Hoi Esther,

Wou het je niet nog moeilijker maken en ja helaas zitten we altijd met het bodemloze geldputje in onze maag, hier ook .
Ik heb ook al vaak gedacht tot hier en niet verder.
Maar als je dan je lieverd weer ziet lopen op een slechte dag, dan begin je weer te zoeken naar dat kleine beetje hoop.
Ik heb voordat ik naar Happy Atlete belde ook een week in twijfel gezeten of ik wel weer iets moest ondernemen, wat waarschijnlijk weer niets zou opleveren.
Ik las terug dat je dacht dat ik met 3 behandelingen klaar zou zijn, maar dat is niet zo.
We zien wel hoe het gaat na de derde behandeling, echter zie ik zoveel verandering in mijn paard dat het mij niet meer uitmaakt als er na die derde behandeling geen verbetering meer is.
Ik heb Ellen Immink bij mijn paard gehad en zij heeft ook wel duidelijk aangegeven dat als zij het direct aangeeft als zij er geen nut inziet.
Dus geldverslindende overbodige behandelingen ben ik niet bang voor.

Ik leef met je mee en ik hoop echt dat je paardje er wat aan heeft, al zou het alleen maar zijn verkrampte spieren onspannen!
Hou je me op de hoogte?
groetjes Danielle

Monique Meijer schreef op dinsdag 3 maart 2009, 20:16:> van lennep schreef op dinsdag 3 maart 2009, 17:19:> Monique> Meijer schreef op dinsdag 3 maart 2009, 17:09:> >> >> Hallo,> Esther,>> Ik weet hoe je je voelt. Indy is ook zo'n hopeloos> geval. Ik>> heb al zo verschrikkelijk veel geprobeerd en het> verbeterde ook>> iedere keer wat, maar dan toch steeds weer een> terugval. Even>> verstappen en weer van voren af aan beginnen.> Indy heeft door>> haar val blijvende schade opgelopen, dan met> haar schouder>> erbij - feest. Ze heeft erg goede dagen, dan> merk je nauwelijks>> wat aan haar en dan maken we wel eens een> ritje, wat erg goed>> gaat. Dan heeft ze plotseling weer dagen> dat ze ataxie>> verschijnselen vertoont, geen idee hoe het> komt, er is ook geen>> patroon in te ontdekken. Ze gaat dan> bijvoorbeeld met haar>> linker voorhoef op haar rechter staan> en dat soort vreemde>> dingen. Ze neemt het niet waar dat ze> dan haar rechter voorhoef>> moeilijk op kan tillen. En ja, de> kosten rijzen de pan uit,>> steeds weer nieuwe behandelingen,> beloftes, slechts enkele>> behandelingen nodig, slechts twee> maand rechtrichten en mevrouw>> is weer als nieuw. Het mocht> niet baten. Op een gegeven moment>> moet je het accepteren denk> ik. En Happy Athlete heb ik er ook>> bij gehad. Erg goed, maar> de behandelingen moesten zo vaak>> herhaald worden, dat kon ik> gewoon niet betalen. >> >> Ik laat nu twee keer per jaar een> mevrouw langskomen die meer>> blijvend succes heeft dan de> anderen, ze komt a.s. donderdag>> weer. Dat is het enige wat ik> nog voor Indy doe, steeds weer>> die mensen die aan haar> zitten, is vast ook geen pretje voor>> haar, steeds dat gebuig> en getrek. De mevrouw die langs komt,>> mag ze erg graag. De> behandeling heeft aardig succes en houdt>> ook aardig lang aan.> Indy voelt zich duidelijke beter als ze>> geweest is. Ik> probeer geen nieuwe dingen meer uit - volgens>> mij heb ik ze> allemaal gehad, op de zweverige varianten na. En>> die wil ik> niet proberen.>> >> Sterkte, Esther. Ik weet het, het vreet aan> je. Mijn vriend>> heeft een hartig woordje met me gesproken -> het ging alleen nog>> maar over Indy. Hij heeft ontzettend veel> begrip en is heel gek>> met haar, maar hij zag wat het met mij> deed, ik ging er aan>> onderdoor.> > Hier hetzelfde gesprek> gehad vrees ik...>> >> Ik heb gelukkig toch afstand kunnen> nemen en hou niet minder>> van Indy, maar ik heb voor mezelf> het kunnen afsluiten. Hoop>> sterft het laatst, ik weet het,> maar Indy zal voor 99% niet>> meer beter worden. Ze kan goed> met haar beperkingen omgaan, ik>> gelukkig ook. Ik koester wat> ze nog kan.>>  >> Monique> > Ik dacht ook dat ik er achter kon> staan om gewoon niets meer te> doen , maar verdomt , zit de> hele middag al te janken.> > Maike heeft ook wel zijn goede> momenten , zie de wandling in> Putten.> Hoe verbaast was ik om> te zien dat hij op bijna alle foto's> zijn oren naar voren> had....> En nu...> Hij heeft in Putten gewoon zijn pijn opzij> gezet , en> verschrikkelijk de macho uitgehangen.> > Ik kan> niet meer anders concluderen dan dat hij pijn heeft ,> met zijn> eeuwig naar achteren gedraaide oren.> > Heb dus gemaild met> Happy athlete , en zie wel wat eruit komt.> > Gr Esther>  > PS , Wat doet die vrouw bij Indy , dat ze er zoveel baadt bij> heeft?Ik sta ook af en toe nog te janken, ik vind het gewoon zo erg voor haar. Maar ik kan er de laatste tijd gelukkig aardig mee omgaan. Ik merk dat het ook Indy ten goede komt, ze is heel rustig en tevreden en kan af en toe gewoon heel jolig uit haar dak gaan.Die mevrouw is in eerste plaats een regelrecht zonnetje, ze straalt ontzettend veel positiviteit uit. Ze geeft Indy begrip, vertrouwen en rust. Ze laat haar ontspannen met Reiki en stimuleert vervolgens bepaalde punten om Indy bewegingen te laten doen waardoor ze blokkades weg haalt. Klinkt heel erg zweverig, maar is het niet.  Indy is maandenlang veel bewegelijker als ze door haar behandeld is.Ze doet aan reiki, ostheopatie en fysiotherapie, ze behandelt mensen en dieren. A.s. donderdag wordt mijn moeder ook behandeld, ze kampt al jaren met klachten die niemand serieus neemt en die niet behandeld kunnen worden.Happy Athlete kan heel veel, als het probleem maar uit de spieren voortkomt. Zijn de spieren een secundair probleem, zoals helaas bij Indy toch het geval bleek, helpt het eerst spectaculair, maar jammer genoeg komen de problemen steeds terug. Bij Indy is het si-gewricht beschadigd.Monique
----------------------------
Ha, wat wordt mijn bericht vreemd geplaatst?Hoop dat je er wat van snapt Esther....

Machteld Jansen schreef op dinsdag 3 maart 2009, 17:25:


Ja ik ken dat gevoel ook, als ik zo iets zie, dus beter niet over na denken wat anderen doen. Voor jezelf wel nadenken natuurlijk.
Er is wel over geschreven en ik heb het gelezen. (x % ?)
Het is ook een klein beetje afhankelijk van de bouw van het paard, maar boven de 100 is geen paard te vinden, of het moet een ijzerenpaard zijn in zware uitvoering. (fiets met gegoten spaken )
Onder de 80 kg lijkt meest gepast

Nils en Olly

Haha, nou, ik bedoelde ook meer; is het stom om te denken dat het door kriebeltjes komt en er verder maar niets achter te zoeken. En als ik jouw antwoord zo lees denk ik: ja dus (logisch ook)! Tsja, ik wíl dat gewoon graag geloven .

Vanochtend heb ik hem niet horen hoesten en mijn weidegenootje heeft hem vanmiddag niet horen hoesten. Zolang ik niet zeker weet wat het is en waar het vandaan komt wil ik hem geen kruid (oid) geven eigenlijk ...

Ja, daar had ik ook al aan gedacht. Ik heb zelf gewoon niet het idee dat het door het hooi komt, maar het kan natuurlijk geen kwaad om dat sowieso uit te sluiten...

Piet schreef op dinsdag 3 maart 2009, 18:38:


Bij ons is het ook zo. De achtervoetjes van de jonge merries (bijna 3 jaar) zien er perfect uit, ik hoef er bijna niets aan te doen - beter ook, ze geven hun achtervoeten nog steeds niet graag. Ik vind het dus wel raar dat Allegra juist haar achtervoet makkelijker geeft.
Trouwens, de achterhoeven van de nieuwe merrie zien er ook veel beter uit dan de voorhoeven, en de straal ook. Ik heb ergens gelezen dat rotstraal vaker in de achterhoeven voorkomt, en dan dit hoort een uitzondering zijn. Ervaring hiermee?

Machteld Jansen schreef op dinsdag 3 maart 2009, 17:25:


Ik denk dat degene die erop zit en erg dik is er niet fanatiek mee bezig is, je kan ook niet goed "functioneren" op een paard, net als andere dingen in het leven ,alleen nu heb je er ook een ander individu mee.
Zou niet moeten mogen als het Te erg is en het paard heeft er last van.
Als diegene wel serieus is lijkt me dat je dan zeker kan vragen naar een gewicht afname, als ze op jouw paarden willen rijden.
Net als dat je verwacht of iniedergeval er aan werkt om het paard op andere vlakken ook niet te hinderen.
Ik vind eigenlijk als je zelf wat verwacht van je paard dat je zelf ook aan dat beeld kan voldoen.
Als je er net opzit ben ik ook wat stijf, het paard is wat stijf, maar naarmate we bezig zijn word het soepeler, en gaat ze uiteindelijk door haar hele lijf lopen. Nou jog ik en merk precies hetzelfde, je begint wat stijfjes, maar naarmate de kilometers vorderen, kon ik mezelf vergelijken met Alexia, en ging ik ook meer swingen en de goede ademhaling, wat accelereren. je kan het gaan vergelijken en meer inleven, ik vind het erg mooi, en gaaf.
Zou eigenlijk Voor het rijden wat moeten sporten......

Spirithorses schreef op dinsdag 3 maart 2009, 11:57:


Maar nee Pien, hij interpreteerde het heel juist!
Je knevelde zijn kin! en dat vond ie niet leuk! De release van de meroth is niet zo goed als we hopen, voor gevoelige kinnen toch niet.
Idd, de releas van de Cook's is ook niet alles met dit winterhaar, maar die kneveld niet in de kingroeve. Die kruist onder het kaakbeen.


Ik lach niet.
Nils en Olly

openmind schreef op dinsdag 3 maart 2009, 20:17:


Hi Danielle,

Nee hoor , jij hebt het mij niet moeilijk gemaakt.
Ik ben best wel gevoelig wat Maike betreft , en het is allemaal zo hopeloos.

Ik heb Ellen gemaild , en ze heeft me inmiddels ook al weer terug gemaild.
Wat jij ook zegt , ze komt om te kijken of ze er wat aan kan doen.
Ze schreef dat Maike dan de eerste zou zijn die ze niet blijvend kan genezen...[Helaas heb ik dit ook al vaker gehoord]
Wat Monique schreef over H.A. dat ze veel met spieren kunnen als primair probleem , maar minder als secundair probleem , daar ben ik ook bang voor bij Maike.
Ook gezien de behaalde resultaten in het verleden...Zijn skelet , zijn bouw en houding , trekken keer op keer de boel weer vast en scheef.
Maar doordat hij zo scheef is , valt er nauwelijks met hem te trainen om zijn spieren op te bouwen die de boel dan op hun plek kunnen houden.
Heb hem zelfs nog met anabolen in laten spuiten , om zo snel mogelijk flink wat spieren te kunnen opbouwen , maar de beperking zit bij hem gewoon in zijn lichaam en de pijn die hij er aan heeft. Te scheef om conditie op te kunnen bouwen , en spieren.
Hij wil wel , maar kan het gewoon niet.

Ik hou je op de hoogte.

Gr Esther