Hallo,
Sinds een week heb ik een draver. Ze stond op ijzers, maar die heb ik afgelopen vrijdag eraf laten halen door de smid. (geen van onze paarden loopt op ijzers)
Ik wist dat ze even wat gevoelig kon zijn, maar een paar uur na het verwijderern van de ijzers stond ze op 3 benen. Een been hield ze in de lucht en ze sloeg er steeds mee, in het niets, zeg maar. Ze had duidelijk erg veel pijn. Je zag het aan haar hele hoofd.

Meteen de hoefsmid gebeld. Hij vermoed dat ze op een steen is gaan staan en dat er sprake is van een zoolkneuzing. Hij adviseerde even af te wachten en het aan te kijken.

Nu, op zondag, is ze nog steeds heel erg kreupel. Welliswaar lijkt de pijn wat minder en eet ze gewoon,; ze zet nog steeds geen gewicht op haar pijnlijke voet. Ze loopt niet, maar strompelt. (ze staat altijd in de wei)
Heel rot om te zien.

Vandaag nog een gesprekje gehad met de smid. Hij heeft eigenlijk nog niet zo'n ernstige kneuzing meegemaakt, maar het is volgens hem geen zweer omdat het dan erger wordt (ze zet nu de hoef af en toe heel voorzichtig neer, maar zet er geen gewicht op, een enkele keer uitgezonderd) .
Hij denkt nog steeds aan een kneuzing, maar heeft het zelf nog niet in die mate meegemaakt.

een andere mogelijkheid is iets in de hoef, maar ik kan niets ontdekken. Ze laat er overigens niet graag aankomen.

Hij heeft ook een hoefbreuk genoemd, maar wil daar eigenlijk nog niet vanuit gaan.

Hoe ernstig kan een zoolkneuzing zijn (ben toch erg bezorgd)
Morgen vraag ik de buurman om te kijken (hoefsmid, maar niet meer praktizerend vanwege rugproblemen en fokker van haflingers-allemaal zonder ijzers en kennis van de smid die hier was.) Als er niets veranderd of de buurman acht het beter, komt de hoefsmid ook kijken

Alle info en tips zijn welkom....

Piet schreef op zondag 5 april 2009, 8:12:


Ja ben ik t helemaal mee eens.
Kijk dan kan je voor een periode beter wat pijnstiller geven.
Mijn merrie heeft een periode met veel pijn gestaan ,zodat ik naar de gewone ordinaire pijnstillers heb gegrepen.
na ongeveer 10 dagen kon ik t alweer afbouwen.
t moet allemaal helen en helen kost tyd en geduld.
Ik heb maanden met een wrak van een paard gezeten en heeel veel extra stof hierover gelezen en t is dus absurd om nagels te gaan slaan in zoiezo levende materie ,laat staan in al zieke materie.
Gewoon kwestie van logisch nadenken.

Hahaha nee ik bedoel mijn eigen konijnen. Die geef ik dagelijks verse wilgentakken om aan te knabbelen. Ik heb nog nooit een wild konijn of keutels gevonden in onze wei. Wel hazen die hier een dagje aan het spelen waren met zijn vieren. Er wordt hier jammer genoeg heel veel gejaagd dus ik denk dat er daarom niet veel zitten hier en mede door onze 6 katten die hier rondlopen op het erf en de wei. Vooralsnog zijn de stammen onaangeroerd

Groetjes Jolanda

Ps: zag dat de link niet werkte omdat er een komma achter staat, hier is is nogmaals: www.jollys-farm.nl

Sandra van Bommel schreef op zondag 5 april 2009, 21:07:


Goh, wat een vervelende ontwikkeling. Als het nu een kneuzing is, kan het later altijd nog een hoefzweer worden. Laat die mensen er goed naar kijken, maar als het met een paar dagen niet beter gaat zou ik rontgenfoto's laten maken.

t zou wel handig zijn om de fructaanindex op mn mobiel te zetten.
Ik ben veel op t land(werk er weer) en t schommelt best wel vaak.
Zou t superhandig vinden,maar geloof niet dat t mogelijk is??
groentjes van trudy

Monique Meijer schreef op zondag 5 april 2009, 14:24:


Sterkte monigue
groeten trudy

Sandra van Bommel schreef op zondag 5 april 2009, 21:07:


Hier een Fries, loopt al jaren bloodvoets, toch een zoolzweer gekregen van een kneuzing.
DA heeft de blein open gesneden, zodat de druk er af was en een pijnstiller.
Na een week was de zweer toch weer terug.
Heeft alles zeker zes weken geduurd en het is een gevoelige hoef gebleven, of het paard moet het nu als excuus gebruiken om geen lange ritten te hoeven maken, maar dat geloof ik niet.

Nils en Olly

Wil schreef op zondag 5 april 2009, 18:11:


Ik weet er niet alles van, maar een natuurtolter zal inderdaad in de wei en onder het zadel makkelijk een viertakt tolt laten zien. Maar er is wel verschil in kwaliteit van de tolt. Het ene paard heeft nu eenmaal een ruimere gang met een beter ruggebruik dan de ander en verder heeft het ene paard een groter tempobereik dan het andere paard (van langzaam verzameld tot rentempo mogelijk). Mijn ene ijslander kan zo snel tolten dat de andere, die als handpaard mee is er een hele flinke galop in moet zetten. Maar hij kan ook erg langzaam. Eigenlijk is het : hoe langzamer mogelijk, hoe sneller mogelijk. Langzaam tolten is trouwens zwaarder voor het paard dan draven in hetzelfde tempo. Het vraagt meer verzameling dan draf.
De ruimte van de tolt en het tempobereik zijn niet vanzelfsprekend beter bij een natuurtolter. Het lijkt eerder op het tegendeel. Er zijn hele goede tolters die het onder het zadel hebben moeten leren en die in de wei nooit tolt lieten zien. Persoonlijk heb ik een paard (ijslander gekend) die het echt moest leren, maar die na het geleerd te hebben, ongelooflijk hard kon in taktzuivere tolt; absoluut een sensatie).
Verder komt het bij ijslanders voor dat sommige natuurtolters uit zichzelf niet draven. Dus dat zijn van zichzelf driegangers met tolt ipv draf. Omdat draven toch wel belangrijk is om de rug van het paard soepel te houden, moeten deze ijslanders leren draven. Leren ze dat niet dan bestaat toch het risico dat ze onder het zadel gaan schweinen ipv tolten. Dit kan ook tot een jarenlang gesukkel met de takt leiden. (en uiteindelijk rug- en beenproblemen veroorzaken, maar dat is mijn idee).
Dit zal bij dravers niet zo gauw voorkomen, denk ik, dat ze uit zichzelf niet draven..

Tot zover maar weer,

Moniek

Ilma Meijer schreef op zondag 5 april 2009, 20:01:


Veel dravers die onder het zadel toltpassen laten zien worden gecorrigeerd tot daf omdat het door de ruiter niet herkend en/of gewenst wordt.

Moniek