Eva Saegerman schreef op maandag 9 maart 2009, 11:11:
> Nathalie Lagasse schreef op zaterdag 7 maart 2009, 17:43:
>
>> Hier staat ie, mijn auditie voor het Liberty gedeelte van level
> overgave aan jou en met plezier. (of heeft dat te maken met
> jouw positieve bekrachtiging tussen de soep en de patatten
?)
> Wellicht is dit de manier die Pat nastreeft, maar het zijn er
> weinig gegeven, maar jij verdient die nieuwe string
!
Thanks
Ik heb hier trouwens tussen de soep en de petatten in dit filmpje geen voer gegeven! Enkel helemaal op het eind voor het compliment... eigenlijk kan je dat als een soort variabele back-chain zien? Want we eindigen een sessie altijd met een paar passen polka en dan het compliment, waar ze normaal ook een wortel voor krijgt.
Of het te maken heeft met de positieve bekrachtiging dat ze blijer en minder zuur is geworden... goed vraag, ik weet het zelf niet helemaal. In het begin leek het clickeren juist niet goed wat dat betreft, ze werd alleen maar slomer en zo. Ik wou (helemaal onder invloed van Conrad) het volledig drukloos doen, geen fases maar wachten tot ze iets deed en dan belonen. Dat werkte niet, of toch niet om haar sneller en actiever en minder boos te maken. De laatste maanden ben ik terug meer 'echt'
parelli gaan doen, dus met druk, maar ook met zoveel andere dingen die erg helpen.
Zoals rekening houden met horsenality, in haar geval (RB introvert) dus vooral veel tijd geven. Dat vind ik zelf heel moeilijk (ben nogal ongeduldig), ik wist wel dat ik van
Parelli eigenlijk moet wachten tot ze na een oefening ook eventjes likt of kauwt of zo, maar had daar eigenlijk het geduld niet voor, en ik vond het ook niet nodig. Nu merk ik dat het juist enorm helpt, als ik het geduld kan opbrengen om daar samen met haar even op te wachten (kan wel meer dan een minuut duren eer het komt, dat is zeer lang voor een ongeduld als ik).
Zoals strategieen gebruiken om haar sneller te maken zonder druk te hoeven opvoeren. Want stom genoeg zag ik door het clickeren het eigenlijk veel te zwart - wit. Als het met belonen niet lukt dacht ik, dan kan het dus enkel met druk opdrijven tot ze doet wat ik wil... Gelukkig is de
parelligirl in mij net op tijd naar boven gekomen om te beseffen dat er nog zoiets bestaat als point to point, en andere patronen/strategieen waarmee de vooruit vanzelf kwam zonder dat ik haar moest gaan slaan.
Ik beloon nog steeds graag, maar doe het bij Lolita soms bewust zo weinig mogelijk, ik bedoel met voer belonen. Omdat ze er zo spaced out van wordt als het meer dan een paar keer achter elkaar is. Zoals hier:
http://www.youtube.com/watch?v=nWiDB_3kuhwMaar wel gebruik ik dan vaak mijn 'jaaaa flinke meid' gebabbel als IB, en ik probeer duidelijk te zijn met mijn lichaamstaal-
bridge-ga zo-door signaal. Het is wel goed zichtbaar hoe ze meteen blij/kalm wordt als ze weet dat ze het juiste aan het doen is, onafhankelijk van of ze er dan ook nog extra een beloning voor gaat krijgen of niet.
Ik dacht eigenlijk ook dat als ze voer kreeg, dat er dan dus geen rust als beloning meer nodig was, en de rust is juist hetgene wat ze meer apprecieert.
Eigenlijk weet ik het dus niet helemaal zeker waarom ze nu weer blijer is. Wie weet wat te toekomst brengt...