Een klein lesje in kunstgeschiedenis, een grote les in nederigheid.

Oud-Grieks beschilderd aardewerk:
Minder dan 1% van het beschilderde Griekse aardewerk is bewaard gebleven, maar dit is genoeg om een goed beeld te krijgen van de ontwikkeling van deze belangrijke tak van kunstnijverheid.

Oud-Griekse beeldhouwkunst en architectuur:
Ook op het gebied van de Oud-Griekse beeldhouwkunst en Oud-Griekse architectuur, is slechts een fractie van de productie van Griekse kunstenaars bewaard gebleven. Het kostbare brons is veelal omgesmolten; marmer kan worden verbrand tot kalk, en dit is het lot dat vele beelden en tempels te beurt is gevallen. Oorlogen en aardbevingen hebben hun verwoestende werk gedaan; ook zijn stenen en zuilen van gebouwen misbruikt in middeleeuwse en moderne stadsmuren, kerken en andere gebouwen (zogenaamde spolia). De meeste originele standbeelden die wij nu nog over hebben zijn recente vondsten, soms uit zee.

Oud-Griekse schilderkunst:
De Grieken streefden naar harmonie en schoonheid, en naar het zo prachtig mogelijk weergeven van een object. In het grootste deel van de ontwikkeling (behalve laatste, hellenistische periode) is niet zozeer het realistische als wel het idealistische dat centraal staat, men wilde een perfecte weergave van ideale lichaamsvormen en –houdingen.
Optimale harmonie werd als een teken van Goddelijkheid beschouwd, religie was heel belangrijk in het leven van de Grieken, net als de Mythologie, die veel onverklaarbare zaken uit de natuur en het dagelijks leven een verklaarde. Er werden dan ook voornamelijk onderwerpen uit de mythologie en religie afgebeeld. Opmerkelijk is dat veldslagen en overwinningen nooit feitelijk werden weergegeven, maar steeds indirect via een mythologisch thema.

De Romeinen hebben over het algemeen altijd een voorkeur gehad voor de Griekse kunst. Kunstwerken waren voor hen voornamelijk bedoeld als teken van macht, macht van bestaande mensen. Die werden dan ook juist uitgebeeld.
In de beeldhouwkunst neigde men ernaar de Grieken te kopiëren.
In de bovenste klassen van de maatschappij waren de Grieken ‘in’, het was volgens de mode om te converseren in het Grieks, Griekse boeken te lezen en Griekse kunst te hebben.
Degenen die het zich konden veroorloven, lieten originele Griekse beelden overschepen naar Rome, de minder rijken lieten kopieën maken van bekende beelden.

Bronnen:
Eeuwige schoonheid, E.H. Gombrich, vertaling van ‘the story of art’, London Phaidon 1950.
Het Romeinse Rijk, H. Kähler, vert. van ‘Rom und sein Imperium’. Elsevier 1981.
Fortuna 3, Romeinse Literatuur. Charles Hupperts & Elly Jans. Uitgeverij Eisma bv. Leeuwarden.

Mijn Persoonlijke interpretatie:
Aangezien de Oude Grieken streefden naar een ideaalbeeld van de schoonheid, ligt hierin mogelijks een verklaring waarom afbeeldingen zowel mét als zonder bit te zien zijn. Het is de Grieken helemaal niet om het technisch correct weergeven van hun rijstijl te doen, maar wél om de geïdealiseerde weergave van de uitzonderlijke uitstraling van het wezen paard, in perfecte harmonie met zijn berijder.

Romeinen reden met bit, net zoals er ook vermoed wordt dat het hoefijzer door hen werd uitgevonden opdat hun paarden de heirwegen zou kunnen trotseren.
Veel beelden die aanvankelijk aan de Grieken werden toegeschreven bleken bij verder onderzoek Romeinse copiën te zijn.

Conclusie:
't Is allemaal de schuld van die dekselse Romeinen.
Asterix en Obelix hadden er ons ook al voor gewaarschuwd, bij Fransenilonix.
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

stumperd schreef op maandag 8 juni 2009, 15:02:


Nee hoor, waarom? Ik ben de eerste die toegeeft zelf ook als een achterlijke tegen die dieren te praten. Zo heeft Jeen een woppie-woppie neus ... vraag me niet waarom, maar ik roep het altijd wel als ik hem sta te kriebelen. Maak er ook van die stomme geluiden bij: "oe, ahhhh, woppie, woppie". Beest vindt het prima, denk ik, schat ik ... hahahaha ... weet ik eigenlijk niet eens! Mijn man kijkt verbaasd, haalt zijn schouders op en roept: "Paarden, typisch een vrouwending!" en gaat vervolgens aan zijn oude Landrovers sleutelen, wat weer een typisch mannending is!

Anja Seijn schreef op maandag 8 juni 2009, 16:10:


Veel homo's rijden met landrovers.....

Piet schreef op maandag 8 juni 2009, 16:13:


Ik zal het doorgeven

Anja Seijn schreef op maandag 8 juni 2009, 16:16:

Anja Seijn schreef op maandag 8 juni 2009, 16:16:


VW busjes waren ook in trek ,vooral de oudere dan LOL ! ! !

eddy DRUPPEL schreef op maandag 8 juni 2009, 16:33:


Je kunt ook te ver gaan, hè! Whip!

eddy DRUPPEL schreef op maandag 8 juni 2009, 16:33:


Daar heb ik hem ook van gekocht, je wilt niet weten wat je daarmee kunt doen! Helaas is hij gaan hemelen. Ik rijd nu in een ambulance-gele Citroen jumpy. Ook very,very kinky!