Isabel van der Made schreef op donderdag 5 maart 2009, 10:11:


De straalgroeven lijken diep genoeg aan de toon, ik denk dat het gewoon wat oude zool is die je er met het mesje af kunt wippen (snijkant van het mesje net onder dat gekke randje en het dan omhoog wippen). Als het los laat is dat prima. Gaat het niet los, laat maar zitten. Dat vorige was ook ineens weg zei je toch? Dat is er wrs gewoon vanzelf afgevallen.

Paard loopt prima toch? Dit is nmm allemaal esthetisch.

Die hobbels en bobbels in de zool zie je vaak bij paarden die nog niet zo lang natuurlijk worden bekapt. Hoefwand op zoolniveau houden en veel beweging over onregelmatige ondergrond en het de tijd gunnen maakt het vanzelf mooi.

Als het paard zijn voeten nog niet goed geeft dan is het inderdaad een goed idee om dit eerst goed te leren. Ondertussen de flares en steunsels een beetje bijwerken en het paard genoeg laten lopen. Maar je kunt beter een tijdje iets te weinig bekappen dan teveel dus als je twijfelt kun je je het beste voornamelijk focussen op je paard leren zijn voeten goed te geven zodat je er even iemand anders bij kunt halen om de hoefjes mooi te maken.

Spirithorses schreef op donderdag 5 maart 2009, 8:41:


Het is bij jullie natuurlijk ook superkoud geweest. Onze paarden staan ook in het open veld (knetterende wind van zee af) en kunnen alleen bij noord- of oostenwind echt uit de wind staan. Dus bij westenwind en zuidwestenwind (storm) staan ze in de wind.

Safino liet al hele plukken los, Arabesk en Vanilla maar een paar haartjes. En Volare houdt z'n dikke trui nog even aan

van lennep schreef op dinsdag 3 maart 2009, 15:52:

Esther, ik begrijp je totaal.
Voor Tachat heb ik een vergelijkbaar verhaal met zijn hanetred. Alle mogelijke therapieën geprobeerd. Uiteindelijk is hij wel een heel stuk beter dan toen ik hem 7jr geleden kocht, maar helemaal goed zal hij nooit meer worden. Sommige dagen stapt hij zelfs redelijk normaal maar soms gaat het zo slecht dat ik denk dat hij zal omvallen.
Er zijn inderdaad limieten tot hoever je kan gaan, zowel financieel als emotioneel maar ook om een juist evenwicht te houden tov de rest van je gezin (inclusief jezelf). Gelukkig is daar dan onze partner om ons een beetje tegen onszelf te beschermen...

Op een bepaald ogenblik beslis je dan inderdaad om er niets meer aan te doen, tenzij je echt zware pijn zou opmerken. Dan moet je definitief beslissen.
Maar je mag niet gaan twijfelen of je nu ver genoeg bent gegaan of niet. Je hebt gedaan wat je kon, dat weet jij en dat weet je paard. Een invalide (mens of dier) kan maar zoveel beter worden, dan stopt het verhaal en is het kwestie van 'ermee te leren leven'.

Tachat is voor mij dus ook zoals hij is. Ik zal hem niet overvragen (rijden doen we sowieso al een tijd niet meer) maar hem verder 'gewoon' behandelen zoals de andere paarden. Dat werkt nog het beste.
Stoppen met denken en twijfelen.
Weten dat je goed gedaan hebt en zo voortdoen.

Vele andere sukkelaars kunnen maar dromen van zo een baasje...

Sterkte!

Anne Marie

van lennep schreef op donderdag 5 maart 2009, 11:14:


Is inderdaad k*t, maar nu eenmaal wel de realiteit.....
Wacht op je mailtje Esther.
Groeten,
Monique

AMA schreef op donderdag 5 maart 2009, 12:49:


Het zit een beetje in mij , ik kan me niet zomaar neerleggen bij iets. Dat is ook wel eens lastig in mijn werk...

Je hebt gelijk hoor! Vooral met dat , je mag niet gaan twijfelen!

Het leven zou een stuk makkelijker zijn zonder de woorden ;ja maar....

Ja maar............. zucht,[van moedeloosheid].................je weet nooit of je echt het onderste uit de kan hebt getrokken , er onstaan nieuwe therapieen , de ''alternatieve'' hoek is groot , de medische wetenschap staat niet stil , het paard word ouder , veranderd zelf , misschien slaat er nu wel iets aan ,..............hoop op verbetering na het lezen van verhalen over therapieen........etc.

De titel van het topic , beetje luguber nu...

Ik ben gisteren weer met Maike op stap geweest , had Michiel gewaarschuwd voor een brullend paard , die echt gek zou doen , nou bijna niets van dit alles.Gewoon te mak , niet zoals vorige week in Putten heerlijk de macho uithangen.
Ik was best een beetje teleurgesteld....je hebt een cadeau gekocht , waarvan je zeker weet dat de ander het leuk vind!Je hebt er best veel moeite voor gedaan , en dan....vind de ander het helemaal niet leuk! Zo voelt het een beetje...
Ik weet zo langzamerhand echt niet meer waarmee ik hem een plezier doe...ja misschien wel...nooit meer in de trailer ergens heen moeten en inderdaad zoals jij schreef , hem gewoon lekker aan laten sukkelen.

Thanks voor je hart onder de riem!!

Gr Esther

In het boek: Zomerexceem onder controle (Marielle de Vries), staan interessante tips en ook staat erbij wat je moet doen om goed te voeren als je uitsluitend hooi geeft (welke tekorten er kunnen ontstaan en wat je moet geven om die tekorten aan te vullen zonder dat je krachtvoer moet geven.)

Er is er ook een met ‘Fury staat in een lekker warme stal, al 87 dagen.’ Wees paardaardig. Laat je paard regelmatig de benen strekken.’

Ik vind het echt een goed initiatief, maar ik denk dat veel mensen die paarden houden en die dit zien nog steeds denken 'ha, mijn paard krijgt tenminste elke dag een uurtje beweging (zij het een uurtje rijden, of een uurtje stapmolen), dus ik ben goed bezig!'. Terwijl Frank Dales, de directeur van de Dierenbescherming in een interview zegt: ‘Paarden en pony’s zijn groepsdieren, die van nature het grootste deel van de dag wandelend op zoek zijn naar voedsel. Gedurende 23 uur per dag in een gesloten box is dus niet goed’
Jammer, jammer jammer...hoop dat mensen dan naar aanleiding van deze campagne op zoek gaan naar meer info hierover en ook tot dit besef komen!

Spirithorses schreef op woensdag 4 maart 2009, 22:50:


Nee, klinkt weer logisch, is natuurlijk weer een vorm van antropoformisme...
Toch, wanneer ik dit schrijf, moet ik aan mn hond, Luna, denken. Zij is geenszins een dominante hond maar toch kan ze van geen enkele hond verdragen dat hij of zij in mijn buurt komt. Hoe hoog deze ook staat in rang. Ze riskeert gewoon haar leven door te grommen en uit te halen als het haar te gortig wordt..
Het heeft dan niets te maken met aandacht of lekkers.
Het moet dan toch iets te maken hebben met bezitsdrang, of toch jaloezie?
Mssn dat paarden toch wel een bepaalde mate van bezitsdrang kennen, je ziet toch ook wel eens hoe paarden hun vroiendjes afschermen als er een nieuwkomer bijkomt? Ik heb zeker niet de indruk dat dit puur om bescherming gaat, wel om bezitsdrang, zo van "die is van mij en jij blijft er uit de buurt"

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 5 maart 2009, 16:03:


antropomorfisme is beter, ipv antropoformisme ...amai....

Ik heb nog niet veel info maar wilde hier eens horen naar julie meningen.
Een paard dat op het oog heel netjes loopt. Wel naar mijn mening geautomatiseerd: geconditioneerd naar verzameling; zodra je de teugelsopneemt, hop in de krul netsjes hoofd op de loodlijn. Achterhand er netjes bij.
Netjes dus maar zo automatisch dat het me geen goed gevoel geeft om naar te kijken.
Erg stijf in de wendingen, moeilijk schouder binnenwaarts, vierkant door de hoeken en erg moeilijk om los te werken.
Galop is een enorm probleem: hoofd omhoog, willen rennen met weggedrukte rug.
Wordt gereden met barefootzadel en heb niet de indruk dat daar een probleem is. Aan de longe doet ze dit ook (moet het nog zien) en in de wei schijnt ze ook stijf te galopperen.
Wel met bit gerden, overgang naar bitloos is in het prille begin.
ruiter is angstig omdat Milly er onverwacht van door kan sparren, zelfs in de piste, met hoofd hoog en weggedrukte rug. Ruiter verstijft ook met aanspringen in de galop en brengt dat over op haar paard. Wil alleen maar galloperen aan de longe. Na de eerste stress en meermalen te zeggen dat ze meer teugel moet geven, ontspant het paard zich en galoppeert meer ontspannen.

iemand commentaar, ideeën, kritiek of het is al eender wat er in je opkomt?

heb al voorgesteld een osteopaat te laten komen, maar paard is verzorgpaard.
Beetje frustrerend allemaal.

Pavana's haren vinden wij nu ook overal, Nexor wil blijkbaar nog geen haartje lossen. Maarje, da's begrijpelijk vanuit zijn standpunt bekeken. Hij heeft deze winter voor de eerste keer een echte wintervacht gekweekt. Hij is dus zo content over zijn zelfgemaakte winterdeken dat hij ze zo lang mogelijk wil aanhouden. En om ons te vertellen dat hij die vervelende namaakdekens niet meer moet neee .

AMA schreef op donderdag 5 maart 2009, 12:49:


Eej, komaan!
Er zijn nog dingen die je kunt proberen en die kosten alleen geld als diejen Ollander meekomt
Maar meer niet als wel komt ie , toch?

Piet schreef op woensdag 4 maart 2009, 18:45:


Zo, klein verhaaltje voor wie dit volgt.
Vanmiddag, Shiny met de grote bal getraind - ik wou dat iemand een foto gemaakt had van toen we allebei een been ophieven om die bal een schjup te geven dan had ik de wedstrijd gewonnen maar het was nog met neusgaten als schoteltjes en "koelere" wat een eng ding.
Dus Shiny getraind met die monsterblauwe bal en met Allegra 3 keer10 minuten voet geven geoefend.
Omdat ik zag dat er een hoop stress bij kwam kijken wanneer ze haar voet in de lucht hield, ben ik even een andere weg ingeslagen. Even niet meer trainen op duur, maar op bereidheidheid om zelf haar voet in de lucht te houden.
Whoohoo! heel simpel. Ik hoef nu een been ter hoogte van de knie nog maar aan te tikken en hop! beentje omhoog en mijn handen onder de hoef, maar bewust niet langer dan een seconde.
Ze is echt aan het zoeken... bedoel je dit, (da's een maai naar voren) of bedoel je dit? (da's een snelle trap naar achter met voet in de lucht) of bedoel je misschien dat ik hem gewoon hier, zo opgetild, houd?
Yes, dat bedoel ik!, hier is je beloning!
Kicken!!

Ilona Kooistra schreef op donderdag 5 maart 2009, 11:22:


bedankt voor de reacties!
ik doe wekelijks wel iets bijsnijden of vijlen aan de hoeven,maar het vijlen laat ze maar heel even toe,al gaat het toch steeds met iets meer rust,dus ik ga hier goed mee door oefenen en hoop er dan snel iemand bij te kunnen halen.
met de voorvoetjes gaat het vijlen opzich nog wel goed,bij de achterhoeven is het een ramp,zolang ik met de hoevenkrabber of mesje bezig ben vind ze alles goed,maar vrijwel zodra ik ga vijlen trekt ze haar been terug.

beweging op onregelmatige ondergrond is lastig te realiseren hier,rondje langs de weg,over het asfalt doe ik wel af en toe,en ze loopt ook dan niet gevoelig ofzo.

ik las iets over een aftekening van p3.... geen idee wat dit inhoud?kan iemand me dat uitleggen?

Piet schreef op donderdag 5 maart 2009, 17:17:


ik nie snap nie....

Gr Esther