Nick Altena schreef op woensdag, 10 november 2004, 22:00:

Ik zelf heb niets tegen bit gebruik overigens. Wel tegen verkeerd bit gebruik. Het nadeel wat ik de laatste tijd zelf ondervind is dat je bij gekke situaties, zoals bijv. die mendoorgangen, wel eens onbewust te hard op het bit inwerkt. En dat is niet goed, dan werkt het bit als pijnlijk stuur. Dus is het kijken naar een ander alternatief eigenlijk mooi. Maar belangrijkste reden voor mij was, dat schuren. Inmiddels al bedacht dat ik dit alleen maar met zo min mogelijk tuig om het hoofd kan bereiken.


Ja inmiddels wel. Omdat ik na wat nadenken de laatste tijden van wat hier gezegd werd tot de conclusie kwam dat ieder bitloos hoofdstel ook wel ergens op het hoofd van het paard inwerkt. Ik weet bijv. dat Isabella een hekel heeft aan druk op haar kin en neus, dus dan moet ik eigenlijk juist geen bitloze optoming gaan gebruiken zoals hier vaak omschreven. Dus als ik dan bitloos zou willen, dan het liefst helemaal.


Oke, dat heb ik er dan mee geleerd dat dit anders is, dus daarna zag ik een touwhalstertje wat "meer" zitten; een mens kan toch zijn mening hierzien?


Ja dat zei ik toch ook. Ik zie niet zo'n groot verschil tussen met bit rijden en die bitloze hoofdstellen die hier worden aangeraden. En dan is dat voor mij geen argument om maar zonder bit te gaan rijden.


Dat vroeg ik mij dus af ja.


Zie hierboven, ik WIL zo denken omdat nogmaals een bit of een knevelneusriem voor mij geen echt wezenlijk verschil zijn.


Inderdaad, mijn idee. Was ook al mijn conclusie hoor inmiddels. Dit gaat dus niet werken voor de kar. Misschien leuk een keertje op het land uitproberen, want ontdekte vandaag dat ze echt wel goed te sturen en in te houden met een stalhalster en op de stem. Maar op de weg gaat dit niet werken. Het goed inhouden is relatief; op de wei is ze altijd wat "makker" dan in het verkeer, en minder eigenwijs.


Kan ze ook hoor. Ik weet ook niet waarom het nu anders overkomt, maar ho is ho, stap is stap en draf is draf. Alleen galop kent ze niet, maar dat doet ze meestal wel als ze er zin in heeft en zo niet is het mij ook goed.

En bij ho halt hoef ik het bit nauwelijks aan te raken. Even bijremmen met de rem op de kar en doordat deze dan wat zwaarder gaat trekken met dat de wagen niet met zijn gewicht op haar blijft inwerken, gaat ze vanzelf een versnelling lager. Dus zoveel bitgebruik heb ik niet. Maar als ik het nodig heb (in noodsituatie) dan werkt het inderdaad als een rem. Maar dat is het zelfde als die ORS met een touwhalster, die knevelneusriem van de bitless bridle of de hackemore, enz. Die werken dan toch allemaal scherp in?? Mijn bitje gaat ook meer doen hoor als alleen dan op de tong en lagen drukken. Ook druk op de nek, ook kinketting in de kingroeve. Hoe meer druk, hoe meer werking. Maar dat is bij alle hoofdstellen zo heb ik sinds 2 dagen vernomen.


Maar het moet wel handig blijven. 2 Lange stokken zijn niet handig. Je maait fietser van hun fiets als je niet oplet, ze blijven in het bos in de struiken hangen en als je met eentje richting moet aangeven, moet je met de andere nog maar zien te sturen. Zo ook met een 1 enkel lang touw. Je werkt dit niet zo handig over de paardenhals heen bijvoorbeeld. Focussen werkt ook niet zo best, want afstand paardenhoofd menner is veel groter en ik zit hoger en ik doe niets met mijn lichaam dat ze voelt of kan zien. Je hebt dus 2 stukken touw nodig die ergens aan vast zitten. En nogmaals het liefst met zo min mogelijk leer aan het hoofd. Ik heb nu ook alle riemen die er niet op of aan hoeven eraf liggen. Heel onprofessioneel menhoofdstel heb ik nu. Liefst die neusriem er ook nog af, want die geeft de meeste irritatie.


Ik reageerde hier op wat anders. Ik heb met Isabella nooit met een hackemore gereden, maar in de Ardennen op een Merens. Ik merkte niet veel verschil van hackemore met een bit (tov manegepaard rijden).


En hier had ik het weer over Isabella, maar ik snap niet wat je bedoeld hier. Ik ben toch duidelijk dacht ik?


Dit was als een opmerking met humor bedoeld. Want nu het hier bij elkaar staat komt het lekker op een hoop wat ik geschreven heb, maar deze opmerking sloeg op wat anders. Het zijn 2 nadelen van een touwhalster had ik begrepen die knoopjes en dat onbreekbaar zijn, dus waarom zou je dat dan niet veranderd willen zien als touwhalstergebruiker vroeg ik me met een glimlach af.


Niets, want ik heb besloten om gewoon met bit te blijven rijden .


Nogmaals bit werkt niet als rem, daar zijn we het allemaal over eens. Maar als je door blijft vragen, ja dan geeft een gebruiker toch toe dat je het ooit wel als rem gebruikt, althans als stop. Maar dat doe je toch ook met een bitloze optoming, of gaan jullie nooit druk uit oefenen op de teugels/leidsels? Dat zou betekenen dat ieder paard van jullie puur op de stem reageert? Ik denk dat de mijne het nog een heel eind schopt met op stem rijden om eerlijk te zijn. Dus het bit hangt meestal gewoon in de mond als vermaak zeg maar of hoe je het noemen wilt.

Groeten,
Ingrid (pfff wat een verhaal, hoop dat het nu duidelijk is wat ik wil zeggen)

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 10 november 2004, 23:25:


Heb je al aan een leren bitje gedacht?

Als je die goed bevestigd, hoef je daar niet eens een hoofdstel bij aan te doen (maar dan zit het wel vrij strak om de onderkaak)
Anders is enkel een touwtje achter de oren langs genoeg om het bit op zijn plek te houden.

Heb je zo min mogelijk 'hoofdstel' om je paard en met een leren bitje kun je ook minder pijn veroorzaken in de mond dan met een metalen stang (leren bitje is zo'n 2cm doorsnede en plat, heel ander contactoppervlak dan een ronde stang)

Groetjes
Eveline
*Share the Savvy!!*

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 10 november 2004, 23:25:

In mijn vorige bericht schreef ik dit; voordat ik nu weer direct commentaar krijg of voordat het verkeerd wordt begrepen ... met noodsituaties bedoel ik niet dat mijn paardje er van door gaat, want dat gebeurd maar heel zelden (in al die jaren maar 1x in het bos).

Ik bedoel in het verkeer. Je rijdt ergens lekker en ineens is er een auto die je geen voorrang geeft, of die sneller nadert dan je had verwacht, of die je al vloekend afsnijdt en nog even op de rem trapt. Dat zijn noodsituaties met mennen voor de wagen. Ik ben met mijn aanspanning niet groot en het gaat allemaal erg langzaam en we zijn een ergernis voor vele gehaastte weggebruikers. En dat laten ze ons helaas vaak genoeg goed weten (nog even snel de weg opschieten, enz.). Het is dus vaak letterlijk een kwestie van leven of dood in het verkeer, ik kan er ook niets aan doen. Isabella is erg braaf, die schrikt niet snel van het langsrazende verkeer en zal er niet bij vandoor schieten. In zoverre zou het best kunnen met een halstertje, maar wat als je ineens geen voorrang krijgt. Dan moet een stop ook te maken zijn, meestal vanuit een draf. Dit kan ik oefenen zo vaak ik wil en ze doet dit ook keurig op de stem. Maar op het moment dat ze het niet zou doen voor de wagen is het bit er als extra ondersteuning en hulp. Is dit misschien een betere uitleg en omschrijving? Klinkt al minder negatief dan een rem he .

Daarbij wil ik wel graag van Egon weten waarom een ijzeren bit zo slecht is. Niet vanwege mondproblemen en druk in de mond/tong, maar ik geloof dat hij bedoelde vanwege het metaal zelf in de paardenmond.
Is een rubberen bit dan beter bijvoorbeeld?

Groeten,
Ingrid

Eveline schreef op woensdag, 10 november 2004, 23:34:


Ja, heb ik al geschreven in een van mijn vele geplaatste berichten hier voor van vandaag. Maar weet echt niet meer welke? Oh nee, was niet hier, was op een ander forum. Ik wilde niet door blijven gaan hier over het bit, want er komt hier zoveel weerstand op. Maar ik heb het gezien op de aangeraden site van die eh tja nu even uit het hoofd metotische dingen?? En Frans heeft zo'n bitje voor Iwan ook dus ik kan hem eens vragen of ik het mag lenen. Zat serieus al in mijn gedachten. Net als een rubberen stangetje met enkel een dunne lerenriem over haar oren. Maar dat zeg ik hier niet meer hard op (hahahaha).

Groeten,
Ingrid

Fitna schreef op woensdag, 10 november 2004, 23:07:


Hallo Fitna!

Er zijn op dit forum vast een heleboel ‘wetenschappers of ervaringsdeskundigen’ die je vragen stuk voor stuk van een antwoord of uitleg kunnen voorzien.. Wat mij intrigeerde is de titel van je bericht ( Verwarring) en de beschreven vragen..

Je noemt een aantal ‘methodes’ die, omdat ze afwijkend zijn van het traditionele paardengebeuren, onder de paraplu van NH gezet kunnen worden, maar zit daar dan niet precies de kern? Volgens mij is NH niet één specifieke methode waarvan je mag verwachten dat je paard doet wat meneer A of meneer B zegt – en jij trouw aan de regels de gegeven instructies volgt.
Persoonlijk zie ik NH, of, zoals ik het liever noem: ‘ natuurlijk met paarden omgaan’ meer als een manier waarbij de paardenbezitter of ruiter zich leert verdiepen in de werkelijke aard en behoeftes van het paard, de paardentaal leert verstaan én spreken en voor het dier evenveel respect wil opbrengen als hij of zij zélf verwacht te krijgen.

Het paard is een individu dat niet in regels past – hoe graag je dat ook zou willen en hoe mooi het ook zou zijn als er een methode zou zijn waarbij je na het behalen van je paardenexamen, een speldje NH-persoon opgeprikt kan krijgen. De oplossing van de ‘verwarring’ begint bij jezelf en de zoektocht naar de voor jou en je paard meest optimale relatie. Daarbij staan natuurlijk de kennis en ervaring van mensen als Hempfling, Parelli, Robberts, Dorrance, Voest en honderden andere ervaren paardenmensen je ten dienste. Maar wees niet verbaasd als je paard nét niet doet wat de één of de ander zegt… maak je eigen NH!!!

Waarschijnlijk heb je geen barst aan dit antwoord maar ik vond het wel een mooi filosofisch besluit van deze avond. :)

Groet, Marianne

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 10 november 2004, 23:25:



... maar hoe wil je in hemelsnaam de ors uitvoeren met twee bomen van het karretje 'in de weg' ..????
Dat vraag ik mij af... :) .... Marianne

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 10 november 2004, 22:56:

Spirithorses schreef :

Ja hoor : Maar je begint op de grond, niet op de kar. Er zijn een paar mogelijkheden:

Ik weet niks van clickeren maar ik heb begrepen dat jij dat leuk vindt : Clicker het er gewoon uit. Daarvoor kun je Piet vast wel vragen hoe dat moet. Ik denk door te yessen als ze niet omlaag gaat ofzo, maar nogmaals : ik ben geen clickeraar....

Een andere methode is een beetje meer confronterend : Haar gewoon op het gras zetten en iedere keer als ze braaf blijft staan zonder te eten haar uitvoerig belonen, niet met voedsel, maar met een woord (veel friendly game ertussendoor van Parelli, zodra ze braaf blijft staan) .
Ik denk tot zover ook te vergelijken met clickeren, je kunt echter nog een stap verder gaan door tevens een ruk aan het halstertouw te geven en "nee" te zeggen als dat hoofd wel omlaag gaat. Half uurtje...meer niet. Dag erna lamme arm maar wel resultaat....


Heeft in mijn ogen allemaal geen zin, ze begrijpt niet waarvoor ze 'gestraft' wordt....


Tuurlijk krijgt ze haar zin, en die klap naast haar met de stok neemt ze voor lief. Je kunt haar ook niet corrigeren als je op de wagen zit, veels te ver buiten haar bereik en dat weet ze.....waarschijnlijk is ze ook nog razendsnel zodat jij steeds te laat bent, zoiets is al helemaal een teken dat ze het best weet....


Dat mennen , met of zonder halster komt daarna pas, je zult haar eerst een beetje moeten opvoeden....


Persoonlijk vind ik het veel te gemakkelijk om daar genoegen mee te nemen, zo klinkt het alsof je je erachter verschuilt in de trant van : "Maar ze is nou eenmaal eigenwijs......" Nou en.... Jij bent gewoon net wat eigenwijzer....

Met schuren doe je als volgt : Doe een stap naar achteren zodat ze zich niet kan schuren of 'block' haar eens goed met je ellebogen, je kunt ook zwiepen met het touw. Als je dat niet wilt of "zielig' vindt is er ook nog de clickermethode....

Groet, Pien