ze toch maar weer eieren in de supermarkt.
Groet, Pien