Het tegenwoordige systeem, waarmee de paarden gereden worden ( laag-diep en rond, gebaseerd op Baucher ), laat de paarden op de voorhand lopen, wat weer extra belasting tot gevolg heeft. De voorbenen van een paard zijn om de voorhand te ondersteunen, zodat het paard niet op zijn neus valt, bij het grazen.
De voorhand is niet in staat, door de bouw van de voorbenen, om het paardenlichaam met ruiter te dragen.De achterbenen kunnen dit wel, alweer door de bouw van de achterhand en van het been.
Helaas voor het paard vraagt het verplaatsen van het gewicht op de voorhand naar het gewicht op de achterhand, veel inspanning en geduld en inzicht van de ruiter. Dit is veelal niet aanwezig.
Het paard moet eerst " recht gericht" worden, het moet zijn spieren trainen. Het paard komt daardoor in balans. Het gewicht van ruiter en paard wordt over 4 benen verdeeld. De achterhand leert om het eigen gewicht plus dat van de ruiter te dragen doordat het de achterbenen onder het lichaam onder het zwaartepunt plaatst. Dit alles kost veel tijd. Dat hebben de meeste ruiters niet.
Vroeger, vóór de Eerste Wereld oorlog, werd de huidige manier van paardrijden niet toegepast. In de literatuur wordt niet gesproken over het soort beenproblemen, zoals we die tegenwoordig zo veel zien.
Mijn ervaring is dat paarden met zgn.
hoefkatrol, weer helemaal zuiver kunnen gaan, nadat het paard recht gericht werd.
Mijn laatste paard had
hoefkatrol 3 beoordeling. Hij is na training weer verkocht en loopt met de nieuwe eigenaar mooie M- dressuur proeven, helemaal zuiver in de beweging.
Zo heb ik al veel meer paarden gezien, ook bij mijn collega's.
Ik vergelijk het vaak met een wandelaar die vaak kilometers lang wandelt met een verkeerd bepakte rugzak die scheef zakt, op zijn rug.
Reken maar dat hij naar de fysiotherapeut moet, na afloop.
Overigens zullen dierenartsen ons verhaal niet onderschrijven. Zij geven andere oorzaken op en behandelen liever.
Dit is hen niet helemaal kwalijk te nemen, denk ik, omdat zij meestal niet op de hoogte zijn van de mogelijkheden die er rij-technisch zijn.
Ik ben geen aanhanger van de "De Bodt" methode. De methode is bepaald niet verkeerd, maar als je verder wilt met de dressuur ( gymnastiek voor het paard), dan val je toch weer terug op de klassieke methode volgens Gueriniere. Dan kun je daar beter meteen maar aan beginnen, meen ik. Kortom, als antwoord op uw vraag: De paarden vertellen zelf dat door correct trainen er geen problemen aan de benen ontstaan. Bent Branderup heeft een mooie DVD uitgebracht waarop hij de beweging van het paard heel precies laat zien. De opnamen zijn gemaakt met een "high speed " camera.
Heel interessant. "A study in movement " by Bent Branderup and Arne Haugaard
www.naturhov.dk Tot zover de mening van een mevrouw waar ik mee correspondeer over of
Hoefkatrolonsteking]">HKO al dan niet een biomechanisch probleem is.
Omdat ik inmiddels uit ervaring weet dat het gewoon klopt dat je -zeker het oordeel 'klinische
hoefkatrol' - perfect kunt pareren door een paard anders te trainen. Oók onder mijn leiding, (hoewel ik natuurlijk geen klassiek dresseerder ben). Ik wil graag weten of je rijtechnisch ook aangetoonde
hoefkatrol, dus wanneer het straalbeen is aangetast had kunnen voorkomen of, ondanks dat, een paard toch zuiver kunt laten lopen.
Om hier meer info over te krijgen doe ik een beroep op de kennis en denkkracht van dit forum.
Het zou toch een frappant iets zijn als we moesten constateren dat
Hoefkatrolonsteking]">hko het gevolg is van een rijmethode ipv een ziekte in een gewricht, waar al duizenden paarden voortijdig door om het leven zijn gekomen.
Dus daarom mijn tweede vraag: "klopt het dat voor Werleldoorlog1 geen
Hoefkatrolonsteking]">HKO voorkwam" ?
Warboel
