Ilona Kooistra schreef op donderdag, 11 november 2004, 20:42:
> NOU JAAA jij hebt wrs nooit op een compleet onbestuurbaar, niet
> meer van deze wereld zijnde paard gezeten dat vreselijk f*cking
> hard kan.
Hoi,
Door deze opmerking van Ilona als reactie op een opmerking van mij (over er van door gaande paarden gingen dit), bedacht ik mij dat we wel dagelijks met elkaar "mailen", maar dat we eigenlijk niet veel van elkaar weten. Misschien een idee om een keertje nogmaals onszelf aan elkaar voor te stellen. Zodat je weet wat een ander aan "ervaring" heeft of doet/gedaan heeft op paardengebied? Soms heb ik nl. hier ook wel eens het idee dat ik niet echt serieus genomen wordt. Ik heb tenslotte maar een shetlander, een eigenwijze ook nog, waar ik geeneens de baas over ben bij tijd en wijlen. Waar ik niet meer mee doe dan wat door het bos stappen/draven met een karretje.
Dus bij deze wil ik graag even mijn "paardenpraatje" doen.
Als meer dan 20 jaar ben ik met paarden en pony's bezig. Op allerlei vlakken en op allerlei manieren. Je kunt het zo gek niet opnoemen of ik heb het gedaan. Soms uit onbevangenheid in mijn jeugd, soms met serieus en goed nadenken
.
Niet alleen op maneges gereden, maar vooral veel geleerd bij praktijkmensen, varierend van de normale paardenbezitter, als boer tot eigenaar handelsstal. Ik heb tijdje als groom bij een millitaryruiter "gewerkt" en haar engels volbloed bereden (ook een geflipte soms onbestuurbare "drol"). Ik heb
bitloos, zonder iets gereden. Ik heb aan voltigeren gedaan ... jaja gestaan op een paard. Gesprongen, gedressuurd (maar op B-niveau hoor). Het enige dat ik nooit echt zelf gedaan had was mennen. Daar ben ik pas mee begonnen toen ik Isabella kreeg. En toen ook in aanraking gekomen met de mensport, de marathons oa. Later bij het Huifbed terecht gekomen en daar beter leren mennen en meegegaan op trainingen voor marathonwedstrijdpony's (zelfde als de huifbedpony's).
Daarbij heb ik het geluk dat mijn man ook paardrijd, evenals zijn zussen. De ene gewoon dressuur, de andere freestyle tot voor jaren geleden zelfs op demo's. Onder het rijden deed ze dan haar hoofdstel af en maakte het zadel los zodat ze op den duur zonder iets reed. Omdat we dus samen rijden, maken we regelmatig paardrijvakanties. Van dagtocht tot met trektochten aan toe in de bergen in Frankrijk of de Ardennen. Ook op basis van NH overigens.
Dus eigenlijk kun je wel stellen dat ik van alle markten thuis ben. Door de vele paarden die ik bereden heb, de vele manieren waarop ik gereden en de vele omstandigheden en diverse terreinen, kan ik dus overal wel over meepraten.
Heb volgens mij in de loop der jaren ook alle soorten paarden wel bereden als ik het "er even opzitten" meetel. Het enige wat ik nog graag zou willen doen is op een shire of een ander groot trekpaard rijden. Dat is het enige waar ik nog nooit opgezeten heb, maar al het andere dus wel, van Fries tot ijslander, van Merens tot Arabier, van shetlander tot Engels volbloed, de gewone KWPN-er haflingers, fjorden, enz. enz.
Ik heb dus echt niet alleen maar "eigenwijze shetlander" ervaringen
.
Groeten,
Ingrid
Warboel
