Ik las in het tijdschrift ROS van Mei/Juni een artikel over mestonderzoek ivm wormen. Weet er iemand waar je een betaalbaar onderzoek kan laten doen? Bij je dierenarts een staal binnen brengen, per paard? Of moet het in een meer gespecialisserd onderzoeklabo?

Mvg,

Melissa

clarissa ruijgrok schreef op maandag 20 april 2009, 12:31:


Het punt is dat de huidige eigenaar er 1 is van: paard gekocht om te rijden, kan niet zonder problemen en iedere keer weer trainen om haar alleen al van het erf af te krijgen.... dit is niet wat ik wil.
Eigenlijk wil hij er vanaf. Z'n vrouw is er stapeldol mee, maar beiden hebben waarschijnlijk niet de capaciteiten om hier anders mee om te gaan.
En eerlijk gezegd voel ik een heleboel aan, maar weet ik ook niet of ik dit iedere keer weer op kan brengen. Vind het heel moeilijk!
Qua paardje zeg ik meteen: mag bij mij wonen. Ik ga er trouwens geen geld voor geven. Doe ik echt niet, kan ik gewoon niet maken.
En dat heeft natuurlijk niets met de 'waarde' van het dier op zich te maken.

Er is jarenlang mee gefokt, ze heeft een goede afstamming. Het karakter zit gewoon in de genen, Raudrekki bloed (met dank aan Esther!).
En sinds ik dat weet, begrijp ik ineens veel meer!
Ook ik heb ooit een Raudrekki-zoon gehad. Ze hebben een 'speciaal' karakter, humor.... maar je moet het verdienen dat ze voor je gaan werken.
Het is geen oostindisich doof! Nee, het is superinteliggent en ook wel willen werken. Maar je moet zo'n dier in haar waarde laten... en ga je meppen of weet ik veel, sluit deze zich dus helemaal af.
Stilstaan en laten staan zal je niet helpen! Daar ben ik allang achter hoor.
Ze valt in slaap en zal uren blijven staan. Het maakt haar gewoon helemaal niets uit. Angst zit er niet in. Nergens voor, ook niet voor verkeer.
Een zweep of zo al helemaal niet! Dit is een paard wat je helemaal total loss zou kunnen slaan, dan nog zal ze niet lopen.
Ze zal je dan minachten en helemaal nooit meer iets doen...

Snap je het een beetje?

Groet,

Wil.

Wil schreef op maandag 20 april 2009, 14:09:


Ik heb ook een Raudreki gehad en heb er verschillende gekend, maar dit gedrag ben ik nooit tegen gekomen.
Wel heb ik een Lysir en met hem heb ik jaren geworsteld om dit soort gedrag te boven te komen. Maar ik heb nog nooit van een andere Lysir gehoord die dit ook deed, Integendeel. Ik vind het dus gevaarlijk om zoiets op afstamming te schuiven.

Min Lysir is trouwens een fantastisch rijpaard geworden en staakt niet meer. Je kunt nog wel voelen soms dat het in hem zit, maar kennelijk heben we allebei geleerd om er mee om te gaan.

Zulke paarden kunnen het slechte in je echt naar boven halen, bloed onder je nagels vandaan. Je moet echt geen haast heben, alle tijd van de wereld of in ieder geval de uitstraling dat dat zo is.

Ik vind staken niet een probleem dat rechtvaardigt om een paard (zeker een paard dat zo veel kwaliteit lijkt te hebben als deze merrie: afstamming, gangen, karakter) gratis van de hand te doen. Dat werkt in de hand dat mensen te makkelijk denken: "o dat kan ik wel". En dan is het begin van een afglijdende route gemaakt. Wel is het een groot probleem en dat mag best in de prijs blijken.
Verder vindt ik dat je zo'n paard alleen naar je toe moet halen als je echt hebt besloten dat je voor het paard gaat, dat je voor het paard kiest en ook echt dit proces met hem aan wilt gaan. (Dit wordt niet bevorderd door haar gratis weg te geven.) Paarden weten dat heel goed en sommigen zijn daar zelfs heel gevoelig voor. Het zou me niets verbazen als dit er zo eentje is.

Als het je lukt om een way of live met dit paard te vinden, heb je er vast een wereldpaard aan.

Moniek

Spirithorses schreef op maandag 20 april 2009, 10:10:


Bedankt Piet en Pien voor de reacties. Ik denk ook dat het nu te vroeg is. Ik wil moeder geen stress geven. Ik zal regelmatig het halstertje omdoen , dat vind ik al heel wat, en dan langzaam aan proberen een paar pasjes met touw te wandelen in het veldje en dan zo uitbreiden.
Nogmaals bedankt voor jullie reacties
groetjes jean

Moniek schreef op maandag 20 april 2009, 16:04:


Mijn Raudreki was trouwens inderdaad superintelligent, wilde graag werken en genoot er zichtbaar van als er "braaf, goed zo" geroepen werd. Dan groeide hij en werd hij heel trots.
Helaas is hij veel te vroeg overleden.

Ik heb hier geen maand mee gewacht. De tweede week ben ik al een stukje gaan wandelen met mams en kind en ze vonden het allebei super leuk (en ik ook ).


Jep, dat ook. Erg belangrijk.


Die band is er toch al? Een korte wandeling verstoort dat echt niet. Ik heb het juist als erg positief ervaren.


Viel bij ons erg mee. Jovarna is niet één keer in paniek geraakt als Banouck even uit zicht verdween in het bos. Wel een hinnik, maar tegelijkertijd voldoende vertrouwen om niet in paniek te raken.

Petra vorige week gebeld, ze vroeg me deze week terug te bellen...Heb dat gedaan en kreeg te horen dat ze geen tijd had, nam er geen klanten bij.
Voila. Nr zoveel die niet kan komen.
Heb dan mn tradi hoefsmid maar weer gebeld, ga proberen em wat natuurlijk te laten bekappen. Tips?
Kwartierboogjes?
Straal niet bijsnijden?
wat nog?
thx

Jacqueline v d Berg schreef op maandag 20 april 2009, 16:43:


Als ik smid was en een of andere klant ging me vertellen hoe ik mijn vak moest uitoefenen was ik hopla weer weg.
Er zijn meerdere adressen langsgekomen hoor,
maar wanneer ga je nu gewoon besluiten cursus te volgen en het zelf te doen?
Geen ge-eikel meer met mensen die te ver weg wonen of geen tijd hebben.
Al wil je het elke week doen. EN zoals je het zelf kunt kan iemand die eens in de zoveel tijd komt het nooit!

Galina vs schreef op maandag 20 april 2009, 13:09:


Dit kan gewoon via verschillende sites. Bijvoorbeeld www.hetwoud.nl Het is niet erg duur.

Zoë

Wil schreef op maandag 20 april 2009, 14:09:


Als ik dit zo lees herken ik gelijk mijn haflinger merrie er in. Die is precies zo!

Groetjes, Zoë

Zoe Veurman schreef op maandag 20 april 2009, 16:57:


oh sorry bedoel www.wormbestrijding.nl

Peet schreef op maandag 20 april 2009, 16:42:


Ok, dan denk ik dat als ze zonder moeite het halster accepteert, ik het eerst in het landje probeer volgende week om te wandelen en dan langzaam uitbreiden.
bedankt voor de reactie
gr. jean

Piet schreef op maandag 20 april 2009, 16:52:


kweet t kweet t
je hebt gelijk
verschillende redenen
Hoopte stiekem om bekapper te vinden die me wegwijs wilde maken op het zelf-kappen gebied.
Leek me ideaal, cursus aan de wei, beetje bij beetje leren en zelf gaan doen.
Maar blijkbaar lukt het me niet zo.
Heb er al veel gecontacteerd hoor, Petra was bij lange na de eerste niet. Blijkbaar woon ik aan het eind van de wereld. Weet ik veel.

Jean Mclean schreef op maandag 20 april 2009, 18:02:


Ja dat is een goede plek om te beginnen, in de wei.
Als dat goed gaat, een stukje op het erf.
En zo kun je het stapsgewijs opbouwen.
Veel plezier met beide, gaat je vast lukken. :)