Peter Donck schreef op dinsdag 28 april 2009, 21:54:


Is dit dan typisch aan palomino?
Player is een kastanjebruine merrie met zwarte staart en manen. In de winter is ze een pak donkerder van kleur dan in de zomer, in de winter dus kastanjebruin, in de zomer glanzend goudbruin.
Ik merk ook aan haar dat het verharen energie kost, ze vermagert daar inderdaad van . Geef haar ook wat extra om energietekort aan te vullen. Nu staat ze nagenoeg helemaal in haar zomervacht en is ze weer mooi op gewicht.

Wil schreef op zondag 3 mei 2009, 22:38:


Ik heb nog geen enkele reden om aan te nemen dat ik juist die voorvoeten al zou kunnen bekappen, Wil. In het begin was het : "nee, mijn voeten horen op de grond" en het eerste wat ze deed was haar gewicht naar je toe verplaatsen om haar pootje terug te krijgen. Ging je daar niet mee akkoord dan was het vechten en geloof me, dat wint zij omdat ze al haar middelen dan ook gebruikt. Nu begint ze mee te werken en erop te vertrouwen dat ik haar help in balans te blijven, maar het is allemaal nog heel fragiel. Ik kén paarden met trauma's. Mijn grootste leermeester staat per slot van rekening hier. Dat gaat een stuk verder dan dat ze gewoon ergens bang voor zijn. Als ik haar overvraag het je een dikke kans dat ik weer een hele poos terug bij af ben. Dus voordat ze minimaal een minuut met haar been omhoog kan blijven staan en ze daarbij zichzelf in balans houdt, ga ik niet liggen duvelen aan die voeten. Of het moet niet tot haar doordringen, suf als ze is. Daarom denk ik aan een verdoving op de wei, mocht ze omkieperen dat ze zichzelf niet verwondt of bezeert en dan knip, knip, overal een paar cm rand af.
Die achtervoeten zijn wel vrij lang, maar hebben geen haast. Ik heb het gevoel dat wanneer ik me daaar even op concentreer ze die wel wil laten doen, omdat ze zichzelf dan met haar 2 steunpilaren van voren in evenwicht houdt.
Ja door het plaatsen van dat filmpje met die keiharde schijf hoop ik dat iemand me daar iets meer over kan vertellen.
Ik hoop ergens deze week mijn veearts naar haar te kunnen laten kijken en te kunnen overleggen over die verdoving.

Spirithorses schreef op zaterdag 2 mei 2009, 0:08:


Er hebben nu al heel wat mensen op mijn advertentie gereageerd - gewoon schrikbarend wat er allemaal aangeboden wordt, varieerend van agressieve shetlanderhengstjes die jarenlang alleen in een stal gestaan hebben maar ooooo zo lief zijn en Euro 900 moeten kosten want de fokwaarde he... tot grote volwassen paarden met allerlei blessures waardoor ze niet meer gereden kunnen worden en de eigenaar wil beslist rijden of paarden met rare kronkels die ronduit gevaarlijk zijn.
De klapper was een paard met notabene een schouderblessure. Daar ben ik echt van geschrokken. Nee dank je, ik wil geen tweede Indy, van haar schouderblessure heb ik jarenlang genoten en geen trek meer in.

Moest ik even kwijt.

Monique