AMA schreef op zaterdag 7 maart 2009, 22:31:


Je moet ook niet snijden in een hoefwand.... hoewel steunsels natuurlijk ook hoefwand zijn.
Ik zou gewoon blijven oefenen met hem, veel belonen voor goed gedrag, dus je rate of reinforcement zo hoog mogelijk houden en zo vaak mogelijk een paar halen met de rasp erover.
Bij optimale groei groeit een hoefwand, ruim gerekend, een centimeter per maand.Dat betekent 2,5 mm per week, trek daar nog eens wat slijtage af en we praten over misschien 4 of 5 halen met de rasp.
Als je je paard ondanks zijn ziekte geleerd hebt zijn voet te geven, dan duurt dat zo kort dat hij het niet vervelend en jij het niet zwaar vindt.
Het grote voordeel is dat een eenmaal bereikte goede stand van de voeten zo blijft en je kunt mienemeuten of een mm korter of langer de lengte is waarmee je paard het beste en gezondste loopt.
Het enige wat dat in kwaliteit overtreft is totale natuurlijke slijtage waar de groei zich op richt, mee in evenwicht blijft en waardoor je die 'stonecrushing' feet krijgt, omdat alles wat aan die ondergrond wordt blootgesteld keihard en min of meer slijtvast zal worden.
Maar daarvoor moet je kilometers harde ondergrond onder de voetjes door laten glijden.
Zo'n tang moeten gebruiken is eigenlijk op z'n Amsterdams gezegd kwaliteit-kak. Je bent dan niet beter bezig dan een traditionele smid, die eens in de tig weken een stuk van de voeten aframt en tegen zijn klanten zegt, we zullen hem even rechtzetten en de voetas verbeteren, want oei, wat staat hij weer scheef. Desnoods het hele leven van het paard lang.
Natuurlijk begrijp ik dat je nu die tang gebruikt hebt. Ik had het ook gedaan als we eraan toe gekomen waren, maar soms vliegt 2 uur voorbij.
Maar dit was een noodgeval en zeker niet zoals je het moet doen in de toekomst. Gewoon elke week even ermee bezig zijn, dan is het eigenlijk niet meer werk dan de voeten uitkrabben.
Zo gauw je er een stuk kunt afknippen heb je het te lang uitgesteld. Dus waarom een tang kopen?

Ilma Meijer schreef op zondag 8 maart 2009, 0:05:


Ik denk dat juist een ostheopaat je hier meer over kan vertellen.
De oefeningen om de boel soepeler te krijgen zullen makkelijker gaan als er geen blokkades zijn.
Namkje is eens behandeld door een ostheopaat. Waarschijnlijk had ze ooit eens met haar voorbenen in split gezeten , waardoor het pijnlijk voor haar was om haar benen ver naar voren te plaatsen.
Tot nu toe alleen lastig met bekappen , want ze wil haar been niet naar voren geven.
Ze is een stuk ruimer geworden in haar bewegingen na de behandeling , alleen het naar voren geven van haar voeten is nog steeds moeilijk voor haar.Oud zeer? Zou best kunnen!
Ik wacht nog even af wat er verder met haar gaat gebeuren [ misschien weer een ok , hangend aan haar benen....] maar ze moet nog een keer behandeld worden. Ik zie nu niet veel aan haar , maar kan me nauwelijks voorstellen dat er geen problemen zitten in dat lichaam , nadat ik gezien heb hoe ze aan haar eigen benen hing te bungelen toen ze van de ok tafel af moest...

Gr Esther

Piet schreef op zaterdag 7 maart 2009, 20:01:


Nee ,geen probleem van de leven als primair probleem.
Lever heeft het ''te'' zwaar door al die spierafbraaktroep uit het lichaam te krijgen...

Gr Esther

van lennep schreef op zondag 8 maart 2009, 6:20:


leven moet leveR zijn.

Gr Esther

Nathalie Lagasse schreef op zaterdag 7 maart 2009, 17:43:


Wat loopt Lolita mooi en ontspannen!!
Mooi Nathalie!!Ik hoop dat het je gaat lukken!
Vast wel , want je doet het hartstikke goed!

Gr Esther

Caatje schreef op zaterdag 7 maart 2009, 19:55:


Een vijg van een hengst meenemen?

Ik weet het niet , sorry.
Hier fleemt de ruin ook niet , terwijl de dames om de haverklap staan te flemen , bij alle vreemde geurtjes.

Gr Esther

Wil schreef op zaterdag 7 maart 2009, 14:05:


Ik ben alweer te laat!
He Franca , van harte gefeliciteerd , nog!!!!!

Hoe gaat het wandelen met Bandido tegenwoordig?

Gr Esther

Piet schreef op zaterdag 7 maart 2009, 20:01:


Samenvattend zei Nathalie net het omgekeerde! Dat het volgens mij géén primair probleem van de lever is, maar een spierprobleem. Spierbevangen, oftewel maandagziekte, tying up idd, Jantine heeft helemaal gelijk. Ik heb dat vroeger ook ooit gezien met een manegepaard.
De levertesten zijn hier bij jouw geval maar licht gestoord, dus dat heeft mogelijk geen bijkomende betekenis. Wat de oorzaak is van het tying up, dat moet de eigenaresse met haar DA beter kunnen inschatten. Het geval wat ik jaren geleden zag was dus wel een stalpaard en ik geloof dat er toen gezegd werd dat ze te veel (kracht)voer kreeg voor te weinig werk. Ik meen dat door een lichte kreupelheid het werk verminderd was, zoiets.

Nathalie Lagasse schreef op zondag 8 maart 2009, 7:23:


Mooi, da's een stuk duidelijker uitspraak.
Inmiddels weet ik dat het om een heel traditioneel gedoetje gaat.
Logisch ...springpaarden. Maar blijkbaar toch geinteresseerd, anders stel je geen vragen via mijn site.
Het klopt ook helemaal wat jullie schrijven, paard is/was kreupel en er zal best wel net zoveel krachtvoer ingepompt zijn dan toen ze dagelijks moest werken. Maar de veearts meende dat het geen spierbevangenheid was, maar waarom dan een vitaminespuit en aspirine voeren.
Het laatste mogelijk als bloedverdunner om de kreupelheid in beide voorbenen, - wat 'geen HKO' is- te verdoezelen of om stoffen die de lever overbelasten vlugger te laten verdwijnen? En de spuit was om uit te sluiten dat het een gebrek zou kunnen zijn? Of is het onzin wat ik zeg.
Afijn, ik ga er aankomende week heen, kijken of ik een beetje zendelingenwerk kan verrichten.

Ilma Meijer schreef op zondag 8 maart 2009, 0:05:



Ik zou het andersom doen. Eerst een osteopaat erbij, zodat je zeker weet dat er nergens een blokkade in het lichaam zit.
Dat is wel zo fair tegenover je paard.