Jasmijn Wauters schreef op maandag 1 juni 2009, 13:31:


Ik richt me toch tot u? Ik antwoord in een topic door u geopend en zet zelfs je naam er nog eens in.
Maar ik denk ni dat je me snapt want ik heb het helemaal ni over je capaciteiten met de paarden (hoewel je advertentie wel roodgekleurd is maar dat laat ik er nog buiten want ik heb je nog ni bezig gezien).
Kijk, jij verwijt Eddy van dingen terwijl jij hem ook nog niet hebt bezig gezien juist omdat jij vindt dat hij jou ni mag beoordelen omdat hij je ni heeft bezig gezien (amai wa ne zin). De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet, snappie?
Spreken is zilver, zwijgen is goud

't forum is weer in form

jasmijn, ik vind je leuk ad rem aanvankelijk, maar nadien maak je dezelfde fout ivm oordelen
als je eddy enkel kent van op 't forum kan je niet oordelen of hij al of niet respect heeft voor mensen of dieren

ilona, die moet ik ook onthouden "Druppel met een druppel zout"

maar alle gekheid op een stokje: 't was toch ook wat door mijn gedachten ging als ik je advertentie las
en neem mee dat het mijn gedachten waren, geen oordeel

ik kan mij voorstellen dat als je talent hebt om met paarden om te gaan en vanaf jonge leeftijd de kans krijgt om dit te ontwikkelen dat je dan inderdaad op je 20ste al heel wat waardevolle eravring hebt
en als ik zo je reacties lees, heb je ook een fijne instelling van waaruit je naar mensen kijkt

wat je daar neerschreef in je advertentie, bevat in mijn ogen echter heel wat levenswijsheid waarvan ik me niet kan voorstellen dat dat iets is wat je op 20 jarige LT al helemaal doorleefd kan hebben, genoeg om het door te geven
waarmee ik niet beweer dat jij geen talent met paarden heb
maar hoe je het formuleert volgens mij gaat verder dan trainen :

"Dankzij paarden leerde ik te communiceren in het ‘hier en nu’ en deze bekwaamheid aan te scherpen
tot in het diepste detail. Op deze wijze kunnen wij een nieuwe wereld betreden. Je begrijpt het paard!
Dit is een vaardigheid die je in staat stelt te weten hoe het paard zich voelt "

ik kan me absoluut voorstellen dat paarden jou dit geleerd hebben!
en dat bewonder ik

maar het reeds doorgeven??
als je hieraan gaat werken met andere mensen wordt de grens met het therapeutische/psychologische al erg nauw en kan je reacties krijgen waarvoor je -om ze correct te begeleiden- toch wel en levenservaring en een opleiding nodig hebt

geen oordeel, wel mijn idee bij het lezen van je advertentie

Marleen den Arend schreef op zondag 31 mei 2009, 10:18:


Dat is mooi, bedankt voor het verslagje hier voor ons.
Gelukkig dat je merrie nu zelf het drinken afblokt, dat was waar wij hier hulp bij nodig hadden van het eazy-wean halster. Veulen Huppel (de baas van de hele wereld - denkt ze toch zelf) liet zich door protest van haar moeder niet tegenhouden namelijk. En na de verhalen van merries die zelfs na maanden scheiding toch weer melk gingen maken en zo...

Veel plezier met je familiegroepje!

izi schreef op maandag 1 juni 2009, 10:03:


Je zult er toch zelf een beetje achter moeten komen vrees ik...
Jouw situatie is weer anders dan de mijne.

Als je een bak met zand gaat maken , bespaar je het geld van de rubber matten dan maar!
Leg een bult van bv 10 kuub in je bak , en je paarden zullen altijd als het droog is , daarop slapen! Zelfs de buren hebben nu een bult voor de paarden gemaakt. Is echt een succes!!!
Wij hebben hem inmiddels 3 jaar , en laten er elk jaar 8 kuub bijbrengen. [ er waait nogal wat weg zomers]
Wil je voor de natte dagen een droge plek hebben , gooi een paar kruiwagens zand in de stal , wel mest scheppen , maar de pies lekker laten liggen tot het wat te nat begint te worden. Dan ruil je het vieze zand om met schoon zand van buiten.
Het vieze zand word daar weer schoongespoeld door de regen , en kun je de volgende keer zo weer gebruiken.

Nou lijkt het net alsof ik hiermee jaren ervaring heb , maar dat heb ik niet....
Dit is mijn plan voor aankomend winter! , ''beetje'' gejat van Ilona...

Afgelopen winter vlas gebruikt , pffff was niet zoon goed plan. Last van mok , en slechte stralen.

Gr Esther

Heb lang geaarzeld om dit bericht te schrijven, maar sinds 8 mei 2009 staan de paarden op mijn terrein. Het uiteindelijke verhaal is anders dan de hulpvraag in het begin deed geloven. Ulrike treft geen blaam, zij heeft uitsluitend getracht te helpen en was ook niet op de hoogte van alle leugens en ellende. Eddy heeft vanaf het begin aangeboden te helpen en was bereid op een zondag naar Nederland af te reizen. Er zijn zoveel rare, bizarre dingen gebeurd. Maar het verhaal liet mij niet los en na het zien van de hengsten, was voor mij één ding duidelijk! Die dieren moesten daar weg! Dat is dus gelukt, maar vraag niet hoe!
Vanaf het moment dat ze hier zijn gekomen ben ik voornamelijk bezig geweest met de gezondheid van deze dieren en heb, vooral in de eerste twee weken, een dagelijks contact met de vee-arts gehad.
Is er interesse om meer van deze dieren te horen?

Anja Seijn schreef op maandag 1 juni 2009, 14:00:


Die blinde hengst staat nu bij jou?
Ja , tuurlijk!! Hoe gaat het met hem , en dat andere paard!
Hoe heb je het blindzijn opgelost? belletjes of zo aan de afrastering?

Dan miste ik wel een paar paarden op je foto hihihi!!!!

Gr. Esther

Anja Seijn schreef op maandag 1 juni 2009, 14:00:


Ja, heel graag. Heb er al zoveel over gelezen. Het blijft een ontzettend raar verhaal hoor... Maar het maakt ook eigenlijk niet uit, wat telt is dat ze daar weg zijn en nu bij jou staan!