marianne laenen schreef op zondag 5 april 2009, 20:39:



Jaaaaa .... mes op tafel?

Spirithorses schreef op zondag 29 maart 2009, 23:34:


Joeperdepoep ... had ik zo maar een heldere ingeving!

Je hebt vier ringen aan een Dr. Cook, hè, twee aan de neusriem, waar de kruislingse riempjes doorheen moeten en één aan de uiteinde van het kruislingse riempje (dus totaal ook twee) waar de teugels aan bevestigt dienen te worden. Wat heb ik nu verzonnen? Ik doe de teugels door de ringen van het kruislingse riempje én de ring op de neusriem. Zo hangt het kruislingse systeem los onder het hoofd als een soort van keelriem en kan ik Dr. Cook als een sidepull gebruiken. Tenminste, zo ervaar ik het. Goed?

Vanmiddag uitgeprobeerd op mijn loeizware Jeen. In het begin reageerde hij super ... op de pinkjes slangenlijnen, grote voltes, afwenden etc. allemaal in stap. In draf, ging het wat minder ... of dat aan mijn Cookie Sidepull lag, weet ik niet. Jeen is een beetje het type knol dat zelf oefeningen bedenkt. "Zo we maken de bak een stukkie kleiner enne ik ga nu op de tweede hoefslag lopen, of wat vind je ervan als ik in de hoek eens lekker terug kom in stap ... tompiedompiedeeeeee". Ik trek absoluut niet aan de teugels, echt niet ... ik blokkeer wel mijn hand, maar tering (excusez moi) wat is dat zwaar. Mijn dochter had een andere oplossing "ma, verras hem eens door kris kras overal en nergens kleine voltes, wendingen etc. etc. te lopen". Jeen compleet verrast, maar herstelde zich na een paar keer kranig. "Hmmmm, bij "B" deden we net een kleine volte, dus doen we hem nu weer!" Leuk dat eigen initiatief van dat paard, maar ik heb absoluut geen enkel idee wat ik hier mee aanmoet en hoe ik dit kan oplossen. Nu wil ik ook geen onderdanig dier wat niet meedenkt of initiatief toont, maar als je ziet hoe hij het doet, dan bekruipt je toch echt het gevoel dat hij een loopje met me neemt. O ja, ik doe veel variatie, loop buiten, speel met de bal, doe balkjes, werk los, longeer met enkele en dubbele teugel, doe een beetje het lange teugelwerk van Bakker .... ik heb geen structuurtjes of schema'tjes en sleep hem niet 2 of 3 keer per dag uit het weiland, dus "daar heb je haar weer" kan het niet zijn.
Iemand die bij mij het licht aan doet en kan verklaren hoe en waarom?

veb schreef op zondag 5 april 2009, 13:22:


Kijk veb, ik ben het ook met de rest eens en heb je al eens gezegd: waarom niet een goede plek wat verder weg waar er voor je paard gezorgd wordt en waar hij in groep kan staan? Al de tijd die je nu aan verzorging kwijt bent (en geloof me, dat is meer dan grondwerk, rijden of wat dan ook), heb je nu extra (om een aantal keer per week over en 't weer te rijden bijv). Later kan je paardje dan mss wel dichterbij komen te staan, wie weet?
Ik kan er wel inkomen dat je denkt dat je goed doet want je paard staat immers geen 24/24 op stal maar het is echt beter dat je paard buiten kan blijven met gezelschap!
Ik neem even mijn pony als voorbeeld. Blackske stond ook op de manege toen ik hem net had en hij heeft 5j op stal gestaan nadat ik hem gekregen had. Voor de meeste mensen was het een raadsel waarom ik holderdebolder verliefd op hem was geworden want hij was helemaal niet het knuffelpaardje waar elk pennymeisje van droomt. Hij was héél zuur en in het begin heb ik zijn tanden meerdere malen gevoeld. Bij het rijden stormde hij altijd weg en ineens kwam daar het steigeren nog bij. Toen ik ging verder studeren en ik besefte dat ik minder tijd voor hem kon vrijmaken waardoor hij te veel op stal stond, heb ik hem verhuisd naar de wei van de manege. Hij werd een totaal ander paard!! Hij kwam naar me toe met zijn oren naar voor (kviel bekan achterover van't verschieten ) en hij zocht mijn aandacht op een lieve manier. Sinds dan heb ik beseft dat Blackske gewoon erg ongelukkig was en ik besloot dat geen enkel paard van mij ooit nog op stal hoefde te staan. Jeanneke en Soraya zullen zich ook wel schikken om terug (gedeeltelijk) op stal te staan maar het wil ni zeggen dat ze het 'ondergaan' dat ze gelukkiger zijn hè. Ik weet zeker dat ik ze daar geen plezier mee doe. Ik wil ook ni altijd in een éénpersoonsbed liggen/zitten/staan met tralies tot op het plafond, kpeins dak ook zou beginnen bijten
Verder over je gebrek aan tijd: reduceer eens de tijd die je spendeert aan tv kijken, terraskes doen, gaan rondkuieren in't stad, ... Verbazingwekkend hoeveel tijd te meeste mensen hier aan spenderen.
Paarden houden (ni op een stalleke hè) is een manier van leven, je leven draait rond hen. Kan ook ni anders want ze zijn afhankelijk van je. Maar je krijgt er veel voor terug, heel veel!
Ik hoop dat je vindt wat je zoekt maar denk eraan: liefde is je kunnen inleven in een ander.

Sandra van Bommel schreef op zondag 5 april 2009, 21:07:


Als de pijn is ontstaan een paar uur na het afnemen van de hoefijzers is de kans heel klein dat het om een hoefzweer of een achteraf opgelopen kwetsuur gaat.
Ikzelf zou eerder denken in de richting van een foutje dat is ingeslopen bij het afnemen van de hoefijzers en/of het verwijderen van de nagels. Ik denk bijvoorbeeld aan een afgebroken stuk spijker of zo?? Dit kan een soortgelijk effect hebben als wat "vernagelen" genoemd word bij het beslagen van een paard,namelijk een stuk metaal dat achterblijft en schade aanricht in de witte lijn of dieper gelegen weefsels.(hebben jullie ALLE spijkers volledig verwijderd gezien)
Restanten zijn slechts alleen op rx'en te zien.

Koen

Britt Claeys schreef op zondag 5 april 2009, 22:58:


Wow!
Knap geschreven.