Nathalie Lagasse schreef op donderdag 19 maart 2009, 8:38:


Whow, wat is ze al gröót zeg....
Groet, Pien

Wij zijn gewoon te zacht, in het vervolg gewoon goed doordrammen aan de longe, een bijzetteugeltje erbij en laten lopen in de krul. Als je er dan op kruipt en dezelfde krul handhaaft met je teugels heb je een netjes lopend paard, niet waar Pien? Leer jij dat nu niet op school? grrrr
Hoe was je examen trouwens in je mooie outfit? Of moet die nog komen?

Hai Niki,

Wat voor mij het verschil maakt met clickeren (wat ik overigens ook met de honden doe) is 1) duidelijkheid
en 2) focussen op gewenst en goed gedrag

Je vertelt het paard precies wat je wil (en daardoor leert het dus ook wat je niet wil), en je beloont het paard voor wat het goed doet ipv steeds maar weer "neen" te zeggen.
Als je het goed doet leer je dus ook de kleinste signalen van je paard lezen, denkt hij, is hij gestressd, heeft hij een zorgfronsje, strakke lip, doet hij zijn best, kan hij het fysisch aan,... en je paard werkt graag voor je omdat het er voor beloond worddt, hetzij door voedsel (vooral beginfase) hetzij door jou waardering en aandacht (ietsje later)

In die zin kan clickeren je ook helpen in je persoonlijke groei. Het verandert je instelling tov paarden, je leert hun bereidheid tot werken en intelligentie meer waarderen maar je leert ook veel over je zelf.

Nu kunnen andere methoden dat absoluut ook, maar clickeren heeft het grote voordeel dat je echt positief en bewust met kleine dingen bezig bent waardoor het allemaal stapsgewijs en overzichtelijk kan. En zo ontwikkel je toch meer en meer "feel" (of vindt het terug).
Uiteindelijk is, in elke methode "kijken" en leren "zien" heel belangrijk. Bij clickeren voorkom je makkelijker door de sognalen van een paard heen te gaan zoals je met dwang maar al te snel doet.